szkoła angielska.docx

Chciałybyśmy Wam zaprezentować sposób edukacji w szkołach angielskich, które nie tylko różnią się specyfiką swojego działania od szkół polskich, ale również między nimi samymi pojawiają się odmienności. Do różnic tych można zaliczyć: sposób wyposażenia, ramy czasowe w których odbywa się praca placówki, oraz podejściem do dzieci, które zależy od kultury z jakiej pochodzą dzieci. Chociaż program nauczania nie odbiega od ogólnych światowych standardów, angielska szkoła pracuje zupełnie inaczej.

Pierwszy rok w szkole (ang. „Reception Year”) to odpowiednik naszej zerówki, która może, ale nie musi, być kontynuacją żłobka. Ten nieobowiązkowy rok spędzony w murach szkoły podstawowej(30 godzin tygodniowo – od 9.00 do15.20 od poniedziałku do piątku) to świetny start dla maluchów i kontynuacja zabaw, za pomocą których wprowadzane są „poważniejsze” aspekty nauczania. Dzieci mają możliwość niezależnej nauki i wyboru aktywności oraz ćwiczeń organizowanych każdego dnia. Obowiązkowa nauka dla dzieci w Anglii rozpoczyna się od piątego roku życia i jest bezpłatna. Kształcenie w angielskiej szkole podstawowej odbywa się w dwóch etapach: Key Stage 1 (przedział wiekowy 5-7) i Key Stage 2 (8-11). Obydwa etapy kończą się egzaminami pisemnymi pozwalającymi na określenie poziomu wiedzy dzieci w danej szkole. Dla młodszych dzieci stanowią one kontynuację codziennej pracy w szkole, natomiast dla starszych stawka jest już wyższa, gdyż wyniki testów decydują o tym, do jakiej szkoły uczniowie trafią w kolejnym roku szkolnym.

Podczas pierwszego i drugiego etapu nauki dzieci uczą się dziesięciu obowiązkowych przedmiotów: matematyki, języka angielskiego, nauk ścisłych, historii, geografii, informatyki, sztuki, muzyki, religii i WF-u. Wdrażanie programu nauczania dla każdego przedmiotu poprzedzone jest dyskusją na temat metod pracy podczas spotkań nauczycieli poszczególnych grup wiekowych, które odbywają się późnymi popołudniami kilka razy w semestrze. Rok szkolny to trzy semestry przedzielone kilkutygodniową przerwą. Dodatkowo w środku każdego semestru jest tydzień wolnego. Oznacza to dużo przerw w nauce, co – jak się wy-daje – wpływa negatywnie na poziom koncentracji u uczniów i ich podejście do nauki. Każdy rocznik w szkole, o której mowa, ma po trzy klasy. Każdą z nich prowadzi inny nauczyciel, który ma do dyspozycji asystenta. Z powodu integracyjnego charakteru szkoły, dla dzieci o specjalnych potrzebach, np. upośledzonych ruchowo bądź dyslektyków dostępny jest dodatkowy nauczyciel o wymaganych w danej sytuacji kwalifikacjach. Poza tym uczniowie, dla których angielski nie jest językiem ojczystym, korzystają z pomocy tłumacza. Nauczyciel każdej klasy oraz ich asystenci zmieniają się co roku, a dzień spędzony w szkole to nie tylko praca z uczniem i rodzicami, ale również skomplikowana i czasochłonna biurokracja.

W ramach integrowania się społeczności szkolnej raz lub dwa razy w tygodniu uczniowie i nauczyciele zbierają się w auli na piętnastominutowe lub półgodzinne spotkania, podczas których są rozdawane uczniom dyplomy za specjalne osiągnięcia w danym tygodniu, rozmawia się z nimi o wydarzeniach z życia szkoły lub uwrażliwia na różnorodność kulturową.

Dzień pracy uczniów rozpoczyna się o godzinie 9.00. Każda klasa wchodzi oddzielnym wejściem (!), a dzieci wita w drzwiach asystentka nauczyciela, która zbiera istotne danego dnia informacje od rodziców i przekazuje je później nauczycielowi. Dzieci gromadzą się w swoich klasach do 9.15. Osoby spóźniające się wchodzą innym wejściem, a ich imiona zapisywane są na specjalnych listach.

Częste spóźnianie się skutkuje rozmową z rodzicami, a w skrajnych przypadkach dziecko może być nawet wydalone ze szkoły. Rodzice dzieci chorych mają obowiązek poinformować szkołę o nieobecności dziecka jeszcze przed rozpoczęciem lekcji.

Każdy dzień podzielony jest na cztery główne części, z przerwami na odpoczynek,  godzinny lunch i zabawę na dworze. Należy zaznaczyć, że podczas przerw, niezależnie od pogody, dzieci zawsze bawią się na szkolnym placu zabaw, który nadzorowany jest przez wyznaczone do tego osoby. Do najważniejszej części każdego poranka należy sprawdzenie listy obecności. Dzieci w tym czasie siedzą w ciszy na dywanie po turecku, a atmosfera tego rytuału jest dość formalna. Lista obecności sprawdzana jest ponownie po przerwie obiadowej. Przemieszczając się po szkole, dzieci nie biegają. W oczekiwaniu na posiłek są cierpliwe i spokojnie czekają na swoją kolej. W szkole nie ma obowiązku noszenia mundurków. Nie istnieje numeryczny system ocen. Uczniów docenia się ciepłym słowem, pochwałą, naklejkami.

W nagrodę za dobre zachowanie lub dobre wyniki w nauce organizowane są też specjalne dni, podczas których dzieci bawią się wielkimi kukiełkami, w przenośnej piaskownicy albo robią coś, czego nie praktykują na co dzień. Pod koniec każdego tygodnia odbywa się dziesięciominutowe „Show and Tell”, polegające na tym, że dzieci przynoszą do szkoły wyjątkowe dla nich przedmioty i dzielą się nimi z rówieśnikami i nauczycielami. Starsze roczniki za dobre wyniki w nauce otrzymują punkty, które jednak mogą stracić za złe zachowanie. Co  semestr nauczyciele organizują dla nich aukcje, podczas których uczniowie mogą zdobyte punkty wymienić na przedmioty, np. ołówki, długopisy, gumki. Na koniec roku szkoła wspólnie przygotowuje przedstawienie na scenie.

Podczas bloków naukowych dzieci podzielone są na grupy według stopnia sprawności intelektualnej. Dla każdej z grup przygotowywane są zadania zgodne z ich poziomem umiejętności. W ciągu roku dzieci robiące postęp przesuwane są do lepszej grupy, a słabszym poświęca się więcej uwagi, przydzielając im dodatkową pomoc. Jest to jednak raczej mało mobilizujące, zwłaszcza że system angielski przewiduje promowanie każdego ucznia z klasy do klasy niezależnie od poziomu posiadanej wiedzy czy wyników testów.

Nauka kończy się o 15.20 – rodzice odbierają swoje pociechy oraz korespondencję lub dokumenty do wypełnienia. Nauczyciele mogą opuścić budynek w momencie, kiedy w klasie nie ma ani jednego ucznia. Często uczniowie przekazywani są za zgodą rodziców do poszkolnego klubu, gdzie czekają na rodziców (najdłużej do godziny 18.00) i mają specjalnie przygotowany program oraz świetną opiekę. Co jakiś czas rodzice, uczniowie i nauczyciele wspólnie organizują festyny z konkursami, zabawami tematycznymi i zaproszonymi gośćmi, np. policją czy strażą pożarną.