Osho - Zrodlo wszystkich problemow.pdf

(168 KB) Pobierz

Źródło wszystkich problemów

Pie ń Tilopy brzmi dalej takŚ

„Gdy patrząc się w przestrzeń nie widzi się nic; gdy tak, za pomocą umysłu obserwuje

się umysł, unicestwia się rozróżnianie i osiąga stan buddy.

Obłoki wędrujące po niebie nie mają swego źródła, nie mają domu; tak samo

rozróżniające myśli przepływające przez umysł. Gdy raz ujrzy się istotę umysłu,

rozróżnienie ustaje. W przestrzeni kształtują się formy i kolory, ale ani czarny, ani

biały nie zabarwiają przestrzeni. Wszystkie rzeczy wyłaniają się z istoty umysłu, ale

umysł nie jest splamiony przez cnoty czy przywary.”

ródłem wszystkich problemów jest sam umysł. Pierwszą rzeczą, którą trzeba

zrozumieć jest to, czym jest umysł, co go tworzy, czy jest jednostką czy procesem,

czy jest substancjalny czy

podobny do snu? A dopóki nie poznasz natury umysłu, nie

będziesz w stanie rozwiązać adnych yciowych problemów. Mo esz czynić wysiłki,

ale gdy będziesz próbował rozwiązywać pojedyncze problemy, będziesz musiał

ponie ć klęskę –

to pewne

– bo w rzeczywisto ci aden pojedynczy problem nie

istniejeŚ umysł jest problemem. Je li , rozwią esz ten czy inny problem, to nic nie

pomo e, bo ródło pozostanie nietknięte. To tak jakby obcinać drzewu gałęzie,

przycinać li cie nie wycinając go z korzeniami. Będą pączkować nowe li cie, będą

wyrastać nowe gałęzie – nawet gę ciejsze ni uprzednioś przycinanie pomaga drzewu

gęstnieć. Źopóki nie potrafisz wyciąć go z korzeniami, twojemu zmaganiu brak

fundamentu i jest ono głupotą. Zniszczysz siebie, a nie drzewo.

W walce roztrwonisz

energię, czas, ycie, a drzewo będzie coraz silniejsze, bujniejsze

i gęstsze. A ty będziesz czuł się zaskoczony tym, co się dziejeŚ wykonujesz tyle

cię kiej pracy próbując rozwiązać ten czy ów problem, a one rosną i rosną. Nawet,

gdy jeden problem jest

rozwiązany to nagle dziesięć zajmuje jego miejsce.

Nie próbuj oddzielnie rozwiązywać pojedynczych problemów – one nie istniejąŚ

umysł jest problemem. Ale umysł kryje się pod ziemiąś dlatego nazywam go ródłem,

korzeniami

–

nie jest widoczny. Kiedykolwiek natrafiasz na problem, problem

znajduje się ponad gruntem, dlatego nie mo esz go zobaczyć – i dlatego te dajesz się

mu zwie ć. Zawsze pamiętaj, e to, co widoczne nigdy nie jest ródłem czy

korzeniami. Korzenie zawsze pozostają niewidoczne, ródło jest

zawsze ukryte.

Nigdy nie walcz z tym co jest widoczne

– w przeciwnym razie będziesz walczył z

cieniami. Zmarnujesz siły, a w twoim yciu nigdy nie dokona się adna przemiana, te

same problemy będą się pleniły w nieskończono ć. Poobserwuj własne ycie a

zrozumiesz,

co mam na my li. Nie mówię o adnych teoriach dotyczących umysłu, a

tylko o tym, jaki on jest. Żaktem jest, e to umysł musi być rozwiązany.

Przychodzą do mnie ludzie i pytająŚ „Jak uspokoić umysł?” Odpowiadam imŚ „Nie

istnieje co takiego jak spokojny umysł. Nigdy o czym takim nie słyszałem.” Umysł

nigdy nie jest spokojny

–

nie-umysł

jest spokojem. Umysł sam z siebie nigdy nie

mo e być spokojny, cichy. W naturze umysłu le y napięcie, le y zamęt. Umysł nigdy

nie mo e być czysty, obca jest mu jasno ć, dlatego, e sam w sobie, umysł jest

pomieszaniem, zmąceniem. Jasno ć jest mo liwa, ale bez umysłu, spokój jest

mo liwy, ale bez umysłu, cisza jest mo liwa, ale bez umysłu – tak więc nigdy nie

próbuj osiągnąć spokoju umysłu. Je li będziesz próbował, od samego początku

będziesz próbował poruszać się w nieistniejącym kierunku. Tak więc, pierwszą rzeczą

jest zrozumienie natury umysłu. Tylko tak, cokolwiek da się zrobić.

żdy zaczniesz obserwować nigdy nie na trafisz na co takiego jak umysł. On nie jest

rzeczą, on jest tylko procesem. On nie jest rzeczą, umysł jest jak tłum. Istnieją

pojedyncze my li, ale poruszają się tak szybko, e nie zauwa asz przerw pomiędzy

nimi. Interwały nie są widoczne, bo nie jeste zbyt przytomny i uwa ny, potrzebny ci

jest głębszy wgląd. żdy twe oczy będą potrafiły zajrzeć w głąb, nagle spostrze esz

jedną my l, kolejną my l i kolejną my l – ale nie zobaczysz adnego umysłu. Ciąg

my li, milion my li, tworzy przed tobą iluzję istnienia umysłu. To tak jak z tłumem,

milion ludzi stoi

w tłumieŚ czy istnieje co takiego jak tłum? Czy mo esz znale ć

tłum, czy raczej tylko osoby tam stojące? Ale stoją razem, a ich połączenie stwarza ci

wra enie istnienia czego takiego jak tłum. Istnieją tylko osoby.

To jest początek wglądu w umysł. Obserwuj, a znajdziesz my liś nigdy nie natrafisz

na umysł. A gdy stanie się to twoim własnym do wiadczeniem – nie dlatego, e ja o

tym mówię, albo, e Tilopa o tym piewa, nie, bo to by niewiele pomogło –

gdy

do wiadczysz tego sam, gdy stanie się to dla ciebie

faktem, to wtedy nagle wiele

rzeczy zacznie się zmieniać. Źlatego, e zrozumiałe tak istotną rzecz dotyczącą

umysłu to za tym mo e podą yć wiele innych spraw.

Obserwuj umysł i zobacz gdzie się on mie ci, czym on jest? Zobaczysz płynące my li,

a pomiędzy nimi przerwy. A gdy będziesz długo obserwował to spostrze esz, e

przerw jest więcej ni my li, poniewa ka da my l musi być oddzielona od drugiej

my li, a tak naprawdę, to ka de słowo musi być oddzielone od drugiego słowa. Im

bardziej się zagłębisz, tym więcej będziesz znajdował przerw, coraz większe przerwy.

My l płynie, dalej nadchodzi przerwa, w której adna my l nie istnieje, potem kolejna

my l i kolejna przerwa. Je li jeste nie wiadomy to nie mo esz widzieć przerwś

przeskakujesz od jednej my li do

drugiej i nigdy nie dostrzegasz przerwy. Gdy

staniesz się wiadomy będziesz dostrzegał coraz więcej przerw. żdy staniesz się

doskonale wiadomy, to objawią ci się kilometry przerw.

A w takich przerwach przydarzają się

satori.

W czasie takich przerw prawda puka do

twych drzwi. W ich trakcie zjawia się go ć. W takich przerwach mo na zrealizować

Boga, czy jakkolwiek chciałby to wyrazić. A gdy wiadomo ć jest absolutna, to

wtedy istnieje tylko jedna, wielka, nie składająca się z niczego przerwa. To tak jak

obłokamiŚ obłoki się przesuwają. Mogą być tak gęste, e nie będziesz w stanie

zobaczyć zasłoniętego nimi nieba. Bezkres błękitu nieba zniknął, zakrywają cię

chmury. Ale ty obserwujesz dalejŚ jedna chmura się przesunęła, a w polu widzenia

jeszcze nie pojawiła

się następna – i nagle błękitny przebłysk ogromu nieba. To samo

dzieje się wewnątrzŚ ty jeste bezkresnym błękitem nieba, a my li są po prostu jak

obłoki unoszące się wokół ciebie, wypełniające cię. Ale przerwy istnieją, niebo

istnieje. Mieć przebłysk

nieba to

satori,

a stać się niebem to

samadhi.

satori

samadhi,

cały ten proces, to nic innego jak głęboki wgląd w umysł. Umysł nie istnieje

jako jednostka

– to po pierwsze. Istnieją tylko my li.

Źruga rzeczŚ my li istnieją w oddzieleniu od ciebie, nie stanowią jedno ci z twoją

naturą, przychodzą i odchodzą – ty pozostajesz, ty trwasz. Jeste niczym nieboŚ ono

nigdy nie przychodzi ani nie odchodzi, jest zawsze. Obłoki przychodzą i odchodzą, są

chwilowymi zjawiskami, nie są wieczne. Nawet gdyby próbował uchwycić się

jakiej my li nie mo esz zatrzymać jej na dłu ejś ona musi odej ć, ma swoje

narodziny i swoją mierć. My li nie są twoje, nie nale ą do ciebie. Przychodzą jako

go cie – nie są gospodarzem. Zagłębiaj się w obserwacjiŚ ty staniesz się gospodarzem,

a my li staną się go ćmi. I jako go cie są one piękne. Ale w chwili, gdy kompletnie

zapominasz, e to ty jeste gospodarzem, a panować zaczynają my li, to jeste w

biedzie. To wła nie oznacza piekło. Ty jeste panem domu, dom jest twój, ale go cie

stali

się panami. Ugo ć ich, zatroszcz się o nich, ale się z nimi nie identyfikuj, w

przeciwnym razie to oni staną się panami.

Umysł staje się problemem, dlatego e tak do głębi przyjąłe my li, i całkowicie

zapomniałe o dystansie. One są go ćmi, przychodzą i odchodzą. Zawsze pamiętaj, e

to, co pozostaje jest istotą ciebie, twoim

tao.

Zawsze zwa aj na to, co nigdy nie

przychodzi i nigdy nie odchodzi, tak jak niebo. Zmień postawęŚ nie skupiaj się na

go ciach, nie przestawaj być gospodarzemś go cie przyjdą i pójdą. Oczywistym jest,

e są li go cie i dobrzy go cie, ale ty nie musisz się o nich martwić. Źobry

gospodarz traktuje go ci jednakowo, nie czyniąc ró nic. Źobry gospodarz to po

prostu dobry gospodarzŚ przychodzi zła my l, a on traktuje ją tak samo jak

traktuje

my l dobrą. To nie jego sprawa czy my l jest dobra, czy zła. Rozdzielając my li na

dobre i złe, có czynisz? Umieszczasz dobre my li bli ej siebie, a złe od siebie

odsuwasz. Wcze niej czy pó niej zidentyfikujesz się z dobrą my lą, dobra my l stanie

się gospodarzem. A ka da my l, która staje się gospodarzem rodzi nieszczę cie –

dlatego e nie jest prawdą. My l jest uzurpatorem, a ty się z nią uto samiasz.

Uto samienie jest chorobą.

żurd ijew mawiał, e potrzebne jest tylko jednoŚ nie identyfikowanie się z tym, co

przychodzi i odchodzi. Poranek przychodzi, przychodzi południe, nadchodzi wieczór

i wszystkie odchodzą. Nadchodzi noc i znów poranek. Ty trwasz. Nie jako ty, bo to

te jest tylko my l. Ty jako czysta wiadomo ćś nie twoje imię, bo ono te

jest tylko

my lą, nie jako forma, bo ona te jest tylko my lą, nie twoje ciało, bo pewnego dnia

stwierdzisz, e ono te jest tylko my lą. Po prostu czysta wiadomo ć, bez imienia,

bez kształtuś sama czysto ć, brak formy i bezimienno ć, tylko fenomen bycia

wiadomym – tylko to pozostaje. żdy się identyfikujesz, stajesz się umysłem. żdy się

identyfikujesz, stajesz się ciałem. żdy się identyfikujesz, stajesz się imieniem i formą.

adna my l nie jest twoją. One zawsze przychodzą z zewnątrz, ty jeste tylko

pasa

em. Ptak wlatuje do domu przez jedne drzwi i wyfruwa przez drugieŚ dokładnie

tak my l w ciebie wchodzi i wychodzi.

Stale uwa asz, e my li są twoje. Nie tylko to. Walczysz o swoje my li, mówiszŚ „Ta

my l jest moja i to jest prawda”. Źyskutujesz, debatujesz, kłócisz się o nią, próbujesz

dowie ć, e „to jest moja my l”. adna my l nie jest twoja, adna my l nie jest

oryginalna

– wszystkie my li są zapo yczone. I to nie z drugiej ręki, bo miliony ludzi

przed tobą przypisywało sobie tę samą my l. My l jest tak samo czym zewnętrznym

jak rzecz.

Wielki fizyk źddington, w którym miejscu powiedział, e im bardziej nauka zagłębia

się w materię, tym bardziej stwierdza, e rzeczy są my lami. Mo e i tak jest, nie

jestem fizykiem, ale patrząc z drugiej strony, chciałbym wam powiedzieć, e

źddington mo e mieć rację, i rzeczy tym bardziej przypominają my li, im bardziej

się w nie zagłębiać. Je li zagłębisz się w siebie samego my li będą wyglądać coraz

bardziej jak przedmioty. W rzeczy samej są to dwa aspekty tego samego

zjawiska:

rzecz jest my lą, my l jest rzeczą. Co mam na my li mówiąc, e my l jest rzeczą?

Mam na my li to, e mo esz rzucić my lą jak przedmiotem. My lą mo esz grzmotnąć

kogo w głowę jak przedmiotem. My lą mo esz kogo zabić – tak, jakby rzucił

sztyletem.

Swoją my lą mo esz kogo obdarować jak prezentem, albo kogo

zainfekować. My li są rzeczami, są mocami, ale nie nale ą do ciebie. Przychodzą do

ciebie, pozostają w tobie na chwilę i opuszczają cię. Cały wszech wiat wypełniony

jest my lami i rzeczami. Rzeczy są po prostu fizyczną stroną my li, a my li są

mentalną stroną rzeczy.

Na tym fakcie opiera się wiele cudów – dlatego e my li są rzeczami. Je li kto

nieustannie my li o twoim powodzeniu, ono przyjdzie – dlatego e on ciągle wysyła

w twoją stronę moc. Źlatego błogosławieństwa przynoszą tyle po ytku i pomocy.

Je li pobłogosławi cię kto , kto osiągnął stan nie-umysłu, błogosławieństwo staje się

rzeczywisto cią – dlatego e człowiek, który nigdy nie u ywa my li akumuluje ich

energię, tak, e cokolwiek powie staje się to prawdą.

We wszystkich tradycjach Wschodu, zanim rozpocznie się poznawanie nie-umysłu,

poznaje się odpowiednie techniki i kładziony jest nacisk na to, by zaprzestać bycia

negatywnym. Bo je li osiągniesz stan nie-umysłu, a będziesz miał

negatywne

tendencje, to mo esz stać się niebezpieczną siłą. Zanim osiągnie się stan nie-umysłu

powinno się stać absolutnie pozytywnym. To jest cała ró nica pomiędzy białą i czarną

magią. Czarna magia, to nic innego, jak zakumulowanie przez kogo energii my li

bez uprzedniego zaprzestania bycia negatywnym. A biała magia, to nic innego, jak

osiągnięcie przez kogo zbyt du ej ilo ci energii my li, przy czym, kto opiera cały

swój byt na pozytywnym nastawieniu. Ta sama energia, z nastawieniem negatywnym,

staje

się czarna i ta sama energia, z nastawieniem pozytywnym, staje się biała. My l

to wielka moc, to rzecz.

I trzecie spostrze enie, które nale y zrozumieć i w sobie obserwować. Czasem zdarza

się tak, e widzisz jak twoja my l funkcjonuje jak rzecz, ale z powodu

zbyt wielu

materialistycznych uwarunkowań my lisz, e to chyba przypadek. Zaprzeczasz

faktom, nie zwracasz na nie uwagi, pozostajesz obojętny, zapominasz o całej sprawie.

Wiesz jednak czasami, e zdarzyło ci się my leć o czyjej mierci i ten kto umarł.

Sądzisz, e to czysty przypadek. Czasami my lisz o przyjacielu i wzbierało w tobie

pragnienie zobaczenia go

– a on stoi pod twoimi drzwiami i puka. My lisz, e to

przypadek. To nie przypadek. W rzeczywisto ci nie ma czego takiego jak przypadek,

wszystko

ma swoją przyczynę. Twoje my li stale tworzą wiat wokół ciebie. Twoje

my li to rzeczy, a więc obchod się z nimi ostro nie. Bąd przezorny! Je li nie jeste

zbyt wiadomy to mo esz napytać biedy sobie i innym – i czyniłe to. A musisz

pamiętać, e sprowadzając na kogo nieszczę cie, w tym samym momencie,

nie wiadomie sprowadzasz je na siebie, bo my l jest mieczem obosiecznym. Tnie

równocze nie ciebie, gdy tnie kogo innego.

Pewien Izraelczyk, Uri żeller, który du o pracował z energią my li, przedstawiał

swój eksperyment w Anglii przed kamerami BBC. Potrafi on zgiąć cokolwiek tylko o

tym my ląc. Kto w odległo ci 3 metrów od żellera trzymał w ręce ły kę, a on tylko

pomy lał i ły ka wygięła się natychmiast. Nie potrafiłby zgiąć jej ręką, a on gnie ją

samą

my lą. Ale przed kamerami wydarzyło się jeszcze co bardziej niezwykłego.

Nawet żeller nie zdawał sobie sprawy, e co takiego jest mo liwe. Ten eksperyment

w swoich domach oglądało tysiące ludzi. A gdy żeller go wykonywał, wyginał

przedmioty, w wielu domach

pospadało mnóstwo rzeczy i się porozbijało. Tysiące

przedmiotów w całej Anglii. Tak jakby energia była transmitowana. żeller swój

eksperyment wykonywał na odległo ć 3 metrów, a w domach ludzi w promieniu 3

metrów od odbiorników wiele się wydarzałoŚ przedmioty się wyginały, spadały,

ulegały zniszczeniu. To było niesamowite! My li są rzeczami, a w dodatku pełnymi

mocy.

W Związku Radzieckim yła pewna kobieta o nazwisku Michajłowna. Potrafiła na

wiele sposobów, na odległo ć, wpływać na przedmioty. Potrafiła przyciągnąć co do

Osho - Zrodlo wszystkich problemow.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: