szycie.pdf

(1855 KB) Pobierz
WPROWADZENIE
Szycie jest bardzo praktyczn¹ i u¿yteczn¹ umiejêtnoœci¹. W wielu przypadkach u³atwia
¿ycie, mo¿e zarazem staæ siê Ÿród³em radoœci, zadowolenia i satysfakcji. W po³¹czeniu
z wrodzonymi zdolnoœciami i talentem umo¿liwi zrealizowanie w³asnego pomys³u czy
te¿ samodzielne wykonanie efektownego drobiazgu lub czêœci ubioru.
Dziêki umiejêtnoœci szycia mo¿na wykonaæ wiele elementów wyposa¿enia gospodarstwa
domowego, pocz¹wszy od bielizny poœcielowej, sto³owej, poprzez elementy dekoracyjne
takie jak: makatki, serwetki, poduszki, a skoñczywszy na wyczarowaniu mi³ych upomin-
ków dla dzieci i najbli¿szych.
Umiejêtnoœæ szycia pozwala równie¿ w dzisiejszych trudnych ekonomicznie czasach wyko-
rzystaæ ró¿ne materia³y znajduj¹ce siê w domu; zamieniæ nie noszone, niemodne ju¿ czêœci
ubioru w przydatne dla gospodarstwa drobiazgi lub ubiory dla dzieci.
Aby sensownie wykorzystaæ umiejêtnoœci praktyczne, niezbêdny jest pewien zasób wiedzy
w zakresie pos³ugiwania siê narzêdziami pracy, stosowania podstawowych technik ³¹czenia
tkanin i prasowania.
Podstawowe wiadomoœci o tkaninach i innych materia³ach odzie¿owych oraz o surowcach,
z których s¹ wykonywane, ich w³aœciwoœciach i sposobach rozpoznawania, s¹ warunkiem
prawid³owego zastosowania ich w ubiorach i przedmiotach codziennego u¿ytku.
W poszczególnych lekcjach naszego kursu bêd¹ wiêc zawarte podstawowe informacje teo-
retyczne, zostan¹ omówione podstawowe techniki szycia niezbêdne do wykonywania
odzie¿y w warunkach domowych.
Na pocz¹tek proponujemy proste czêœci ubiorów dzieciêcych, damskich i mêskich, które
wed³ug naszych wskazówek mo¿na prawid³owo skroiæ i uszyæ.
Znajd¹ siê te¿ propozycje wykonania przydatnych, modnych dodatków do ubiorów, które
wed³ug w³asnego uznania mo¿na zrealizowaæ w ramach pracy domowej.
Wreszcie znajd¹ siê propozycje wykonania fantazyjnych kreacji, które daj¹ szansê pe³nego
wykorzystania pomys³owoœci i inwencji artystycznej w wyra¿aniu kszta³tów i barw.
Paniom, które zaczynaj¹ interesowaæ siê szyciem, dostarczy podstawowej wiedzy, innym,
maj¹cym ju¿ pewne doœwiadczenia w tym zakresie, pozwoli skonfrontowaæ posiadane umie-
jêtnoœci i oceniæ ich poziom. Wreszcie s³u¿yæ mo¿e doskonaleniu umiejêtnoœci krawieckich
przez wykonywanie coraz trudniejszych zadañ, gdy¿ w ka¿dym zawodzie obok wiedzy teore-
tycznej najcenniejsze jest doœwiadczenie i pokonywanie coraz wy¿szego stopnia trudnoœci.
Na marginesie tekstów lekcyjnych spotkaj¹ Pañstwo nastêpuj¹ce symbole:
Zamieszczony obok tekst drukowany kursyw¹ zawiera istotne informacje dotycz¹ce oma-
wianych zagadnieñ.
Zadanie zamieszczone obok ma charakter praktyczny i nale¿y je wykonaæ samodzielnie.
3 (21)
Omawiane zagadnienie ³¹czy siê merytorycznie z wczeœniej przedstawionym materia³em
lekcyjnym (np. w lekcji trzeciej na stronie dwudziestej pierwszej).
Informacje zas³uguj¹ce na szczególn¹ uwagê drukowane s¹ w specjalnej ramce.
2
P
ROGRAM KURSU
Pakiet 1 – lekcje 1-2
Z historii ubiorów. – Tkaniny, ich właściwości i użytkowanie.
– Narzędzia i przybory do szycia. – Podstawowe ściegi
ręczne. – Poduszka do wpinania szpilek i igieł. – Maszyna
do szycia. – Co należy wiedzieć o prasowaniu? – Podsta-
wowe rodzaje szwów. – Wykonanie bielizny pościelowej.
Pakiet 6 – lekcje 11-12
Bluzki damskie: prosta, koszulowa; z zaszewką piersiową.
– Wykonanie bluzki. – Zapięcie „polo”.
Pakiet 7 – lekcje 13-14
Spodenki chłopięce. – Koszulka­bluzka dziecięca. –
Przyczyny powstawania błędów w bluzkach damskich
i sposoby ich usuwania. – Dostosowanie form koszulki
i spodni do innych wymiarów dziecka. – Kieszenie do
spodni: boczna skośna, tylna z patką.
Pakiet 2 – lekcje 3-4
Ściegi ręczne ozdobne. – Szwy. – Lamówki. – Dodatki
krawieckie. – Barwy i farby. – Aplikacje. – Łapki do garn-
ków. – Pliski skośne. – Serwetki. – Falbanki. – Riuszki.
– Fartuchy gospodarskie.
Pakiet 8 – lekcje 15-16
Kostium kąpielowy: opracowanie i wykonanie stanika (3
modele), opracowanie i wykonanie majtek (2 modele).
– Wiatrochron plażowy, torba plażowa. – Płaszcz kąpie­
lowy. – Spodnie dresowe. – Bluza dziecięca (3 modele).
Pakiet 3 – lekcje 5-6
Historia spódnicy. – Rodzaje spódnic. – Wykonanie
spódnic damskich (2 modele: marszczona i z falban). –
Sposób zdejmowania miar. – Wykonanie spódnic dopa­
sowanych do wymiarów ciała (2 modele: z karczkiem
i prosta podstawowa). – Wykonanie spódnic: krojenie;
odszycie zaszewek, ruloników, podkładu pod zamek,
paska; wszycie zamka; odszycie rozporka u dołu spód­
nicy; wszycie paska; szycie spódnicy. – Przygotowanie
odzieży do I miary; przeprowadzenie miar.
Pakiet 9 – lekcje 17-18
Modelowanie bluzek według projektu modelu. – Bluzki
damskie: z karczkiem; odcinana na linii talii (z baskinką);
o linii „blisko ciała”; w rodzaju kamizelki.
Pakiet 10 – lekcje 19-20
Modelowanie spódnic z fałdami. – Modelowanie spódnicy
z karczkiem. – Krojenie i wykonanie spódnic z fałdami. –
Spódnica kopertowa. – Sukienka dziewczęca na karczku
z krótkimi rękawkami typu „bufka”. – Kombinezon dzie-
cięcy na karczku z krótkimi rękawkami. – Haft richelieu.
Pakiet 4 – lekcje 7-8
Historyczny rozwój odzieży dziecięcej. – Potrzeby dziecka
w zakresie odzieży. – Fartuszki dziecięce (4 modele). –
Spódnice rozkloszowane i kloszowe (5 modeli).
Pakiet 11 – lekcje 21-22
Spodnie damskie. – Spodnie z kamizelką (o charakterze
wizytowym). – Spódnice­spodnie. – Koszula męska. –
Bluza męska.
Pakiet 5 – lekcje 9-10
Linia mody – linia odzieży. – Sposoby opracowania form
odzieży: modelowanie (na przykładzie spódnic: lekko
poszerzonej dołem; poszerzonej przez zamknięcie zasze­
wek; z 6 klinów z godetami). – Szycie różnych materiałów
(tabela). – Formy kimonowe: kimono z podkrojem, bluzka
damska, koszulka nocna, suknia domowa.
Pakiet 12 – lekcje 23-24
Kamizelki (3 modele). – Żakiet damski. – Przyczyny złego
układania się spodni na figurze oraz sposoby dokonywa-
nia poprawek.
3
Lekcja próbna
MODELOWANIE SPÓDNIC Z FA£DAMI
W poprzednich zeszytach omawiaj¹cych opracowanie form spódnic zapoznaliœmy siê
z fasonami prostymi, marszczonymi, poszerzonymi i rozkloszowanymi.
W myœl zasady stopniowania trudnoœci pozosta³ do opracowania jeszcze jeden rozdzia³,
œciœle zwi¹zany z tematem spódnic, a tak¿e spódnico-spodni, mianowicie
fa³dy, kontra-
fa³dy i karczki.
Wykonanie fa³d w odzie¿y wymaga pewnej sprawnoœci i zasobu wiedzy z zakresu mode-
lowania wtórnego form odzie¿y oraz znajomoœci technik szycia ró¿nych tkanin.
Fa³dy w odzie¿y damskiej s¹ elementem wystêpuj¹cym w ka¿dym sezonie wzorniczym,
poniewa¿ wprowadzaj¹ pewn¹ ró¿norodnoœæ. Ponadto s¹ elementem funkcjonalnym,
poszerzaj¹cym proste, w¹skie spódnice oraz szczegó³em modelowym korzystnym dla
wygl¹du estetycznego ró¿nych figur.
Fa³da – jest to potrójne z³o¿enie materia³u w wyrobie odzie¿owym.
W zale¿noœci od rodzaju tkaniny i wymagañ projektu modelu fa³dy mog¹ byæ
miêkko
u³o¿one lub zaprasowane.
Mog¹ posiadaæ ró¿n¹ g³êbokoœæ, mog¹ byæ otwarte na ca³ej d³ugoœci wyrobu lub zaszyte
do pewnej wysokoœci.
Fa³dy niezaprasowane wykonuje siê w tkaninach miêkkich, lej¹cych.
Fa³dy zaprasowane wykonuje siê w tkaninach charakteryzuj¹cych siê trwa³oœci¹ zapraso-
wañ, stabilnych, do których zaliczamy materia³y we³niane z domieszk¹ elany oraz tkani-
ny i dzianiny z w³ókien syntetycznych.
Rodzaje fa³d
·
jednostronne – u³o¿one w jednym kierunku lub grupami w odstêpach
·
dwustronne – tak zwane kontrafa³dy pojedyncze i podwójne
W fa³dach wyró¿nia siê nastêpuj¹ce elementy:
Elementy fa³dy
·
zewnêtrzn¹ liniê zaprasowania
·
wewnêtrzn¹ liniê zaprasowania
4
Lekcja próbna
·
g³êbokoœæ (niewidoczna czêœæ fa³dy) – odleg³oœæ miêdzy zewnêtrzn¹ a wewnêtrzn¹
lini¹ zaprasowania
·
szerokoœæ (widoczna czêœæ fa³dy) – odleg³oœæ miêdzy zewnêtrznymi liniami zapraso-
wania
Fa³dami pe³nymi
nazywamy fa³dy, w których g³êbokoœæ jest równa szerokoœci.
Fa³dami niepe³nymi
nazywamy fa³dy, w których g³êbokoœæ jest mniejsza od
szerokoœci.
MODELOWANIE FA£D
Model I
Spódnica z fa³d¹ lub kontrafa³d¹ na œrodku przodu lub ty³u.
Powstaje w oparciu o formy spódnicy podstawowej przez dodanie do linii œrodka przodu
lub ty³u potrzebnej na fa³dy iloœci materia³u.
·
G³êbokoœæ fa³d pojedynczych zwyk³ych wynosi 5 – 10 cm.
·
Na kontrafa³dy nale¿y dodaæ podwójn¹ wartoœæ – dwie g³êbokoœci to znaczy
10 – 20 cm.
Fa³dy zaprasowane w wyrobie odzie¿owym musz¹ równo zamykaæ siê do samego do³u.
Efekt taki mo¿na uzyskaæ przez prawid³owe modelowanie i wykonanie.
Pierwszym warunkiem prawid³owego wykonania fa³d na etapie opracowania form jest
zmniejszenie g³êbokoœci fa³d u do³u o 0,5 – 1,5 cm.
Modelowanie fa³dy i kontrafa³dy na œrodku przodu lub ty³u.
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin