ticz_15_03_dorota_wawrowska.pdf

(842 KB) Pobierz
15 (2010)
©
Pojęcie ,,miłości oblubieńczej”
Aby przedstawić zagadnienie związane z tematem tego artykułu
konieczne jest najpierw zrozumienie, na czym polega relacja oblubieńcza.
K. Wojtyła zwraca uwagę, że miłość oblubieńcza polega na oddaniu swo-
jej własnej osoby. Nie jest to możliwe w porządku natury ani w znaczeniu
fizycznym. Jednak w porządku miłości i w znaczeniu moralnym osoba
może siebie oddać innej, i to zarówno osobie ludzkiej, jak i Bogu
1
. Pojęcie
,,miłości oblubieńczej” charakteryzuje również miłość Boga do człowieka.
W
Słowniku teologii biblijnej
czytamy, że termin ,,oblubieniec” jest jednym
z tych, których Bóg używa na określenie siebie samego. Nawiązując do
relacji, jaka istnieje między małżonkami, przedstawia istotę swej miłości
do ludzi. Miłość ta pozostaje wieczna i niewzruszona mimo okazywanej
niewierności
2
. Z kolei
Słownik małżeństwa i rodziny,
ukazując oblubieńczą
Dorota Wawrowska – (ur. 1971 r. w Chełmnie). W 2004 r. przyjęła konsekrację
dziewic. Aktualnie przygotowuje rozprawę doktorską w zakresie dziewictwa konsekro-
wanego.
1
Por. K. Wojtyła,
Miłość i odpowiedzialność,
Lublin 1982, s. 88.
2
Por. X. Léon-Dufour,
Słownik teologii biblijnej,
Poznań 1994, s. 586–587.
*
TEOLOGIA_15_2010.indb 45
Co
py
tig
ht
by
W
yd
aw
ni
ct
w
o
N
au
k
ow
eU
ni
w
er
sy
te
tu
M
kOnsekracja dziewic jakO relacja
OBluBieńcza z chrystusem
ik
o
ł
aj
aK
op
er
ni
2011-04-05 15:02:32
ka
w
chełmnO
To
DOrOTa wawrOwSKa*
ru
n
iu
46
Dorota wawrowska
©
Dziewictwo znane również u pogan
Dziewictwo stanowiło wartość nie tylko w chrześcijaństwie, ale
również u pogan. Zdarzały się w starożytnej Grecji sporadyczne przy-
padki dziewictwa. Praktykowały je niektóre kapłanki (np. w Delfach
i Argos), jak również i rzymskie westalki, które były zobowiązane do
życia w czystości przez 30 lat służby w świątyni
4
. Św. Augustyn nie po-
chwala jednak tego rodzaju dziewictwa. Stwierdza, że w tym przypadku
nie można mówić o czystości dziewiczej, mimo istnienia dziewictwa
cielesnego, gdyż prawdziwa czystość nie może współistnieć z cudzo-
łóstwem duszy, a za taki uważał kult bożków pogańskich
5
. Również
Esseńczycy z Qumran znali i praktykowali pewien rodzaj celibatu, lecz
miał on u nich bardziej charakter ascetycznego wyrzeczenia i czystości
niż wymiar eschatyczny
6
.
Co
py
tig
s. 306.
Por. B. Kuras,
O chrześcijańskiej czystości. Podstawy biblijne,
Kraków 2000, s. 11.
Por. A. Swoboda,
Nauka o świętym dziewictwie w pismach św. Augustyna,
w: PST, t. XX, Poznań 2006, s. 101–102.
6
Por. R. Cantalamessa,
Czystego serca,
Warszawa 2003, s. 17.
4
5
TEOLOGIA_15_2010.indb 46
ht
by
3
W
Por.
Słownik małżeństwa i rodziny,
red. E. Ozorowski, Warszawa–Łomianki 1999,
yd
aw
ni
ct
w
o
N
au
k
ow
eU
ni
w
Jezus w relacji oblubieńczej oddaje się w ręce Maryi, Kościoła
i całej ludzkości. Nie wiąże się małżeństwem z jedną tylko osobą, ponie-
waż pragnie poślubić wszystkich ludzi. Dziewictwo Jezusa spełnia tutaj
funkcję służebną. Staje się wyrazem Jego doskonałej miłości. Poza tym
Chrystus swoją postawą nadał dziewictwu głębszy sens. W tej części
artykułu zostaną przedstawione kolejne etapy odkrywania pełnego zna-
czenia dziewictwa oraz sposoby kształtowania tego stanu życia poprzez
osobisty przykład Chrystusa.
er
sy
te
tu
M
ik
o
ł
aj
aK
op
er
ni
ka
2011-04-05 15:02:32
1. jezus wzOrem i OBluBieńcem dziewic
w
To
ru
n
miłość Boga do ludzi, zwraca uwagę, że cechuje ona zawierane z ludz-
kością przymierze. Reprezentantem ludzkości w Starym Testamencie jest
Izrael ukryty pod obrazami: Oblubienicy, Matki, Niewiasty i Dziewicy.
Miłość Boga wobec tego narodu jest wierna, zazdrosna, oblubieńcza
i gwarantująca trwałość przymierza. W Nowym Testamencie przedłuże-
niem miłości Boga do ludzi jest miłość Chrystusowa. Natomiast repre-
zentantami ludzkości staje się Maryja i Kościół
3
.
iu
Konsekracja dziewic jako relacja oblubieńcza z chrystusem
47
Ślady trwałego dziewictwa w Starym Testamencie
Kudasiewicz zwraca uwagę, że dziewictwo jako trwały stan ży-
cia, podjęty świadomie z motywów religijnych lub społecznych, nie
było znane w obyczajowości starotestamentowej. Pozostanie w stanie
dziewictwa, podobnie jak bezpłodność, uważano za nieszczęście, karę
Bożą i traktowano jako hańbę. Autor ten dostrzega, że ideałem każdej
izraelskiej niewiasty było wówczas płodne małżeństwo, a nie dziewic-
two. Posiadanie potomstwa uważane było za dar, nagrodę i błogo-
sławieństwo (por. Ps 127, 3). Zdaniem Jana Pawła II, poglądy te były
związane z oczekiwaniem Izraela na przyjście Mesjasza, który miał być
,,potomkiem Niewiasty”
8
.
Warto tutaj wspomnieć, że Ojcowie Kościoła,
którzy w pierwszych wiekach chrześcijaństwa bardzo gorliwie bronili
dziewictwa konsekrowanego dostrzegają w Starym Testamencie również
Por. J. Kudasiewicz,
Teologia i duchowość dziewictwa Maryi w świetle Pisma
Świętego,
w:
In Christo Redemptore. Księga pamiątkowa ku czci Księdza Profesora Jerzego
Misiurka,
red. J. M. Popławski, Lublin 2001, s. 151–152.
8
Por. tamże, s. 152.
7
TEOLOGIA_15_2010.indb 47
©
Co
py
tig
ht
by
W
yd
aw
ni
ct
w
o
N
au
k
ow
eU
ni
Dziewictwo w Starym Testamencie
Na ten temat pisze J. Kudasiewicz, podkreślając, że w etyce Sta-
rego Testamentu bardzo wysoko ceniono dziewictwo przedmałżeńskie.
Posiadało ono status prawny i zazwyczaj było koniecznym warunkiem
zamążpójścia (por. Pwt 22, 14). Powołując się na Księgę Powtórzonego
Prawa autor ten zwraca uwagę, że zdrada zaręczonej dziewicy karana
była śmiercią przez ukamienowanie (por. Pwt 22, 23–24). Natomiast uwie-
dzenie dziewicy niezaręczonej podlegało karze grzywny, którą uiszczano
ojcu dziewczyny, zobowiązując jednocześnie winnego do poślubienia
uwiedzionej (por. Pwt 22, 28–29). Dziewictwo przedmałżeńskie ceniono
do tego stopnia, że arcykapłani, a nawet zwykli kapłani mogli się ożenić
tylko z dziewicą (por. Kpł 21, 7; Ez 44, 22). Również w życiu społecznym
i religijnym dziewice otaczano szacunkiem (por. Rdz 24, 16; 34, 7.31), miały
one prawo do noszenia specjalnych szat oraz zajmowania uprzywilejowa-
nych miejsc (por. 2 Sm 13, 18; Jr 2, 32). Utrata dziewictwa przed zawar-
ciem małżeństwa uważana była wówczas za tragedię życiową. Równało
się to z utratą czci (por. 2 Sm 13, 2–18; Lm 5, 11; Syr 7, 24) i utrudniało
lub wprost uniemożliwiało zawarcie małżeństwa. Warto tutaj podkreślić,
że głównym celem podanych wyżej przepisów Starego Testamentu była
troska o zachowanie czystości wymaganej przez Prawo
7
.
w
er
sy
te
tu
M
ik
o
ł
aj
aK
op
er
ni
ka
w
To
2011-04-05 15:02:32
ru
n
iu
48
Dorota wawrowska
©
,,Pełna realizacja dziewictwa” związana z osobą Jezusa
Aby zrozumieć, na czy polega ,,pełna realizacja dziewictwa”, war-
to przyjrzeć się słowom Jana Pawła II zapisanym w Liście apostolskim
Mulieris dignitatem:
,,Ideał [...] bezżenności i dziewictwa dla większego
zjednoczenia się z Bogiem nie był całkowicie obcy w pewnych środowi-
skach żydowskich, zwłaszcza w czasach bezpośrednio poprzedzających
przyjście Jezusa. Jednocześnie bezżeństwo dla królestwa, czyli dziewic-
two, jest niezaprzeczalną «nowością» związaną z Wcieleniem Boga’’
12
.
Warto tutaj odwołać się do fragmentu o dziewiczym poczęciu Jezusa
z Ewangelii według św. Mateusza, w którym początki ziemskiego życia
Jezusa przedstawione są na wzór początków świata. Fakt ten dodatkowo
podkreśla wykorzystanie w pierwszym rozdziale tej
Ewangelii
greckiego
rzeczownika
genesis,
który wyraźnie nawiązuje do Księgi Rodzaju (Księgi
Genesis). J. Kudasiewicz, dostrzegając ten fakt, stwierdza, że Ewangelista
chciał w ten sposób powiedzieć, że z poczęciem i narodzeniem Jezusa
rozpoczyna się nowy początek, nowe stworzenie, zapowiedziane przez
proroków (Mt 1, 23). Przy pierwszym stworzeniu Duch Święty unosił
się nad wodami, dając nowe życie (Rdz 1, 1–2), przy nowym stworze-
niu działa również Duch Święty, inaugurując erę mesjańsko-eschatyczną
(Mt 1, 18.20)
13
.
Co
py
tig
ht
by
9
10
11
12
13
TEOLOGIA_15_2010.indb 48
W
Por.
Por.
Por.
MD
Por.
yd
Św. Ambroży,
De virginibus,
I, 12.
tamże, I, 13.
B. Kuras, dz. cyt., s. 11.
20.
J. Kudasiewicz, dz. cyt., s. 152.
aw
ni
ct
w
o
N
au
k
ow
eU
ni
w
er
sy
te
tu
M
ik
o
ł
aj
aK
pozytywne aspekty dziewictwa. Na przykład św. Ambroży przedstawia
starotestamentowe
figury dziewictwa konsekrowanego.
Przywołuje Eliasza, o którym żydowska i chrześcijańska tradycja
mówiła, że miał być poczęty w sposób dziewiczy oraz Miriam – siostrę
Mojżesza, która była dziewicą i zachęcała do takiego życia swoje towa-
rzyszki. Wśród figur dziewictwa poświęconego Panu Bogu wymienia on
również dziewice, które posługiwały w świątyni jerozolimskiej. Stwierdza,
że w tych wszystkich osobach obecna jest zapowiedź rzeczy przyszłych
9
.
Wspomniany wyżej Ojciec Kościoła docenia powagę starożytności dzie-
wictwa, którego ślady dostrzega już w Starym Testamencie i jednocześnie
stwierdza, że pełna jego realizacja wiąże się z osobą Chrystusa
10
. Idąc za
wzorem św. Ambrożego, warto dostrzec w Starym Testamencie również
niedobrowolny, symboliczny celibat proroka Jeremiasza
11
.
op
er
ni
ka
w
To
2011-04-05 15:02:32
ru
n
iu
Konsekracja dziewic jako relacja oblubieńcza z chrystusem
49
Warto przyjrzeć się również nauczaniu Jezusa o dziewictwie.
Jest ono całkowicie odmienne od nauczania faryzeuszy i stanowi jego
autentyczną nowość. To nowe spojrzenie na dziewictwo zostaje bardzo
szybko przyjęte przez pierwsze wspólnoty apostolskie i poapostolskie,
których członkowie, tak mężczyźni, jak i kobiety, wybierają dobrowolnie
bezżeństwo z motywów nadprzyrodzonych
14
.
Jezus jako wzór dziewictwa
Jezus staje się pierwszym i podstawowym wzorem dla tych,
którzy pragną podjąć dziewiczy sposób życia. Św. Ambroży stwierdza,
że ,,skoro Pan pojawił się w tym ciele i nastąpiło połączenie Bóstwa
i człowieczeństwa bez jakiejkolwiek skazy nieczystego zmieszania, wte-
dy na całym okręgu ziemskim przyjął się niebiański sposób życia co do
ciała ludzkiego”
15
. Myśl wspomnianego wyżej Ojca Kościoła podejmuje
S. Kościuk, która dostrzega, że ,,Jezus począł się w sposób dziewiczy za
sprawą Ducha Świętego. Mając swoją pierwotną dziewiczość płynącą
z Boskiej natury i cielesną dziewiczość ludzkiej natury zrodzonej z matki,
obrał dziewiczy sposób życia na ziemi”
16
.
Jezus jako źródło dziewictwa
Ukazanie Jezusa jako źródła dziewictwa spotykamy już w pismach
Ojców Kościoła. Św. Atanazy w dziele pt.
Apologie
stwierdza, że: ,,Syn
Boży, Pan i Zbawiciel nasz, Jezus Chrystus, stał się człowiekiem dla nas,
zniszczył śmierć i uwolnił nasz rodzaj od zepsucia, które nas opanowa-
ło. Wśród wielu innych łask udzielił nam i tej, że mamy na ziemi obraz
anielskiej świętości, dziewictwo”
17
. Warto tutaj wspomnieć, że ,,Chrystus
jest źródłem dziewictwa zarówno w wymiarze indywidualnym, jak
i wspólnotowym, czyli Kościoła – Jego dziewiczej oblubienicy i dziewiczej
matki wszystkich ochrzczonych”
18
.
Co
py
Por. K. Konecki,
Konsekracja dziewic w odnowie liturgicznej Soboru Watykań-
skiego II,
Włocławek 1997, s. 39.
15
Św. Ambroży,
De virginibus,
I, 13.
16
S.
Kościuk, Indywidualne formy życia konsekrowanego w Polsce, część I,
,,Via Con-
secrata. Pismo życia konsekrowanego” 10 (2007), nr 4, s. 45.
17
Św. Atanazy,
Apologie,
33.
18
P. Libera,
Duchowość dziewictwa konsekrowanego w świetle pism św. Ambrożego
z Mediolanu,
CT 64(1994), nr 3, s. 90.
14
TEOLOGIA_15_2010.indb 49
©
tig
ht
by
W
yd
aw
ni
ct
w
o
N
au
k
ow
eU
ni
w
er
sy
te
tu
M
ik
o
ł
aj
aK
op
er
ni
ka
w
To
2011-04-05 15:02:32
ru
n
iu
Zgłoś jeśli naruszono regulamin