2

   WYŻSZA SZKOŁA OFICERSKA WOJSK LĄDOWYCH

im. gen. Tadeusza KOŚCIUSZKI

OŚRODEK SZKOLENIA – CYKL TECHNICZNY

  ZATWIERDZAM

KIEROWNIK CYKLU TECHNICZNEGO

           ………..………………

         /stopień imię i nazwisko/

          data ………..………….

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z przedmiotu: szkolenie specjalistyczne

z grupą kursu specjalistycznego

specjalność: Obsługa spycharki gąsienicowej szybkobieżnej.

TEMAT: 8.3. KADŁUB, UKŁAD KORBOWO-TŁOKOWY I ROZRZĄDU. UKŁAD ZASILANIA.

   OPRACOWAŁ

……...………………....

                                                                                                                                              /stopień imię nazwisko/

WROCŁAW

TEMAT: 8.3. KADŁUB, UKŁAD KORBOWO-TŁOKOWY I ROZRZĄDU. UKŁAD ZASILANIA.

CELE: Nauczyć :       -   budowy mechanizmów i układów silnika..

             Zapoznać:      -   z zasadami obsługiwania mechanizmów i układów silnika.

ZAGADNIENIA I CZAS:

- Rozpoczęcie zajęć                                                                                                                              - 10 min.

1. Budowa i przeznaczenie kadłuba                                                                                                  - 10 min.

2. Budowa przeznaczenie i zasady obsługiwanie układu tłokowo-korbowego              - 15 min.

3. Budowa i przeznaczenie układu rozrządu                                                                                    - 15 min.

4. Budowa, przeznaczenie i zasady obsługiwania układu zasilania paliwem              - 15 min.

5. Budowa, przeznaczenie i zasady obsługiwania układu zasilania powietrzem              - 10 min.

6. Typowe niesprawności układów i sposoby ich usuwania                                                        - 10 min.

- Zakończenie zajęć                                                                                                                              -   5 min.

FORMA: Zajęcia teoretyczne.

METODA: Wykład, pokaz.

CZAS: 2 x 45 min.

MIEJSCE: Sala wykładowa, sala w budynku 2401.

LITERATURA:

1. „Spycharka BAT-M na ciągniku ATT-405” str.15-31. syg. Inż. 495/84.

POMOCE SZKOLENIOWE: Foliogramy, plansze.

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

1. Silnik A-401.

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

–     zajęcia prowadzę w formie wykładu;

–     szczególną uwagę zwrócić na rozmieszczenie elementów mechanizmów i układów silnika, oraz sposób ich obsługiwania.

–     w trakcie zajęć zadaję pytania w celu podniesienia aktywności myślowej;

–     najważniejsze rzeczy nakazuję zanotować do zeszytu;

–     zagadnienia prowadzić głównie w oparciu silnik znajdujący się w budynku 2401 .

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

Część wstępna – rozpoczęcie zajęć                                                                         - 10 min.

- przyjęcie meldunku;

- podanie tematu i celu zajęć;

- podanie zagadnień i literatury;

- sprawdzenie stopnia przygotowania słuchaczy do zajęć.

Część główna                                                                                                                - 75 min.

Zagadnienie 1. Budowa i przeznaczenie kadłuba                                                                      - 10 min.

   W silniku A-401 kadłub składa się z kilku elementów i ma oddzielne nazwy. Podstawowym elementem konstrukcyjnym, do którego przymocowane są wszystkie podzespoły i zespoły silnika i którym silnik przymocowany jest do ramy jest górna część skrzyni korbowej potocznie zwana górną częścią kartera. Podział na część górną i dolną następuje w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez oś wału korbowego. Dolna część kartera nie pełni roli elementu nośnego, a służy głównie jako zasobnik (nie zbiornik, ponieważ miska olejowa jest typu suchego) oleju silnikowego. Tuleje wbudowane są w element zwany blokiem cylindrów. Silnik posiada dwa bloki cylindrów.

Zagadnienie 2. Budowa przeznaczenie i zasady obsługiwanie układu tłokowo-korbowego                                                                                                                                                          - 15 min.

   Układ tłokowo-korbowy służy do zamiany posuwisto-zwrotnego ruchu tłoków na ruch obrotowy wału korbowego. Podobnie jak w każdym silniku składa się z tłoków wraz z pierścieniami i sworzniami tłokowymi, korbowodów, wału korbowego i koła zamachowego.

  Podział korbowodu z pokrywą przebiega w płaszczyźnie poziomej, a nie skośnie, ponieważ tłoków nie wyjmujemy z silnika w kierunku głowicy a odwrotnie. Czopy korbowe w wale korbowym pełnią jednocześnie rolę filtrów odśrodkowych oleju. Czopów korbowych jest tylko sześć mimo 12-tu tłoków, ponieważ w silniku zastosowano korbowody główne i przyczepne. Pewien problem stwarza dzielone składające się z trzech elementów koło zamachowe. Dokręcenie połączeń tych elementów należy sprawdzać przy obsłudze codziennej.

Zagadnienie 3. Budowa i przeznaczenie układu rozrządu                                          - 15 min.

Mechanizm rozrządu służy do otwierania i zamykania w odpowiednim momencie zaworów wlotowych i wylotowych. Me­chanizm ten składa się z wałków rozrządczych i zaworów. Ogólną budowę mechanizmu rozrządu omówiono na poprzednich zajęciach.

   Silnik posiada po cztery zawory na każdym cylindrze, dwa zawory ssące i dwa wydechowe. Ułatwia to zasysanie powietrza i odprowadzenie spalin. Zawory ssące są umieszczone od wewnątrz silnika, zawory wydechowe w części zewnętrznej. Każdy z czterech rzędów zaworów ma osobny wałek rozrządczy do ich napędu.

   Wałki rozrządcze (rys. 34) zaworów wlotowych i wylo­towych są ułożyskowane w siedmiu łożyskach, umieszczonych na każdej głowicy bloku. Wnętrze wałków, jest puste; służy do do­prowadzania oleju do łożysk, miseczek popychaczy zaworów i me­chanizmu przekładniowego od wałka pochyłego do wałków rozrządczych przez specjalnie wykonane otwory.

Na każdym wałku rozrządczym jest po 12 krzywek (po dwie na każdy cylinder) (13) o jednakowym kształcie.

Wałki rozrządcze wlotu lewego i prawego bloku obracają się w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, a wałki wy­lotu — w kierunku przeciwnym.

Kontrola i regulacja mechanizmu rozrządu obejmuje sprawdzenie i regulację luzów zaworowych. Regulacja faz rozrządu obejmuje ustawienie początku i końca wlotu i wylotu we wszystkich cylindrach.

Luz zaworowy między krzywką, a miseczką popychacza wynosi 2,34 ± 0,1 mm.

Zagadnienie 4. Budowa, przeznaczenie i zasady obsługiwania układu zasilania paliwem

                                                                                                                                 - 15 min.

UKŁAD ZASILANIA PALIWEM

Układ zasilania paliwem (rys. 6) służy do dostarczania paliwa ze zbiorników do pompy wtryskowej i do wtryskiwania niezbędnych ilości paliwa do cylindrów w kolejności odpowiadającej kolejności ich pracy.

Układ zasilania stanowią: zbiorniki paliwa (1 i 2), zawór roz­dzielczy paliwa (5), wskaźnik poziomu paliwa (6), ręczna pompa paliwowa (7), filtr paliwowy oczyszczania wstępnego (8), pompa podająca paliwo (9), filtr paliwowy oczyszczania dokładnego 10), pompa wtryskowa (11) ze sprzęgłem napędu pompy, mechanizm ste­rowania pompą wtryskową, przewody paliwowe niskiego i wysokiego ciśnienia, wtryskiwacze oraz zawór odpowietrzający (13).

Przewody układu zasilania paliwem pomalowane są na kolor żółty.

Zbiorniki paliwa

Spycharka ma trzy zbiorniki paliwa — dwa tylne (2) (lewy i prawy) oraz jeden boczny (1). Oba zbiorniki tylne umieszczone z tyłu pod podłogą platformy stanowią zbiorniki główne i są ze sobą bezpośrednio połączone, przy czym pojemność lewego i pra­wego tylnych zbiorników wynosi po około 300 1. Zbiornik boczny znajdujący się z lewej strony silnika spełnia rolę zbiornika zapa­sowego i pojemność jego Wynosi około 200 1. Ogółem więc pojem­ność zbiorników wynosi około 800 1.

Zbiorniki wykonane są z blachy stalowej. Wewnątrz mają one przegródki zmniejszające siłę uderzenia paliwa o ściany zbiorników (np. przy nagłym hamowaniu, jeździe po nierównym terenie itp.). W szyjkach otworów wlewowych (3) zbiorników umieszczone są siatkowe filtry paliwa. Do szyjek wlewowych przyspawane są cien­kie rurki łączące szyjki z przestrzenią powietrzną zbiorników. Rurki te przyspieszają napełnianie zbiorników paliwem. Do dna zbiornika bocznego i  lewego  tylnego  przyspawane  są  osadniki,  w  których

umieszczone są zawory spustowe o konstrukcji omówionej w opisie zbiornika oleju. Do górnych ścian zbiorników przymocowane są przewody łączące zbiorniki z atmosferą poprzez filcowy filtr (18) umieszczony w lewym tylnym narożniku kabiny spycharki.

Przewody   paliwowe  łączą  zbiorniki  z   zaworem  rozdzielczym paliwa (5).

Szczegółowy opis poszczególnych elementów układu zasilania paliwem przedstawiono w instrukcji obsługi inż. 495/84 str.37-61.

Działanie układu zasilania paliwem

Podczas pracy silnika pompa podająca paliwo BNK-12TK ssie paliwo z włączonego zbiornika (zbiorników) przez zawór rozdziel­czy paliwa, ręczną pompę paliwową, filtr paliwowy oczyszczania wstępnego i tłoczy je pod ciśnieniem 0,49—0,69 MPa przez filtr paliwowy oczyszczania dokładnego do pompy wtryskowej NK-10.

Pompa wtryskowa NK-10 przewodami wysokiego ciśnienia wtła­cza odmierzone ilości paliwa do wtryskiwaczy w kolejności pracy poszczególnych cylindrów.

Paliwo do cylindrów silnika zostaje wtryśnięte przez wtryskiwacze pod ciśnieniem 20,6 MPa. Wskutek wysokiego ciśnienia wtrysku i małej średnicy otworów rozpylacza paliwo rozpyla się; w komorach sprężania na bardzo małe cząsteczki i spala się pod wpływem wysokiej temperatury sprężonego w tych komorach po­wietrza.

Część paliwa ścieka przez szczeliny w sekcjach pompy wtrysko­wej NK-10 do kadłuba pompy, skąd króćcem (31, rys. 12) i przewo­dem odprowadzana jest do lewej rury wydechowej.

Pod działaniem podciśnienia wytwarzanego przez gazy spalino­we w eżektorze paliwo wyrzucane jest wraz z gazem spalinowym, na zewnątrz spycharki.                         

Przed uruchomieniem silnika po dłuższym postoju paliwo podpompowuje się ręczną pompą paliwową RNA-1. Wówczas paliwo z włączonego zbiornika płynie następującą drogą: zawór...