DWADZIECIA LAT, A MOŻE MNIEJ Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować wiat i czarno-białe dni rozłożyć na palecie barw, mówiłem jeli chcesz, zabiorę Cię daleko stšd, ze sobš tylko we goršce serce, dwoje ršk. Dwadziecia lat, a może mniej, wirował w oczach słońca pył, Dwadziecia lat, a może mniej, wiat brałem taki jaki był, Dwadziecia lat, a może mniej, uczyłem się dopiero żyć, Dwadziecia lat, a może mniej, nie mniałem prawie nic. Nie miałem prawie nic, a chciałem jej darować wiat, rozmienić każdš myl na cienie nocy, wiatła dnia, ciemniała listów biel, kto inny zabrał jš gdzie stšd, to było dawno, wiem i wiem już nawet gdzie tkwił błšd.
mmng