Czołg Typ 2 Ho-I 1942.pdf

(8422 KB) Pobierz
JAPONIA
Technika lądowa
BROŃ
Czołgi
1942
Czołg wsparcia Typ 2 Ho-I
Dane taktyczno-techniczne
Typ 2 Ho-I. Typ:
czołg
wsparcia.
Prototyp:
1942.
Produ-
cent:
Mitsubishi i Arsenał Sagami.
Lata produkcji:
1943.
Wyproduko-
wano:
33 egzemplarze.
Długość
maksymalna:
5,73 m.
Szerokość:
2,33 m.
Wysokość:
2,58 m.
Prześwit:
42 cm.
Masa bojowa:
16,7 t.
Opan-
cerzenie:
20-35 mm.
Jednostka na-
pędowa:
dwunastocylindrowy silnik
rzędowy, wysokoprężny, chłodzony
cieczą Mitsubishi Type 100 o mocy
240 KM (176,6 kW) przy 2000 ob-
r./min.
Prędkość maksymalna:
44
km/h.
Zasięg:
100 km.
Pokonywanie
przeszkód:
wzniesienia 35º, rowy 250
cm, brody 100 cm.
Uzbrojenie:
armata Type 99 kalibru 75 mm L/23 z zapasem amunicji 55 pocisków i dwa karabiny
maszynowe Type 97 kalibru 7,7 mm w kadłubie i w wieży z zapasem amunicji 4035 pocisków.
Załoga:
5 osób (dowódca,
kierowca, strzelec, celowniczy i ładowniczy).
2
Na podwoziu Chi-He zbudowano w roku
1942
„artyleryjski" czołg
średni Typu 2 Ho-i („artyleryjski pierwszy") o masie 16,7 t, uzbrojony w
krótkolufową 75 mm armatę Typu 99. Armata ta, o lufie długości 23 kali-
brów, usytuowana została w wysokiej, nitowano-spawanej wieży z dużym
tylnym lukiem, osłoniętej pancerzem o grubości 20-35 mm. Miała ona
mniejszą przebijalność, ale większa masa pocisku sprawiała ze lepiej
nadawała się do zwalczania celów nieopancerzonych takich jak stanowi-
ska piechoty. Prędkość początkowa granatu odłamkowo-burzącego o
masie 6,575 kg wynosiła 445 m/s. Oporopowrotnik armaty zamontowano
nad lufą. Użycie wysokiej wieży sprawiło, że wysokość pojazdu wzrosła
do 2580 mm, zaś konieczność pomieszczenia sporego zapasu amunicji
wymusiła zmniejszenie zbiorników paliwa, przez co jego zasięg działania zmniejszył się do 100 kilometrów.
Czołg Type 2 Ho-I był czołgiem wsparcia. Wykorzystywał te same podwozie co czołg Type 1 Chi-He. W tylnej
części nitowanego kadłuba umieszczono sześciocylindrowy silnik wysokoprężny. Układ jezdny składał się z sześciu kół
jezdnych, koła napędowego, napinającego i trzech rolek podtrzymujących gąsienicę. Cztery środkowe koła jezdne były
zblokowane po dwa i amortyzowane poziomymi resorami śrubowymi, Koła skrajne były zawieszone niezależnie i amorty-
zowane ukośnymi resorami śrubowymi. Uzbrojeniem dodatkowym były dwa czołgowe karabiny maszynowe Type 97 z
których jeden zamocowany był z tyłu wieży, a drugi obok kierowcy. Załoga składała się z kierowcy, strzelca kadłubowego
km, celowniczego, ładowniczego i dowódcy.
Średni czołg „artyleryjski" Typu 2 stworzono z myślą o jego użyciu w charakterze ruchomego środka bezpośred-
niego wsparcia artyleryjskiego dla nacierającej piechoty i czołgów liniowych. Nie sposób przeoczyć analogii do sposobu
użycia niemieckich dział szturmowych. Wkrótce zresztą to właśnie przykład niemiecki położył kres ich produkcji po wytwo-
rzeniu zaledwie 33 pojazdów. Pojawienie się w uzbrojeniu Armii Cesarskiej znacznie tańszych dział samobieżnych, o
uproszczonej konstrukcji sprawiło, że Ho-i stał się kosztownym przeżytkiem.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin