Praca statyczna i dynam, a zużycie tlenu: Dynamiczna: przeważ skurcze auksotoniczne - skraca się dł mm wraz ze wzros nap. (biegi, skoki, wiosłowanie). W nich łatwiej zachodzą procesy odnowy i są doskonałe warunki dla krąż i oddych- co
umożliwia rozwój energet procesów tlnenow. Jest tu opóźnione zmęczenie, wykonywany dłużej niż statyczna. Praca serca jest wspomagana przez: 1.Elastyczn ścian tętnicz- umożl rozszerz naczyń w momenc zwiększ ciśn podczas skurczu serca.
Dzięki niej krew w naczyn włosow płynie ruchem jednostajn. 2.Nieskrępowane oddychanie- umożliwia to łatwy dopływ krwi żylnej do praw przeds. 3.Rytmiczna praca mięśn ułatwia krążenie (wspomnieć o pompie mięśniowej). 4.fazy rozkurczu
ułatwiają odbudowę i procesy wypoczynku. Ciśnienie skurczowe wzrasta, a rozkurcz nie zmienia się. Adaptacja: mechanizm wspomagania krąż krwi - pompa mieśniow, rozkurcz mięśni - zasysanie krwi lepszy napływ krwi, usprawnione krążenie,
większe rozciągnięcie komór, wzrost siły skurczu m sercow, wzrost obj wyrzut, wzrost ciśn skurcz, ciśn rozkurcz nie zmienia się.Zmiany adaptacyjne: 1.Częstotl skurczów serca (wysiłek stopniowany) na początku wzrost prostoliniow potem lekko
zakrzywiony, osoby niertenuj: Hrspocz=70s/min, Hrmax=195, osob trenuj Hrspocz=40-50, Hrmax-nie podlega wytrenowaniu. 2. Objęt wyrzut serca: osob nietren Svspocz=70ml, Svmax=110ml, os trenuj Svspocz=110ml, Svmax=200ml, wartości
są większe na skutek przerostu lew komory.3.Poj minut serca: na początku wzrost prostolin, na koniec załamanie Oson nietr Qsp=5l/min, Qmax=20l/min, os trenuj Qsp=podobne, Qmax=40l/min. 4 Wentyl minut płuc: wzrost proporcj, hiperwentyl
wysiłkowa związana z progiem przemian beztlen. Os nietr Ve spocz=8l/min, Vmaxmężcz=120l/min, Vmax kob=80l/min, Osoby trenuj Ve spocz=8l/min, Ve max M=200l/min, K=160l/min. 5.Pobieranie O2-VO2. Vo2spocz=0,5l/min.
Os nietr Vo2max M=3,5, K=3, Os trenuj Vo2max M=6,5, K=5,5. Jest to jedyny wskaźn wydoln fiz, przelicza się go na 1kg masy ciała. Statyczna: skurcze izometryczne - zwiększne napięcie mięśni, nie ma zmiany ich dług, to długotrw napięcie jest
przyczyną wczesn zmęczenia, utrudnione krążenie (ucisk żył) a co za tym idzie i oddychanie. Praca ta jest wykonyw przeważnie w bezdechu, duże napięcie i unieruchom kl piers co powoduje ustanie dopływu tlenu do płuc i wydal CO2 - co z kolei
powoduje wzrost ciśn śródpiersiow.. Utrudnia to dopływ krwi do praw przedsionka i pogarsza pracę serca. Znane są przypadki utraty przytomn w pozycji "na baczność". To wszystko jest przyczyną zadłużenia tlenowego.
Czynność oddych w spoczynku i w pracy: Oddych dzieli się na 5 etapów: 1.Wymiana gazów między przestrz pęcherzyk a środow (oddychanie płucne - zadaniem jest utrzym mniej więcej stałej różn ciśnień parcjalnych gazów CO2 i O2 między powietrz
pęcherzyk a krwią przepływaj przez kapilary płucne, czyli efektywn wentyl przestrz pęcherzyk. Z powietrza wdechowego może być pobierane 4-6%O2). 2.Wymiana gazów między krwią a powietrz pęcherzyk). 3.Transport gazów przez krew.
4.Wymiana gazów między krwią a tkankami. 5.Oddychanie tkankowe (ciąg enzymat reakcji utlenień z wykorzystyw tlenu atmosfer).Istosą pierwszych4 etapów jest dostarcz, wiązanie i transport tlenu przez krew do tkanek i wydal CO2.
Zwiększ zużycie tlenu i wydal CO2 podczas pracy powod nasilenie czynności oddychania. Oddych charakteryz 3 zmienne układy:1.Częstotl oddych. 2.Głębokość oddych. 3.Pojemn minut płuc - wentylacja (w spoczynku przy rytmie oddechow
11-18/min i głębok oddych o,5l wynosi ok: 5,5-8 l/min. W umiarkow 30-50 l/min, w max 80-120 l/min, u zawodników wytrzymałość: 140-2-3,3 l/min). Regulacja oddychania: poza udziałem nerwowym na czynność oddych ma koncentracja CO2
oraz stan wysyc hemoglob tlenem. Wzrost ciśn parcjaln CO2 i obniż O2 działa pobudzaj na ośrodki oddech- zwiększa się oddychanie. Hiperwentylacja - świadome powiększ wentyl płuc. Zwiększało to możliwość np: u pływaków dłuższe przebyw
pod wodą. Oczekiwano przyspiesz adaptacji czynności oddych, ożywienia krąż krwi jeszcze przed wysiłkiem, większ wysyc krwi tlenem i zapobiegawczego wydal CO2. Widocznym efektem jest tylko to ostatnie. Wpływa to na równow kwas- zasadową.
Przesuwa się ona na str zasadową. Powoduje to niekorz zjawiska np: nadpobudl nerw - mięśniowa - przyczyna bolesnych skurcz mięśn oraz obniż wrażliw ośr oddechow na brak tlenu, co prowadzi do niedotl tk nerw i omdlenia (np: u nurków)
Funkcje krwi podczas pracy: czynność oddechowa: związane jest to z erytrocytami - zdolność do przenosz tlenu, najważn skladn krwi jest hemoglob - łatwo łączy się ztlenem i ławo dysocjuje. Pojemność tlenowa krwi: max poj tlen krwi wynosi
1000 - 1200 ml tlenu. Wymiana gazowa w płucach i w tkank: krew żylna ma więcej CO2 -wydala go w płucach i tam zostaje nasyc tlenem. Ciśn parcjalne tlenu w powietrzu pęcherz wynosi 100 mm Hg, a krwi żylnej 40 mm Hg, różnica wynosi 60,
jest ona czynnikiem który powoduje dyfuzję tlenu z powie pęcherzykow do krwi poprzez błonę pęcherzykowo - włośniczkową. Odpływ z płuc krew tętn zawiera 10-20% tlenu (96-98 mm Hg), a w krwi żylnej jest jeszcze 13% tl (40 mm Hg) - w
spoczynku. Wynika z tego, że tkanki w spocz zużywają ok 6-7% tlenu (w pracy więcej) Podobnie dzięki różnicy w ciśn parcjalnym zachodzi wymiana CO2 w płucach i między krwią a tkankami. Podczas pracy wysyc hemoglob tlenem może spadać o
kilka mm Hg, a w górach nawet o 60 mm Hg. Oddychanie czystym tlenem: to pojęcie zależy od wysycenia hemoglog tlenem. Początkowy wzrost ciśn parcjaln tlenu powod szybkie wysyc hemoglob tlenem. Przy 40 mm Hg zawart tlenu w związku z
hemogl wynosi 70 - 75%, od tego momentu wzrost oksyhemogl jest wolniejszy, to znaczy przy 60mm Hg = 90% i dalej jeszcze mniej. W war normaln gdy ciśn parcj O2 w pow pęcherz wynosi 100mm Hg, hemoglob wysyca się 96-98%, zatem podanie
czyst tlenu w nieznacznym stopniu może zwiększyć jej stopień utlenowania. Jednym z efektów oddych czyst tl jest obniż wentyl płuc podczas pracy. Utrzymanie stałego środow wewnętrzn: Ph krwi= zasadowe 7,34. W krwi znajdują się tzw bufory
(ukł związków należ do słabych kwasów i soli tych kwasów z mocn zasadami), które neutraliz nadmiar tego kwasu. Rezerwy zasadowe krwi: związki zdolne do neutralizow kw mlekow (bufory), u osób wytrenowalnych większe.
Rola w koordynacji funkcji fizjolog podczas pracy: krew przepływ przez tkanki i narządy za pośredn hormonów spełniaważną rolę w koord i adaptacji wielu narządów i ukł do wykonyw pracy. Rola w regulacji ciepłoty: tylko część energii wytwarz w
tkank zużyw jest na mechan energ skurczów, reszta zamieniana na cieplną. - nadmiar energii cieplnej musi być wydalany dla zachow wydolności. Morfologiczne zmiany we krwi podczas pracy: wzrost erytrocytów, rozwija się krwinek białych wywołany
pracą mięśn, która może mieć postać: limfocytarną (wzrost biał krwin od 8-10tyś po krótkich wysiłk), neutrofilną (10-12tyś wzrost krw biał, w dłuższych wys), intoksykacyjna (po ługich wysiłk w 2 okresach: regeneratywnym , degeneratywnym)
Przebieg adaptacji organizmu do wys fiz: Martwy punkt - przejściowy okres zaburzeń występuj na skutek opóźnionej adaptacji fizjologicznych mechan do wymagań wykonyw pracy. Występuje tu szereg objawów subiektywnych: pogorsz samopocz,
uczucie siln zmęcz, odczów bólu mięśniow, obniż zdoln spostrzeg zjawisk zewnętrzn, pragnienie przerwania pracy, oraz obiektywnych: pogorsz wydoln fiz tj. obniżona zdolność do pracy, pogorsz efektywn oddych tzn. spłycenie i przyspiesz rytmu
oddechow, pogorsz wykorzyst tlenu z powietrza wdychan, intens wydalanie CO2. U źródeł tych ujemnych wpływów opóźnionej adaptacji do wysiłku tkwi natur rozwój przewagi energetyczn procesów anaerobowych na odcinku tkanek. Okres martwego
punktu zależy przede wszystkim od tempa pracy. Drugi oddech - po kontynuowaniu pracy w martwym punkcienastępuje pełna mobilizacja mechanizmów adaptacyjnych, zwiększa się wydolność i ustępują wszystkie wcześniejsze objawy. Jest to walka ze
wstrząsem, która powoduje wzrost ciśn krwi, cukru we krwi. Jest tto adaptacja do wykonyw pracy. Zapoczątkowuje on okres stabiliz funkcjonalnej, którą charakter równow między zapotrzeb a zużyc tlen, między produkcją CO2 i jego wydalaniem.
Rozgrzewka. Stany startowe: należą do czynników przyspiesz adaptację organizmu do pracy. Przed lub na długo przed startem zawodnik przeżywa silne pobudzenie: wzmożone czynności wszystkich narządów, które będą zaangaż podczas pracy.
Ujawniają się one bardziej w atmosf startowej gdzie jest duża ilość bodźców związanych np: z otoczeniem, publicznośc itp. Dochodzi tu do pobudz ośrodków korowych i ukł wegetatywn czyli sympatyczno adrenergicznego. Zaczyna przyspieszać oddech,
praca serca, krążenie krwi, zwiększa się ciśn tętn, pobudzona jest wątroba do wydziel większych il cukru - są to zmiany przestaw organ na wyższy poziom czynnościowy. Może tu jednak dochodzić do tzw; gorączki startowej: jest to nadmierne
pobudzenie, może dochodzić do niepokoju ruchowego, drżenia mięśniow, zaburzeń przewodu pokarm, biegunki. Może także dochodzić do przewagi procesów hamowania (apatia startowa): występuje senność, ziewanie, rozleniwienie i niechęć do startu.
Jednak możemy wpływaś na stany startowe stosując m innymi odpowiednią rozgrzewkę, częste starty i odpowednie podejście trenera.
Rola ukł dokrewnego w adaptacji do wys fiz. Ośrodki nerwowe podwzgórza związane z przysadką mózgową tworzą ukł wzgórzowo przysadkowy. Przysadka wydziela m innymi hormony: adrenokortikotropowy ACTH, tyreotropowy TSH.
ACTH -pobudza nadnercza do wydziel horm korowych kortikoidów, które odgrywają dużą rolę w wszystkich procesach adaptacji do nowych war środow, są to hormony adaptacyjne. Należą do nich tzw. glikokortykoidy, które regulują gospodarkę
węglowodan i białkową - zabezpieczają w ten sposób prawidł przemiany energetyczne od których zależy wysoka wydoln fiz. Inna grupa horm kory to mineralokortykoidy, które kier gosp mineralną podczas pracy. W czasie utraty elektrolitów te
składniki przemieszcz się między krwią, płynami śródtkankowymi i komórkami. Działanie ich ma duże znaczenie w wysiłk długotrwałych - bo dochodzi do dużej utraty wody. Również hormony tarczycy mają duży wpływ dla wydoln fiz. Tarczyca jest
pobudzana przez TSH. Horm tarczycy biorą udział w regul przemiany materii. Hormony rdzenia nadnerczy: Noradrenalina i adrenalina: pod ich wpływem pobudza się akcja serca, zwiększa się ukrwienie narząd pracujących - serca, kurczą się naczyn
jamy brzusznej, miednicy, wątroby i śledziony. Krew jest wtedy przetłaczana do obszarów pracujących. Noradren i adrenalina wspólnie z glikokortykoid i horm trzustki : insuliną i glukagonem podtrzym w czasie pracy prawidłową przemianę
węglowodanów. Regulacja ciepła w ustroju: Przystosow do niskich temper: w czasie oziębiania nacz krwion zwęż się - obniża to utratę ciepła. Jednak przy długotrw ozięb to zawodzi i naczynia się rozszerz a skóra sinieje. Drugim mechaniz podtrzymuj
temp ciała są pzemiany materii - duża przemiana gdy jest nadmierne oziębienie. Drżenie mięśniowe i praca mięśniowa również zwiększa wytwarz ciepła. Przystosow no wys temper: naczynia ulegają rozszerz, zwiększa się przepływ krwi przez
naczynia obwodowe, twarz czerwienieje co powoduje skuteczne oddaw ciepła. Oddaw ciepła z pow ciała odbywa się na drodze promien i przewodz. W bardzo wys temp urucham jest mechan poleg na ozięb organizmu drogą parowania.
Drogi wymiany ciepła: Konwekcja - przenosz ciepła w wyniku ruchu cieczy lub gazów ze środow cieplejsz do zimniejsz. Na niej opiera się przemieszcz ciepła z wnętrza ciała na obwód. Przewodzenie - zależy od różn temper między dwoma
powierzch pozostającymi w bezpośr kontakcie. Promieniowan elektromagn - a)krótkofalowe np: słoneczne, b)długofal emitowane przez pow ciała organizmów, utrata i zysk ciepła zależy od otaczając powierzchni. Parowanie - przez parow potu,
rola w chłodzeniu skóry i dopływaj do niej krwi.
Zmęczenie - to stan obniżonej sprawności i zdoln do pracy z szerokim wachlarzem obiekt i subiektywn objawów, które powstały w następstwie wysiłków fiz. Biologiczny sens zmęcz polega na ochronie organ przed wyczerpaniem. Wynika z tego że zjawiska
zmęczenia należą oprócz: bólu, pragnienia, głodu, do złożonych mechanizm autoregulacji, które zabezpieczają ustrój. Wyróżnia się: 1.Zmęczenie ostre - po jednoraz wysiłkach intensywnych np: biegi lekkoatl, narciarskie, gry sportowe. Są tu gwałtowne
objawy z dużymi zmianami fizjolog i szybki powrót do normy. Są tu dwa przejawy: 1. Subiektywne: uczucie wyczerpania, uczucie bezwładu, uczucie bólu mięśniow i uderzenia fali ciepła, mogą wystąpić silne objawy bólowe w obszarze płuc i wymioty,
może wystąpić uczucie ogólnego osłabienia, obfite pocenie, drżenie rąk, zaburz zdoln spostrzegania. 2.Obiektywne: obniż zdoln do pracy, zmniejsz szybkości i precyzji, zwiększ czasu reakcji odruchowej czyli refleksu, obniż zdoln osiągania dobrych
wyników. Występuje tu: zmęczenie narządowe (to zmęcz lokalne, pojedynczych narządów i nie wywołuje większych zmian organizmu - ukł krążenia), oraz zmęcz ustrojowe (podlega mu cały organizm, wyst po wysiłkach angażujących większe grupy
mięśniowe, więcej narządów - jest tu szereg zmian ustrojowych). 2.Zmęczenie przewlekłe - czyli przetrenowanie, powstaje w następstwie wielokrotn powtarz treningu przy stosow nieadekwatnych przerw, co prowadzi do kumulacji objawów zmęczenia.
Cechą jest częste niezauważenie jego objawów oraz trudność likwidowania. Manifestuje się to: obniż wyników, nie ma postępów, brak zainteresow treningiem, rozdrażnienie, chwiejność nastroju, senność w dzień, bezsenn w nocy.
Przyczyna zmęczenia: szkodliwy wpływ kwaśn produkt wysiłk przemiany materii, stopień zadłuż O2 tkanek, zaburz zasobów energetyczn organizm, odwodnienie i utrata elektrolit (K, Na,Cl). Zmęczenie ocenia się na podst: pomiaru tętna, wentyl,
zakwaszenia, poziomu E, poziom mioglobiny. Teorie zmęczenia: wyczerpania, uduszenia , gromadzenia się kwaśnych produktów , zatrucia. Wytrzymałość: zdoln organ do pokonyw objawów zmęcz, zdoln do długiego wykonyw pracy o określ intensywn
przy utrzymaniu możliwie największ efektywności pracy. Podłoże wytrzymałości: tlenowe i beztl źródła E, sprawność ukł krąż oddych, termoregul i dokrewnego, aktywność enzymów. Wydolność: możliwość do wykonyw wysiłków o długotrw intensywn
pracy przy możliwie najmniejsz zmęczeniu. Zależy od: wieku, płci, energetyki wysiłku, koordyn nerw-mięśniow, termoregul.
Wypoczynek - szereg procesów mających na celu usunięcie objawów zmęczenia, wyrównanie zaciągniętego w pracy długu tlenowego, likwid innych produktów przem materii oraz dostarcz niezbędnych związków do odbudowy naruszonego potencjału
energetycznego. Do wypoczynku potrzebna jest duża ilość tlenu. Efekt wypoczynku jest największy w pierwszym okresie - bezpośrednio po pracy, dalej efekt ten stopniowo się zmniejsza i osiąga poziom zerowy. Więc więcej niż połowa efektu wypocz
przypada na 1/4części przerwy wypoczynkow. Z tego względu bardziej efektywne będzie stosow więcej krótszych przerw niż mało ale długich. Zmiany zdolności do pracy w okresie wypoczynku: Cały powrót funkcji fizjolog do początkowego stanu
nie jest równoznaczny z pełną odnową wydoln fiz. W pierwszych okresach po wysiłkach ta zdolność do pracy jest obniżona i to w znaczyym stopniu - wraca do stanu wyjściow w ciągu 1-2 dni. Później następuje zwiększ się wydolności czyli superkompensacja,
a następnie opada w ciągu 10-12 dni do spoczynkow poziomu. Badania wykazały, że im głębsze zmęcz organizmu to bardziej efektywne procesy kompensacyjne. Wypoczynek czynny i bierny: Badania potwierdziły, że jeżeli po zmęczeniu pewnych
grup mięśn, pracują inne, które były bierne to przerwa taka jest lepsza, niż bierny wypoczynek. Większy efekt aktywn wypoczynku w porówn z biernym jest wyrazem powiększ wydoln fizyczn zmęczonych mięśni. Wypoczynek czynny ma duże znacz w
okresie przejściowym - gdy trzeba odpocząć, ale nie można obniżyć formy. Inne formy aktywacji wypoczynku:masaż, kąpiele, masaż wodny, promienie ultrafiolet w zimie, atrakcyjna organizacja czasu wolnego.
Przemiana materii: można tu wymienić podstawowe procesy anaboliczne - syntezy oraz kataboliczne - rozpadu, które wzajemnie się pokrywają i decyd o rozwoju organiz. Stwierdzono, że ilość energii wykorzyst przez organizm ze związków organicznych
jest równoważna ilości potencjaln ener zawartej w przysfojonym pożywieniu. W ocenie poziomu przemian metabol wykorzystano fakt, że zużycie tlenu jest proporcj do natęż, proces przem materii. Metody obliczania przem polegają na określeniu zużycia
tlenu - które jest przelicz na kalorie. Podstawą do przeliczenia jest to, że przy zużyciu 1 l O2 wytwarza się 4,85kcal. Rozróżniamy przemianę: 1.Podstawową - to najmniejsze natęż przemian energetycznych niezbędnych do podtrzym wszystkich proc życia.
Oblicza się na leżąco, na czczo, po 3 dniowej diecie bezbiałk- białko zwiększa przemianę. Przemianę określ w kaloriach na dobę, wyraża ona dobowe zapotrzeb energet. Wartość tą obliczamy wiedząc, że zapotrz energet w spoczynku wynosi 1 kcal na 1kg/ 1godz.
Czyli przemiana osobnika 70kg wynosi: 70kgx 1/kcal/x 24 (godz)=1630 kcal 2.Całkowita - określa natęż przemian energet w życiu codziennym i w pracy - jest większa niż spoczynkowa, ok 2400kcal/dobę. Wielkość przem podczas pracy zależy
od: charaktery pracy i intensywności, płci, wieku, wytrenow.
Deficyt tlenowy - niedobór O2 występujący na początku pracy będący różnicą między zapotrzebowaniem tlenowym a jego dostarczaniem. Zostaje spłacony w trakcie po wysiłku. Jest tym większy im większa intensywność pracy i mniejsza wydolność.
Niedobór O2 wynika z opóźnionej adaptacji organizmu do wysiłku. Pobór O2 w spoczynku 400ml, wzrasta bo zwiększa się wentylacja. Dług tlenowy - wysiłkowy niedobór O2 występujący po pracy, określa ilość O2 zużytego w fazie spoczynku.
Odejmując podstawowy pobór od jego całkow zużycia określa się wielkość długu tlenow. W czasie wysiłku fiz pożyczamy tlen zmagazynow w organiźmie (ATP, fosfokreatyna) i musimy go oddać z procentem - na odtworzenie substratów energetycznych
mięśnia musimy dostarczyć dużo energii. Po wysiłku musimy właśnie spłacić ten ług. Od razu po wysiłku pobór O2 jest jeszcze duży, potem stopniowo wraca do wart przedwysiłk. Na początku pracy powstaje tzw deficyt tlenowy, je żeli intens pracy jest
niska, a czas jej trwania krótki to zaciągany jest dług niemleczanowy (alaktyczny). Gdy praca trwa dłużej i ma większą intens zaciągany jest mleczanowy dług (laktyczny). Powstaje w okres początkow lub w czasie np: przyspieszeń, czy finiszach w biegach
średnich itp. Pomiar: polega na oblicz nadwyżki (w stos do poziom zpoczynkow) zużycia tlenu w okresie wypoczynku, Stan równowagi czynność - Na początku wysiłku występuje pewne opóźnienie w zużyciu O2 w stos do zapotrzebow tlenowego, które jest
proporcj do intensywn. W okresie tym zachodzą procesy beztlen. Ten okres nazywa się stabilizacją funkcjonalną. (charakteryz ją równowaga pomiędzy zapotrzebow i zużyciem tlenu, oraz między produkcją a wydalan CO2.) Dopiero po ok. 3-5min zużycie
tlenu osiąga pewien stały poziom, który odpowiada aktualnym potrzebom. Zużycie tlenu w tym okr zależ od intrnsywn, okoł 1,5-3,0 l/min.stan w którym zapotrzebow tlenowe jest w pełni pokrywane. Zapotrzebow na O2 jest równomierne z jego
dostarczaniem Org otrzymuje tyle O2 ile potrzebują tego mięśnie (stade to state). Stan ten zależy od: wytrenowania - lepiej wytrenowany osiągnie ten stan szybciej, od intensywności - im większa tym później stan równowagi. Resynteza ATP odbywa
się torem tlenowym.
Czynniki decydujące o sprawności zapotrzebow tlenow: 1.pojemność tlenowa krwi - zdolność wiązania krwi z tlenem, każde 100ml krwi przenosi 20ml O2. 2.Właściwości samych komór mięśn np: warunków wewn komórki, dyfuzji O2,
liczby i cech mitochondriów, stopnia ukrwienia mięśnia. 3.Aktywności enzymat pracuj mięśni. 4.Pojemn minutowej serca - zależy od obj wyrzutowej i częstości skurczów serca (Hr). W spoczynku poj. min serca wynosi średnio 4-5l tzn tyle
ile objęt krwi krążącej. Opóźnienie przystosow objęt minut serca do wzrostu zapotrzebow org na O2 z chwilą rozpoczęcia wysiłku jest odpowiedzialna za powstaw deficytu tlenow. Im większa poj minut serca tym szybciej krew płynie w ukł krąż.
Max poj min serca = 35l/min. 5.Poj dyfuzyjna płuc - jest miarą dyfuzyjnefo przenikania gazu między pęcherz płucn a krwią przepływaj przez naczynia włosowate płuc. Miarą poj dyfuz płuc jest objęt gazu dyfundująca przez barierę pęcherzyk-
włośniczkową w ciągu 1min. Im większa wentyl minut płuc i aktywna powierz pęcheżyk płuc tym większa pojemn dyfuzyjna płuc. 6.Wentyl min płuc - zależy od objęt oddech i częstości oddechów na min. Wzrasta wprost proporcj do intensywności
wysiłku. Max went płuc jest różna u ludzi o różnej wydoln fiz. U ludzi o dobrej wydoln sięga 110-130 l/min, a w spoczynku went minut wynosi 8-12 l/min. 7.Obj krwi. 8.Tętniczo żylna różnica wysycenia O2: wraz ze wzrost intens wzrasta wykorzyst
O2 przez mięśnie co powoduje wzrost różn tętn żylnej wysyceni krwi (regul naczyniowo ruchowa- zmniejsz się przepływ krwi przez narządy brzuszne, mięśniowy przepływ krwi - wzrasta przez mięśnie pracujące i skórę.
Klasyfik wysiłk sport z punktu widz zuż tlenu: ze wzgl na rodzaj źródeł energii: anaeronowe, aerobowe, anaerob - aerob (mieszane); ze wzgl na obciąż: maksym, średnie, umiarkow; inne ze wzgl na skurcze: dynamiczne (dominuje skurcz izotoniczn -
nap stałe zmienia się dł mięś) i stat (dominuje skurcz izometr, zmiana nap mięśn, dł mięś stała); ze wzgl na czas: krótkotrw (do 15min), średni (30-5-min) długotrw(powyżej 1h); ze wzgl na intensywn: submax (zapotrzebow na O2 jest mniejsz niż max
pobór tlenu), maxyymaln (zapotrzebow na O2=max poborowi O2), supramax (zapotrz na O2 jest większe niż max pobór tlenu), ze wzgl na ilość grup mięśni zaangażow w pracę: lokalne (gdy jest zaangażow mniej niż 30% masy mięśni ciała),
globalne (więcej niż 30% masy mięśni np: trucht czy bieg).
Zmiany w ukł krąż i oddych w czasie wysiłku: ciśn tętn krwi w fazie przejścia do aktywn podnosi się, ciśn skurczowe wzrasta na początku pracy 3-5min, ciśn rozkurcz utrzymuje stały poziom, ciśn krwi rośnie na skutek działania pompy mięśniowej
tłoczącej krew do serca, później spada, pojemn minut wzrasta na skutek wzrostu jej składowych, oddychanie: wentyl minut płuc wzrasta w pierwszych 10-15sek później nieco wolniej i osiąga stały poziom 3-5min, zwiększa się szerok łębok i objęt
ruchomości kl piers, zwiększa się minut wentyl płuc. Zmiany w ukł krąż po wysiłk: częstotl skurcz serca HR - gwałtownie spoda, obj wyrzut serca jest mniejsza bo nie działa pompoa mięśn, poj min serca spada, ciśn tętnicze - gwa...
Aguuul6