sciaga.docx

Reguła przekory jedna z podstawowych reguł dotyczących równowag dynamicznych, mówiąca, że układ, na który działa jakiś bodziec, odpowiada w taki sposób aby przeciwdziałać bodźcowi. Reguła przekory dotyczy układów w stanie równowagi, na które działa czynnik zewnętrzny. Reakcja syntezy amoniaku z wodoru i azotu: produkty (gazowe) mają dwukrotnie  mniejszą objętość niż substraty z których powstają i wzrost ciśnienia (powodujący zmniejszenie objętości układu) faworyzuje stan równowagi reakcji z mniejszą ilością cząsteczek gazowych: N2 + 3H2 ⇌ 2NH3 gdzie K(T) jest stałą równowagi reakcji zależną od temperatury; aby zwiększyć szybkość reakcji prowadzi się ją wobec katalizatora, p - ciśnienia cząstkowe substratów i produktów. |Reakcja zobojętniania
2KOH+H2S-->2KS+2H2O REAKCJA, 2K+ +2OH- +2H+ + S'2-' (TO 2 i minus są na górze)--> 2K+ + S2- + 2H2O ZAPIS JONOWY |Szybkość reakcji chemicznej zależy nie tylko od rodzaju substancji reagujących, ale także w znacznym stopniu od warunków, jakie panują w danym układzie, tj. od stężenia substancji reagujących, temperatury, udziału katalizatora itd. |Polimorfizm– zjawisko występowania różnych odmian krystalograficznych tej samej substancji. Występuje ono wtedy, gdy ta sama substancja może występować w dwóch lub nawet kilku formach krystalicznych. | Adsorpcja — to proces wiązania się cząsteczek, atomów lub jonów na powierzchni lub granicy faz fizycznych, powodujący lokalne zmiany stężenia. Adsorpcji nie należy mylić z absorpcją, która jest procesem wnikania do wnętrza fazy. |Wiązania koordynacyjne – wiązania atomowe, w których elektrony pochodzą od jednego atomu – donor - a drugi atom – akceptor – uzupełnia powłokę walencyjną donora. |Tiksotropia (pamięć cieczy) – własność niektórych płynów, polegająca na czasowym zmniejszeniu lepkości pod wpływem działania sił ścinających. U podstaw tiksotropii leży budowa cząsteczkowa bazująca na silnych międzycząsteczkowych oddziaływaniach elektrycznych. Umożliwia ona np. malowanie, tynkowanie np. przejścia z żelu w zol na skutek działania sił ścinających|Hydroliza soli - reakcja chemiczna zachodząca zaraz po dysocjacji elektrolitycznej soli w trakcie rozpuszczania ich w wodzie. Reakcja ta powoduje, że roztwory wielu soli nie mają obojętnego pH lecz są bardziej lub mniej kwaśne lub zasadowe. |Jon – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Obojętne elektrycznie atomy i cząsteczki związków chemicznych posiadają równą liczbę elektronów i protonów, jony zaś są elektrycznie naładowane dodatnio lub ujemnie. |Reopeksja (antytiksotropia) - własność niektórych płynów nienewtonowskich do tworzenia struktury molekularnej w wyniku ścinania, przy czym energia ścinania nie może przekroczyć wartości charakterystycznej dla danego materiału (w wypadku jej przekroczenia może nastąpić zniszczenie struktury). Jest to własność w przybliżeniu odwrotna do tiksotropii. W praktyce oznacza to zastyganie substancji (zwiększenie lepkości) w wyniku np. umiarkowanego mieszania, następujące szybciej niż w innych warunkach. Izomorfizm (równopostaciowość) – niektóre substancje o tym samym typie wzoru chemicznego np. CaO i MgO mogą odznaczać się tą samą postacią krystalograficzną, o bardzo zbliżonych kątach między krawędziami i ich atomy i jony mogą się zastępować –nazywamy to diadochią. Skala pH – ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych. Skala ta jest oparta na aktywności jonów hydroniowych [H3O+] w roztworach wodnych. Entropia – termodynamiczna funkcja stanu, określająca kierunek przebiegu procesów spontanicznych (samorzutnych) w odosobnionym układzie termodynamicznym. Entropia jest miarą stopnia nieuporządkowania układu. Jest wielkością ekstensywną[1]. Zgodnie z drugą zasadą termodynamiki, jeżeli układ termodynamiczny przechodzi od jednego stanu równowagi do drugiego, bez udziału czynników zewnętrznych (a więc spontanicznie), to jego entropia zawsze rośnie. Dysocjacja, rozpad cząsteczek związku chemicznego na atomy, jony, prostsze cząsteczki lub wolne rodniki. 1) Dysocjacja jonowa jest rozpadem elektroobojętnych cząsteczek elektrolitu na jony (aniony i kationy). Dysocjacja jonowa jest procesem równowagowym, stała dysocjacji jonowej nie zależy od stężenia elektrolitu. Zwilżanie, rozpływanie się cieczy na powierzchni ciała stałego; zachodzi wówczas, gdy oddziaływanie między cząst. ciała stałego i cieczy jest większe od siły napięcia powierzchniowego cieczy. Do właściwości kinetycznych układów koloidalnych należą: ruchy Browna chaotyczne ruchy cząsteczek w płynie wywołane zderzeniami zawiesiny z cząsteczkami płynu, dyfuzja, sedymentacja, lepkość własność płynów związana z oddziaływaniami międzycząsteczkowymi, nazywamy tak opór, jaki występuje podczas ruchu jednych części ośrodka względem innych, cisnienie osmotyczne