„Wygnaniec”
Stoi samotnie pośród ciszy nieposkromiony,
Tułaczka swa zmartwiony.
Ten co do Wielkiej Czwórki nie należy,
Któremu na niczym nie zależy.
Z ognia południa serce zrodzone,
Północną woda ostudzone.
Ostatni wygnaniec wyrusza w swa drogę
Innym dając przestrogę.
Zachodni Wiatr mu sprzyja,
Ziemia Wschodnia ta niczyja.
Ten do do Wielkiej Czwórki nie należy.
Z nimi teraz się zmierzy,
Będąc początkiem dla innych,
I zarazem końcem dla winnych.
Podąża wybraną drogą,
Żadna próba nie będzie przeszkodą.
Złączy cztery bóstwa.
Nie będzie już ubóstwa.
Tak ten co był wygnany,
Teraz przez wszystkich wychwalany.
Czterech Władców zjednoczył.
Bramę mroku przekroczył.
Lecz mimo wszystko nieustannie wierzy.
Zza bramy mroku spogląda,
Bacznie się wszystkiemu przygląda.
Gdy czas nadejdzie,
Jego światło znów wzejdzie.
Ponownie wyruszy w drogę,
By dać nam ostatnia przestrogę.
Chomikowy_Konkurs