2005_05_diety_optymalnej.pdf

(309 KB) Pobierz

Liczyć się będzie efekt. Jeśli efekt będzie dobry, od

nowego roku smołę tybetańską lub aloes podajemy

w przedszkolach i obowiązkowo w szpitalach.

Doktor Jan Kwaśniewski

Diety optymalnej

poprawiać nie wolno!

ją syntezy. Dr Kwaśniewski w swoich książkach podał

wiele wskazań dietetycznych. Niektóre z nich, odczyta-

ne dosłownie, zaczęły żyć własnym życiem, jakby nie-

co w bok od rozsądku. Ot, na przykład zasłużony opty-

malny grzmiał, że diety optymalnej poprawiać nie wol-

no, że trzeba zjadać codziennie osiem żółtek i karków-

kę. Prywatnie przyznawał się do jedzenia czterech, pię-

ciu. Pewnie zjadał jeszcze mniej, za to kilka razy w ro-

ku brał prądy selektywne na głowę.

Dr Kwaśniewski m.in. napisał, że zazwyczaj jada się

dwa razy dziennie. Jednocześnie napisał obok, że nale-

ży kierować się samopoczuciem i niczego nie robić na

siłę.

(„Dieta optymalna” 1997 Katowice wyd. II str. 88-

89 [patrz uwaga pod artykułem – przyp. red.])

Właśnie

z tej książki pochodzi także motto naszego artykułu

(str.54). Fałszywe ambicje spowodowały, że optymal-

ni zaczęli prześcigać się w zmniejszaniu ilości posił-

ków, nie bacząc na samopoczucie i zdrowie. Powstała

optymalna ideologia, która wytyczyła sztywne ramy.

Początkującym wyrozumiale zezwalano na trzy-po-

siłkowe odstępstwa, bo nie dojrzeli jeszcze do dwu-po-

siłkowej ascezy. Psychologicznie rzecz ujmując, ideolo-

dzy odwołali się do archetypu właściwego wszystkim lu-

dziom, do dziecka, którym kiedyś każdy był. Jako dziec-

ko każdy tęsknił za dorosłością i tak samo rodzice mó-

wili mu, jeszcze jesteś za mały. Jako dziecko każdy gotów

był na wielkie wyrzeczenia z myciem uszu i noszeniem

garnituru włącznie, byle tylko dostąpić wtajemnicze-

nia w świat dorosłych. To była motywacja pozytywna.

Dorośli aplikowali też dzieciom motywację negatywną:

wzbudzali poczucie winy, że nie osiągnęły jeszcze do-

skonałości dorosłych. Podobne mechanizmy wystąpiły

wśród początkujących optymalnych. Czy zostały świa-

domie zaimplementowane i kultywowane przez ideolo-

gów? Nie wiem. Chciałbym wierzyć, że nie...

iosną 2001 roku po raz pierw-

szy zdałem sobie sprawę, że wie-

lu optymalnych traktuje pro-

porcję dietetyczną dra Jana

Kwaśniewskiego jak prawdę ob-

jawioną. Tamtej wiosny ukazał się artykuł Zbyszka

Bastowskiego z Australii o jego perypetiach wieńco-

wych. Zbyszek zauważył, że ból wieńcowy na żywieniu

optymalnym ustąpił dopiero wówczas, gdy zaczął się

żywić właściwą ilością BTW, a nie tylko słynną propor-

cją, oraz rozdzielił w czasie spożycie żółtek i węglowo-

danów. („Optymalni” 3/2001, str.11) Niewątpliwie była

to ciekawa obserwacja i zasługiwała na wnikliwą anali-

zę. To, co zamiast rzeczowej dyskusji nastąpiło później,

jako żywo przypominało poniższą anegdotę:

W czasach minionego reżimu zza wschodniej grani-

cy wpadł zziajany zając. Polskie zające obstąpiły niele-

galnego imigranta i zapytały, co się stało, dlaczego tak

szybko uciekałeś? - Bo w Kazachstanie wielbłądy kastru-

ją! - No to co, przecież nie jesteś wielbłądem??? - A zdążę

to się wytłumaczyć?

Na szczęście Zbyszek jest za granicą zachodnią i cho-

ciaż nie wytłumaczył się, to nic mu nie grozi. Szkoda

tylko, że do dzisiaj nikt nie podjął merytorycznej dys-

kusji. Rzetelna nauka nigdy nie opierała się na żarli-

wej wierze, ale zawsze posługiwała się chłodną analizą

i syntezą. Jeżeli optymalni zapomną o tym, to staną się

takim samym skansenem jak Indianie wznoszący dziś

modły w rezerwatach do Wielkiego Manitu.

Wertując podręczniki naukowe z różnych dziedzin,

znalazłem dziesiątki publikacji, które już kilkadziesiąt

lat temu wskazywały, jak powinno wyglądać żywie-

nie człowieka. Dlaczego ich autorzy wyciągali wnio-

ski odwrotne do wyników własnych badań, nie wiem.

Być może owe wyniki czekały na tych, którzy dokona-

Arkadia Polania

Wracając do wiedzy ścisłej. Zgodnie z elementar-

ną logiką, jeden posiłek dziennie powinien spowodo-

wać rozbudowę układu trawiennego i przystosować or-

ganizm do szybkiego gromadzenia zapasów na czas 24

godzinnej przerwy między posiłkami. Podobnie, rzad-

ko podlewane rośliny rozbudowują swój system korze-

niowy. Można się domyślić, że jeden lub dwa posiłki

dziennie będą sprzyjały powstawaniu otyłości, cho-

ciażby dlatego, że jednorazowo zjedzona niezbędna

dawka około 100 g węglowodanów zostanie w połowie

bezpowrotnie zamieniona na tłuszcze. Również tłusz-

cze spożyte w nadmiernej ilości nie mogą samowol-

nie krążyć we krwi, muszą zostać zabudowane w tkan-

kę tłuszczową. Wbrew powszechnemu mniemaniu

optymalnych,

organizm najsprawniej tworzy tkan-

kę tłuszczową ze spożytych tłuszczów, a nie z węglo-

wodanów.

(prof.

N. Wolański „Czynniki rozwoju czło-

wieka” PWN 1987 str.329-330).

Także niezbędny, cho-

ciaż czasem powodujący miażdżycę,

cholesterol może

być produkowany z tłuszczów i białek.

(Biochemia

Stryer PWN 2003 str.738)

Natomiast jednorazowo spo-

żyta duża dawka węglowodanów przyspiesza tylko po-

wyższe reakcje poprzez zmuszanie trzustki do wydzie-

lania insuliny. Niestety,

wydzielanie insuliny nasila-

ją również wolne kwasy tłuszczowe - tzw. WKT, ciała

ketonowe i aminokwasy (białka).

(Bioch.

Harp. PZWL

1995 str. 236)

Prof. Wolański w swoim podręczniku na

str.358-359 podał wyniki badań wpływu częstości po-

siłków na zdrowie. U szczurów żywionych raz dzien-

nie, po kilku tygodniach występowały zmiany przy-

stosowawcze. Żołądek ulegał powiększeniu, wzrasta-

ła aktywność enzymów jelitowych oraz ulegało przy-

spieszeniu wchłanianie tłuszczów i glukozy. Wzrastała

produkcja tłuszczów w tkance tłuszczowej oraz gro-

madzenie glikogenu. Zwiększona ilość DNA tkan-

ki tłuszczowej wskazywała na

zwiększenie ilości ko-

mórek tłuszczowych. Wzrastała ilość tłuszczu kosz-

tem ilości białka

w organizmie (Fabry

1965)

oraz wy-

stępowało wyraźne zmniejszenie aktywności fizycznej

(Leville

i O’Hea 1967).

P. Fabry w

1967 roku

przepro-

wadził badania statystyczne ludzi w wieku od 60 do 64

lat. Otrzymał wyniki podobne jak u zwierząt. Osoby,

które zjadały 3 lub mniej posiłków na dobę, mia-

ły w 57% nadwagę, u 51% badanych występował nad-

miar cholesterolu,

tylko u 11% wszystkie wyniki były

w normie.

W gronie osób zjadających 5 lub więcej po-

siłków, tylko 30% miało nadwagę, 18% hipercholeste-

ARKADIA – POLANIA

Hotel „Nad Zalewem”

ul. Tetmajera 4

63 – 507 Kobyla Góra

rezerwacja.: 0-62 757-63-19

kom.: 0 502 271 005

Arkadia Polania – Marek Wolniak zaprasza na

konsultacje i wykłady ordynatora dra Jana Wróbla,

dodatkowo wykłady prowadzą:

doktor n. med. Danuta Wróbel, mgr inż. Witold Jarmołowicz,

mgr Danuta Jarmołowicz, mgr Zofia Matuszewska oraz inni specjaliści.

Zapraszamy na pyszną żywność z zakładów ekologicznych.

Turnusy w Arkadii Polania w Kobylej Górze w hotelu

„Nad Zalewem” w 2005 r. zaplanowano w następujących terminach:

16 lutego, 09 marca, 13 kwietnia, 11 maja, 01czerwca, 16 czerwca,

04 lipca, 03 sierpnia, 18 sierpnia, 14 września, 12 października,

09 listopada, 30 listopada.

Arkadia Polania

rolemię, natomiast

wszystkie wyniki były w normie

u 40%.

Badania te przeprowadzono w latach sześćdzie-

siątych, gdy ludzie żywili się intuicyjnie, nie ulegając

powszechnym obecnie, a szkodliwym modom. Wtedy

częste jadanie było związane z rzeczywistymi potrze-

bami organizmu. Dzisiaj, na skutek mody węglowo-

danowej, nieustające pojadanie jest powodowane pa-

tologicznym mechanizmem bluesa cukrowego i różni

się od naturalnego zapotrzebowania na częste posiłki

w latach 60-tych. Współczesne pojadanie w rytmie blu-

esa cukrowego („Optymalnik”

11/2004 str.11)

powoduje

ogromną otyłość z innych powodów niż dawne jedze-

nie jednego posiłku dziennie. Może dlatego pogubie-

ni w tym wszystkim specjaliści, biorąc się za łby, ordy-

nują dokładnie przeciwstawne zalecenia. Tym bardziej

że długie przerwy między posiłkami mogą powodo-

wać nie tylko otyłość, ale również objawy niedożywie-

nia! (N.

Wolański „Czynniki ...” str. 412)

To oczywiste.

Uczucie osłabienia oraz apatia są mechanizmem przy-

stosowawczym do głodzenia. Przemęczenie blokuje ak-

tywność fizyczną, dzięki czemu głodzony organizm za-

oszczędzi mięśnie i dotrwa do następnego posiłku.

Powtórzmy: żywienie optymalne z małą ilością wę-

glowodanów rozbite na 3, 4, 5 lub 6 posiłków dziennie

nie doprowadzi do bluesa cukrowego, natomiast 1 albo

2 posiłki optymalne mogą spowodować cytowane po-

wyżej negatywne skutki, z otyłością, hiperglikemią,

hipercholesterolemią, osłabieniem i apatią włącznie.

W tym wypadku wyniki badań idą w parze z elemen-

tarną logiką. Zresztą, bliższa obserwacja wykazuje, że

osoby chlubiące się jednym posiłkiem dziennie często

tyją z powodu przyjmowania energii w postaci piwa.

Przypomnijmy: zaledwie cztery piwa to 1000 kcal. I nie

ma tu nic do rzeczy maltoza. Spirytus w pół litrze czy-

stej 40% wódki bez maltozy też dostarcza 1000 kcal.

Oczywiście, jak zawsze, ostatecznym arbitrem powi-

nien być

smak, samopoczucie i waga łazienkowa.

A przede wszystkim rozsądek.

W listopadowym „Optymalniku” 2004 zadaliśmy

pytanie: czy, zgodnie ze statystyką, ilość chorych na cu-

krzycę zmniejszy się, gdy wszyscy zaczną przymusowo

jeść śniadania? Jako pierwsza, prawidłowe wyjaśnienie

nadesłała Pani Natalia, osoba młoda i dociekliwa. Żeby

odpowiedzieć na to pytanie, najpierw trzeba wyjaśnić,

dlaczego wiele osób śniadań nie jada? Najprostsza od-

powiedź jest najwłaściwsza: nie jedzą, bo nie mają ape-

tytu. A dlaczego nie mają apetytu? Ponieważ ich orga-

nizmy zgromadziły w poprzednich dniach nadmier-

ną ilość zapasów i chcą je spalić. W ciągu dnia czło-

wiek ulega pokusom, podjada i wypacza swój metabo-

lizm w rytmie cukrowego bluesa, dlatego nadmiernie

tyje. W nocy, kiedy świadomość i wolna wola są trzy-

mane w ryzach przez sen, organizm naprawia powsta-

ły bałagan metaboliczny. Rano rezerwy zaczynają być

spalane, dlatego ludzie otyli nie odczuwają poranne-

go głodu. Nie mają apetytu, ponieważ już zgromadzi-

li nadmierne zapasy. Jeżeli ulegną autorytetom i za-

czną na siłę zjadać śniadania wzorem szczupłych osób,

to jest wielce prawdopodobne, że jeszcze przytyją i na

cukrzycę zachorują. Wbrew wnioskom badaczy, nie-

jedzenie śniadań świadczy o tym, że organizmy, cho-

ciaż otyłe, sprawnie próbują się bronić przed cukrzy-

cą. W najgorszej sytuacji są ci otyli, którzy rano wsta-

ją głodni. Ich organizmy dały za wygraną, już nie wal-

czą o zdrowie. Tak więc, jeżeli wszyscy dosłownie po-

traktują statystyczne wyniki i zaczną obowiązkowo ja-

dać śniadania, to w skali całego globu liczba chorych

na cukrzycę wzrośnie. Oczywiście nie dotyczy to zdro-

wych, szczupłych ludzi, którzy śniadania mogą jeść

i jedzą z apetytem.

Starszy Doradca Żywienia Optymalnego

Witold Jarmołowicz

jarmolowicz.w@op.pl

Uwaga od Redakcji: Na wspomnianych przez Autora

stronach książki „Dieta optymalna” znajduje się także

informacja, że syn Jana Kwaśniewskiego – Tomasz, od

lat zjada jedynie jeden posiłek na dzień. Fragment ten

przytaczamy poniżej w całości, gdyż niewątpliwie miał

on ogromny wpływ na sposób, w jaki przez długi czas pa-

trzono na optymalną ilość posiłków w ciągu dnia.

„Ile

razy dziennie należy jeść?

– Najczęściej spoży-

wa się dwa posiłki dziennie, ale oczywiście można też

jeść rano, około południa i przed wieczorem, natomiast

znam osoby, które jedzą tylko raz dziennie. Mój syn żywi

się tak już od wielu lat, przecież jeżeli dostarczy swojemu

organizmowi zapas tłuszczu, to ten w każdej chwili może

zeń skorzystać.”

(Jan Kwaśniewski)

Arkadia Polania

Powyższy artykuł jest fragmentem miesięcznika:

Dziękujemy za jego przeczytanie. Jeśli interesuje Cię poruszana

przez nas tematyka, zachęcamy do zakupu naszego pisma.

Szczegóły dotyczące tego, gdzie można zakupić Optymalnik

dostępne są na stronie internetowej:

www.GazetaOptymalnik.pl

Oglądany plik jest elektronicznie zabezpieczony przed drukiem

Plik z chomika:

saturn3231

Inne pliki z tego folderu:

wzor_tabelki.doc (54 KB)
Wstęp do Żywienia Optymalnego.doc (87 KB)
Optymalnik_9_2005.zip (16106 KB)
Przykłady posiłków dla optymalnych.txt (4 KB)
11_2005_zywienie_w_nowotworowej.pdf (1526 KB)

2005_05_diety_optymalnej.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: