Mosiek II semestr.docx

(77 KB) Pobierz

Zmiany fizjologiczne organizmu pod wpływem wysiłku fizycznego

Pod względem fizjologicznym wysiłek można podzielić na:

·         Dynamiczny – skurcz m. izotoniczny

·         Statyczny – skurcz m. izometryczny

·         Najczęściej występuje forma mieszana – auksotoniczna

 

O wysiłkowych zmianach czynnościowych organizmu decyduje:

·         Intensywność

·         Czas trwania wysiłku fizycznego

 

Wraz ze wzrostem intensywności wysiłku wzrasta:

·         Obciążenie ukł. Krążenia

·         Obciążenie ukł. Oddechowego

·         Obciążenie ukł. Termoregulacji

Wysiłek może być:

a)      Maksymalny ( VO2max.)

b)     Submaksymalny

c)      Su pramaksymalny

Obciążenie wysiłkiem można określać:

1)     Bezwzględnie – jedn. Mocy, W, kJ/min., objętość tlenu pochłanianego w ciągu min.)

2)     Względnie – odsetek pochłanianego podczas wysiłku tlenu w stosunku do VO2max.

Skurcz mm:

·         Impuls nerwowy → wzrost stężenie wapnia wew. Kom. mm → aktywacja kinazy fosforylazy → aktywacja fosforylazy

·         Jedynym bezpośrednim źródłem energii dla skurczu kom. mm jest ATP

·         ATP jest na bieżąco odbudowywany kosztem energii uwalnianej w toku:

ü      Rozpadu fosfokreatyny

ü      Metabolizmu węglowodanów

ü      Wolnych kwasów tłuszczowych

Źródłami energii do pracy mm są:

1)     Fosfokreatyna

2)     Glukoza z krwi uwalniana z wątroby

3)     Glikogen mm

4)     Wolne kw. tłuszczowe

5)     Ketokwasy

6)     Aminokwasy ( glukoneogeneza)

 

W spoczynku:

ü      Mm wykorzystują jako substrat metaboliczny prawie wyłącznie WKT

ü      Ukł. Nerwowy w warunkach spoczynkowych Glukoze

Wysiłek:

·         Kontynuowanie wysiłku powoduje:

Ø      Zwiększenie wychwytu WKT i glukozy z krwi, a metabolizm mm może wymagać prawie połowy ilości tlenu pobieranego przez organizm

·         W toku glukozy pojawia się:

Ø      Kwas mlekowy. Wytwarzanie kw. Mlekowego stopniowo zmniejsza się jeżeli wysiłek jest umiarkowany, narasta zaś wraz ze wzrostem intensywności wysiłku kwasica metaboliczna.

Transport glukozy z krwi do kom. mm:

o       Głównym substratem do syntezy glukozy z aminokwasów jest alanina, która może powstawać w wyniku transami nacji kw. pirogronowego  

( cykl glukozowo – alaninowy)

Białka mogą być substratem energetycznym:

Ø      Wyłącznie na drodze pośredniej, jako donatory aminokwasów dla procesu glukoneogenezy

Ø      Katabolizm białek może wystąpić tylko podczas bardzo intensywnej i długotrwałej pracy mm. (stwierdzono go po 80km biegu narciarskiego)

Regulacja neurohormonalna podczas wysiłku:

·         Podczas wysiłku wzrasta we krwi stężenie:

ü      Glukagonu

ü      Kortyzolu

ü      Hormonu wzrostu

ü      ACTH

ü      Katecholamin

·         Podczas wysiłku zmniejsza się we krwi stężenie:

ü      Insuliny

Pobudza to:

ü      Glikogenolizę

ü      Glukoneogenezę w wątrobie

ü      Lipolizę w tk. Tłuszczowej

Początek wysiłku:

ü      Deficyt tlenowy wyrównany po zakończeniu wysiłku

ü      Dług tlenowy wyrównany też po zakończeniu wysiłku

Układ krążenia podczas wysiłku:

1.      Wzrasta objętość wyrzutowa

2.      Częstość akcji serca – rośnie poj. Min.

3.      Wzrasta różnica tętniczo-żylna zawartości tlenu we krwi

4.      Wzrost poj. min. Jest wynikiem:

ü      Wzrostu częstości akcji serca

ü      Zwiększenia kurczliwości

ü      Efektu Starlinga

Wynika to z :

a)      Pobudzenia ukł. współczulnego

b)     Działania krążących amin katecholowych

c)      Hamowania ukł. Przywspółczulnego

d)     Rozszerzenia naczyń mm

e)      Otwarcia połączeń tętniczo – żylnych

f)       Zwiększonej ekstrakcji tlenu przez pracujące mm

Ułatwienie dysocjacji oksyhemoglobiny:

ü      Wzrost temp.

ü      Wzrost stężenia jonów wodorowych

ü      Wzrost prężności dwutlenku węgla

ü      Wzrost stężenia 2,3-dwufosfoglicerynianu we krwinkach czerwonych

Rozszerzenie naczyń:

ü      Przewaga ilościowa metabolitów mm o działaniu miejscowym nad impulsacją współczulną

Podczas wysiłku:

ü      Zapotrzebowanie m. sercowego na tlen pokrywane jest głównie przez wzrost przepływu naczyń wieńcowych

ü      Ekstrakcja tlenu przez m. serca jest wysoka w spoczynku możliwości zwiększenia tej wartości są już niewielkie. Stąd też ograniczenie przepływu wieńcowego w warunkach wysiłku powoduje ostre zespoły wieńcowe.

ü      Zwiększa się przepływ krwi przez mm i skórę

ü      Maleje przepływ w obszarach przewodu pokarmowego i nerek → zwiększenie impulsacji współczulnej przy nieobecności zmian środowiska wew.

ü      Przepływ mózgowy nie zmienia się

ü      Zmniejszenie przepływu przez wątrobę może być powodem jej niedotlenienia i wzrostu temp. co może powodować przejściowy wzrost stężenia enzymów w surowicy

ü      Przy jednakowym obciążeniu: przepływ trzewny zmniejsza się bardziej u ludzi o niskiej wydolności fiz. → większa wydolność fiz. Oznacza mniejszą ilość krwi kierowanej do mm, które są w stanie wychwycić więcej tlenu z przepływającej krwi

Układ oddechowy podczas wysiłku fiz.:

·         Wentylacja płuc wzrasta proporcjonalnie do wysiłku fiz. Do poziomu 50-70% VO2max. potem następuje hiperwentylacja.

·         Wzrasta częstość i głębokość oddechów, objętość oddechowa może sięgać 50%VC, a częstość 50/min.

·         Wentylacja pęcherzykowa rośnie z 60% do 90% wentylacji całkowitej

·         Rośnie poj. dyfuzyjna płuc, stosunek wentylacji do perfuzji wzrasta 3-krotnie

·         Perfuzja pęcherzyków staje się bardziej równomierna.

Układ pokarmowy:

Długotrwałe wysiłki:

·         Hamują czynność wydzielnicza przewodu pokarmowego

·         Hamuja motorykę jelit

·         Upośledzenie przepływu krwi

·         Wzrost napięcia współczulnego

·         Spadek przywspółczulnego

Czynność nerek:

·         Zmniejsza się diureza (wzrost ADH)

·         Zmniejsza się przepływ nerkowy

·         Zmniejsza się filtracja kłębkowa

·         Zmniejsza się ilość wydalanego sodu

·         Wzrasta potasu, co jest wynikiem wzrostu poziomu aldosteronu

·         Białkomocz wysiłkowy występuje pół godziny po zakończeniu wysiłku

·         Są to głównie albuminy. Pojawiają się ze względu na wzrost przepuszczalności kłębków i upośledzenie reabsorpcji cewkowej.


ASTMA WYSIŁKOWA

ASTMA→ przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych, w której uczestniczy wiele komórek i substancji przez nią uwalnianych. Przewlekłe zapalenie jest przyczyną nadreaktywności oskrzeli  prowadzącej do nawracających epizodów świszczącego oddechu, duszności, uczucia ściskania w klp. I kaszlu. Występuje szczególnie w nocy i nad ranem.

Epizodom tym zwykle towarzyszy rozlana obturacja oskrzeli o zmiennym nasileniu, często ustępuje samoistnie lub pod wpływem leczenia.

 

Klasyfikacja:

1)     Ze względu na etiologie:

·         Alergiczna

·         Niealergiczna

2)     Ze względu na ciężkość i przebieg:

·         Sporadyczna

·         Przewlekła

ü      Lekka

ü      Umiarkowana

ü      Ciężka

Epidemiologia:

ü    &#...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin