Kodeks rodzinny i opiekuńczy.pdf

(432 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/50
Dz.U. 1964 Nr 9 poz. 59
Opr acowano
na
podstawie: t.j. Dz. U.
z 2012 r . poz. 788,
1529, z 2013 r . poz.
1439, z 2014 r . poz.
1188.
USTAWA
z dnia 25 lutego 1964 r.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Tytuł I
MAŁŻEŃSTWO
DZIAŁ I
Zawarcie małżeństwa
Art. 1.
§ 1. Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą
przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą
w związek małżeński.
§ 2. Małżeństwo zostaje również zawarte, gdy mężczyzna i kobieta zawierający
związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego
związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesne-
go zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i kierownik urzędu
stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa. Gdy zostaną spełnione
powyższe przesłanki, małżeństwo uważa się za zawarte w chwili złożenia
oświadczenia woli w obecności duchownego.
§ 3. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się, jeżeli ratyfikowana umowa mię-
dzynarodowa lub ustawa regulująca stosunki między państwem a kościołem albo
innym związkiem wyznaniowym przewiduje możliwość wywołania przez zwią-
zek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego kościoła albo innego
związku wyznaniowego takich skutków, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeń-
stwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego.
§ 4. Mężczyzna i kobieta, będący obywatelami polskimi przebywającymi za granicą,
mogą zawrzeć małżeństwo również przed polskim konsulem lub przed osobą
wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula.
Art. 2.
Jeżeli mimo niezachowania przepisów artykułu poprzedzającego został sporządzony
akt małżeństwa, każdy, kto ma w tym interes prawny, może wystąpić z powództwem
o ustalenie nieistnienia małżeństwa.
2014-10-21
©Kancelaria Sejmu
s. 2/50
Art. 3.
§ 1. Osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo powinny złożyć lub przedstawić kie-
rownikowi urzędu stanu cywilnego dokumenty niezbędne do zawarcia małżeń-
stwa, określone w odrębnych przepisach.
§ 2. Jeżeli otrzymanie dokumentu, który osoba zamierzająca zawrzeć małżeństwo
jest obowiązana złożyć lub przedstawić kierownikowi urzędu stanu cywilnego,
napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd może zwolnić tę osobę od
obowiązku złożenia lub przedstawienia tego dokumentu.
§ 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia osobom zamierzającym zawrzeć
małżeństwo doniosłość związku małżeńskiego, przepisy regulujące prawa i ob-
owiązki małżonków oraz przepisy o nazwisku małżonków i o nazwisku ich
dzieci.
Art. 4.
Małżeństwo przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarte
przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają je zawrzeć, złożyły
kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne zapewnienie, że nie wiedzą o istnie-
niu okoliczności wyłączających zawarcie tego małżeństwa. Jednakże kierownik
urzędu stanu cywilnego może zezwolić na zawarcie małżeństwa przed upływem tego
terminu, jeżeli przemawiają za tym ważne względy.
Art. 4
1
.
§ 1. Osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3
kierownik urzędu stanu cywilnego wydaje zaświadczenie stwierdzające brak
okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa oraz treść i datę złożonych
przed nim oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków i ich dzieci.
§ 2. Zaświadczenie traci moc po upływie trzech miesięcy od dnia jego wydania.
§ 3. Wydając zaświadczenie kierownik urzędu stanu cywilnego informuje strony o
dalszych czynnościach koniecznych do zawarcia małżeństwa.
Art. 5.
Kierownik urzędu stanu cywilnego, który dowiedział się o istnieniu okoliczności wy-
łączającej zawarcie zamierzonego małżeństwa, odmówi przyjęcia oświadczeń o
wstąpieniu w związek małżeński lub wydania zaświadczenia, o którym mowa w art.
4
1
, a w razie wątpliwości zwróci się do sądu o rozstrzygnięcie, czy małżeństwo może
być zawarte.
Art. 6.
§ 1. Z ważnych powodów sąd może zezwolić, żeby oświadczenie o wstąpieniu w
związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone
przez pełnomocnika.
§ 2. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie z podpisem urzędowo po-
świadczonym i wymieniać osobę, z którą małżeństwo ma być zawarte.
2014-10-21
©Kancelaria Sejmu
s. 3/50
Art. 7.
§ 1. Jeżeli małżeństwo jest zawierane przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego,
oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński powinny być złożone publicz-
nie w obecności dwóch pełnoletnich świadków.
§ 2. Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje mężczyznę i kobietę, czy zamierza-
ją zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy oboje odpowiedzą na to pytanie twierdzą-
co, wzywa ich do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz
oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich dzieci.
§ 3. Każda z osób zawierających małżeństwo składa oświadczenie o wstąpieniu w
związek małżeński, powtarzając za kierownikiem urzędu stanu cywilnego treść
oświadczenia lub odczytując je na głos. Osoba niemogąca mówić składa
oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński podpisując akt małżeństwa.
§ 4. Po złożeniu oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przez obie strony
kierownik urzędu stanu cywilnego ogłasza, że wskutek zgodnych oświadczeń
obu stron małżeństwo zostało zawarte.
Art. 8.
§ 1. Duchowny, przed którym zawierany jest związek małżeński podlegający prawu
wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego, nie może przyjąć
oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 – bez uprzedniego przedstawienia mu
zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie mał-
żeństwa, sporządzonego przez kierownika urzędu stanu cywilnego.
§ 2. Niezwłocznie po złożeniu oświadczeń, o których mowa w § 1, duchowny spo-
rządza zaświadczenie stwierdzające, że oświadczenia zostały złożone w jego
obecności przy zawarciu związku małżeńskiego podlegającego prawu we-
wnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego. Zaświadczenie to
podpisują duchowny, małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie obecni przy
złożeniu tych oświadczeń.
§ 3. Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, wraz z zaświadczeniem sporządzonym
przez kierownika urzędu stanu cywilnego na podstawie art. 4
1
§ 1, duchowny
przekazuje do urzędu stanu cywilnego przed upływem pięciu dni od dnia zawar-
cia małżeństwa; nadanie jako przesyłki poleconej w polskiej placówce poczto-
wej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. –
Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) jest równoznaczne z przekazaniem do urzę-
du stanu cywilnego. Jeżeli zachowanie tego terminu nie jest możliwe z powodu
siły wyższej, bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas trwania przeszkody.
Przy obliczaniu biegu terminu nie uwzględnia się dni uznanych ustawowo za
wolne od pracy.
Art. 9.
§ 1. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron,
oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński mogą być złożone niezwłocz-
nie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego bez złożenia lub przedstawienia
dokumentów niezbędnych do zawarcia małżeństwa. Jednakże i w tym wypadku
2014-10-21
©Kancelaria Sejmu
s. 4/50
strony są obowiązane złożyć zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności
wyłączających zawarcie małżeństwa.
§ 2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron
oświadczenia przewidziane w art. 1 § 2 mogą być złożone przed duchownym
bez przedstawienia zaświadczenia sporządzonego przez kierownika urzędu stanu
cywilnego, stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeń-
stwa. W takim wypadku strony składają przed duchownym zapewnienie, że nie
wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Przepisy
art. 1 § 3 oraz art. 2 i art. 8 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 10.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba niemająca ukończonych lat osiemnastu.
Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie
małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z okoliczności wynika,
że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa zawartego przez mężczyznę, który nie ukończył lat
osiemnastu, oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat szesnastu albo bez ze-
zwolenia sądu zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, lecz przed
ukończeniem lat osiemnastu, może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku, jeżeli
małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął.
§ 4. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa
z powodu braku przepisanego wieku.
Art. 11.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba ubezwłasnowolniona całkowicie.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia może żądać każdy z
małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu ubezwłasnowolnienia, jeżeli
ubezwłasnowolnienie zostało uchylone.
Art. 12.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedo-
rozwojem umysłowym. Jeżeli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej osoby nie
zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa i jeżeli osoba ta nie zo-
stała ubezwłasnowolniona całkowicie, sąd może jej zezwolić na zawarcie mał-
żeństwa.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu choroby psychicznej albo niedorozwoju
umysłowego jednego z małżonków może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu choroby psychicznej jednego z
małżonków po ustaniu tej choroby.
Art. 13.
§ 1. Nie może zawrzeć małżeństwa, kto już pozostaje w związku małżeńskim.
2014-10-21
©Kancelaria Sejmu
s. 5/50
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z małżonków
w poprzednio zawartym związku małżeńskim może żądać każdy, kto ma w tym
interes prawny.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z
małżonków w poprzednio zawartym związku małżeńskim, jeżeli poprzednie
małżeństwo ustało lub zostało unieważnione, chyba że ustanie tego małżeństwa
nastąpiło przez śmierć osoby, która zawarła ponowne małżeństwo pozostając w
poprzednio zawartym związku małżeńskim.
Art. 14.
§ 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa krewni w linii prostej, rodzeństwo ani
powinowaci w linii prostej. Jednakże z ważnych powodów sąd może zezwolić
na zawarcie małżeństwa między powinowatymi.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa między małżonkami może
żądać każdy, kto ma w tym interes prawny.
§ 3. Unieważnienia małżeństwa z powodu powinowactwa między małżonkami może
żądać każdy z małżonków.
Art. 15.
§ 1. Nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa przysposabiający i przysposobiony.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między mał-
żonkami może żądać każdy z małżonków.
§ 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między
małżonkami, jeżeli stosunek ten ustał.
Art. 15
1
.
§ 1. Małżeństwo może być unieważnione, jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w zwią-
zek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone:
1) przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłą-
czającym świadome wyrażenie woli;
2) pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej strony;
3) pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osoby trzeciej, jeżeli z
okoliczności wynika, że składający oświadczenie mógł się obawiać, że jemu
samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste.
§ 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu okoliczności wymienionych w § 1 może
żądać małżonek, który złożył oświadczenie dotknięte wadą.
§ 3. Nie można żądać unieważnienia małżeństwa po upływie sześciu miesięcy od
ustania stanu wyłączającego świadome wyrażenie woli, od wykrycia błędu lub
ustania obawy wywołanej groźbą – a w każdym wypadku po upływie lat trzech
od zawarcia małżeństwa.
Art. 16.
W razie zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika mocodawca może żądać unie-
ważnienia małżeństwa, jeżeli brak było zezwolenia sądu na złożenie oświadczenia o
2014-10-21
Zgłoś jeśli naruszono regulamin