Jeden ratownik - 2 wdmuchnięcia powietrza do płuc i 15 uciśnięć mostka (80 uciśnięć na minutę); wykonywać akcję w stosunku wdechów i uciśnięć mostka jak 2 : 15; Dwóch ratowników - 2 wdmuchnięcia powietrza do płuc i 15 uciśnięć mostka; wykonywać akcję w stosunku wdechów i uciśnięć mostka jak 2 : 15, Częstość uciskania mostka powinna wynosić przynajmniej 80 uciśnięć na minutę, a nawet 100 na minutę, jeżeli jest to możliwe. Tryb postępowania: poszkodowany nieprzytomny, brak tętna i oddechu - przystąp do sztucznego oddychania i zewnętrznego masażu serca, poszkodowany nieprzytomny, brak oddechu, tętno jest wyczuwalne - wykonaj sztuczne oddychanie w tempie 1 oddech co 5 sekund i powtarzaj wentylację płuc; po minucie sprawdź czynności życiowe.
metoda "usta-usta'' jest szybkim i skutecznym sposobem dostarczania tlenu do płuc poszkodowanego; powietrze wydychane przez ratownika zawiera ilość tlenu wystarczającą do podtrzymania życia, utrzymuj drożność dróg oddechowych przez odchylenie głowy i uniesienie żuchwy, delikatnie zaciśnij nos poszkodowanego kciukiem i palcem wskazującym ręki trzymanej na czole (ręka odchylająca głowę), nabierz głęboko powietrze i szczelnie obejmij swoimi ustami usta poszkodowanego, częstość oddychania powinna wynosić 10 -12 oddechów na minutę zarówno przy jednym jak i dwóch ratownikach, prawidłowość wykonania sztucznego oddychania potwierdzają: unoszenie i opadanie klatki piersiowej, strumień powietrza poszkodowanego podczas wydechu, który można wyczuć i usłyszeć, metodę "usta-nos" poleca się jeżeli nie można otworzyć ust poszkodowanego (szczękościsk), usta i ich okolice są poważnie uszkodzone lub trudno jest utrzymać szczelność, wykonując sztuczne oddychanie metodą "usta-usta",
w metodzie "usta-nos" połóż rękę na czole poszkodowanego, utrzymuj jego głowę w odchyleniu, następnie: drugą rękę unieś i przyciskaj brodę, zmykając w ten sposób usta, weź głęboki wdech, szczelnie obejmij ustami nos poszkodowanego i wdmuchnij powietrze do jego płuc, wydech następuje po oderwaniu ust od nosa poszkodowanego.
wyszukaj punkt w którym łączą się łuki żebrowe (wyrostek mieczykowaty),
2 - 3 palce powyżej tego miejsca ułóż nasadę drugiej dłoni, umieść pierwszą dłoń na drugiej i spleć palce obu rąk. tak aby nie uciskały na żebra, przy wyprostowanych w łokciach ramionach wykonuj uciśnięcia ciężarem ciała, tak aby mostek obniżał się o około 3,5-5 centymetrów, wykonaj uciski w tempie 80-100 na minutę, jeżeli jest to możliwe. Objawy wskazujące na skuteczność resuscytacji krążeniowo - oddechowej: zaróżowienie się skóry, powrót akcji serca, zawężenie uprzednio rozszerzonych źrenic, powrót spontanicznego oddechu. Akcję resuscytacyjną możemy przerwać tylko i wyłącznie gdy: poszkodowany zostanie przejęty przez personel medyczny, poszkodowany odzyska czynności życiowe. Możemy nie podejmować akcji resuscytacyjnej tylko w jednym z poniższych przypadków: dekapitacja (pozbawienie głowy), całkowite zwęglenie, silne uszkodzenie czaszki (zmiażdżenie), rozerwanie tułowia.
Udrożnienie dróg oddechowych: niemowlę - uniesienie brody, dzieci powyżej jednego roku życia - lekkie odchylenie głowy i uniesienie brody. Sztuczne oddychanie:niemowlę - usta - usta, nos, dzieci - usta - usta. Częstość oddechów:noworodki: 40 na minutę, niemowlęta: 20-30 na minutę, dzieci: 15-30 na minutę. Miejsce oceny tętna:niemowlę - tętnica ramieniowa i tętnica udowa, dzieci - tętnica szyjna lub udowa (jak u dorosłego).
Punkt ucisku: niemowlę - na szerokość palca poniżej linii łączącej brodawki sutkowe: uciskać dwoma palcami, dzieci - na szerokość jednego, dwóch palców powyżej wyrostka mieczykowatego, uciskać jedną ręką. Głębokość uciśnięć:niemowlę - 1,5-2,5 cm, dzieci - 2,5 - 4 cm . Częstość uciśnięć:noworodki - 120 na minutę, niemowlęta - 100 na minutę, dzieci - 100 na minutę.
szormy