Cenckiewicz S. - Wałęsa. Człowiek z teczki.pdf

(1710 KB) Pobierz
Sławomir Cenkiewicz
WAŁĘSA CZŁOWIEK Z TECZKI
Pamięci Grzegorza Lewandowskiego (1963 – 1967)
NOTA EDYTORSKA
Książka nie
zawiera w
tekście
bezpośrednich
adresów
bibliograficzno-archiwalnych. Spis najważniejszych archiwów i
publikacji wykorzystanych w książce znajduje się na końcu w
bibliografii. Z myślą o czytelniku i płynności lektury w wielu cytatach
dokonano skrótów, bez zaznaczania wielokropkiem konkretnych miejsc
dokonanych ingerencji. Nie wypaczało to jednak sensu i znaczenia
cytowanych fragmentów tekstu. Natomiast tam, gdzie taki zarzut
mógłby zostać podniesiony, skorzystano z kryteriów stosowanych w
publikacjach stricte naukowych. Na końcu książki zamieszczono dwie
wersje (wyjściową i montażową) zapisu rozmowy Lecha Wałęsy z
bratem Stanisławem z 29 września 1982 r. w Arłamowie – tekst spisany
z taśmy magnetofonowej w Pracowni Fonoskopii Zakładu
Kryminalistyki Komendy Głównej MO w Warszawie i ten, który
poddała obróbce edytorskojęzykowej, przygotowała i kolportowała SB
od wiosny 1983 r.
Fotografie funkcjonariuszy SB wykorzystane w książce pochodzą ze
zbiorów IPN.
O Autorze:
Sławomir Ryszard Cenckiewicz (ur. 20 lipca 1971 w Gdyni)
− naukowiec, historyk czasów najnowszych, doktor habilitowany nauk
humanistycznych, pracownik Instytutu Pamięci Narodowej, publicysta,
Przewodniczący Komisji ds. Likwidacji WSI.
Syn Ryszarda i Janiny z domu Kubiak[1]. Jego dziadek Mieczysław
Cenckiewicz przed II wojną światową był działaczem organizacji
młodzieżowejKomunistycznej
Partii
Polski,
po
1945
r.
był funkcjonariuszem UBP i SB MSW[2][3]. Wychowywał się w
dzielnicy Gdańska - Zaspa[3].
Absolwent Wydziału
Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego z 1997 r.; pod kierunkiem
prof. Romana Wapińskiego obronił pracę magisterską pt. „Geneza
opozycji lewicowo-liberalnej w PRL (1956-1968)”, która otrzymała
wyróżnienie Rektora Uniwersytetu Gdańskiego[1]. Od 1987 był
członkiem Federacji
Młodzieży
Walczącej[3].
W
2003 doktoryzował się Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego na
podstawie pracy doktorskiej pt. „Tadeusz Katelbach (1897-1977).
Biografia polityczna„ (promotorem był ponownie prof. Roman
Wapiński)[1]. W latach 2003-2005 adiunkt w Instytucie Historii
Uniwersytetu Gdańskiego[1]. Od 2001 do 2006 pracownik
Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej
w Gdańsku (stanowisko: starszy specjalista)[1]. Od lipca do listopada
2006 był zatrudniony w Biurze Udostępniania i Archiwizacji
Dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie (stanowisko:
kierownik sekcji Edycji Źródeł i Informacji Naukowej)[1]. Od lutego
2007 do września 2008 pełnił posadę Naczelnika w Oddziałowym
Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w
Gdańsku[1].
Decyzją z 22 lipca 2006 Minister Obrony Narodowej Radosław
Sikorski powołał go na stanowisko Przewodniczącego Komisji ds.
Likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych, które sprawował do 30
października 2006[1]. Miał udział w stworzeniu Raportu o niezgodnych
z prawem działaniach WSI w okresie ich istnienia. Wówczas pracował
jako
doradca
Wiceministra
Obrony
Narodowej Antoniego
Macierewicza - Pełnomocnika ds. organizacji Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, przy likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych[1].
Od grudnia 2006 do stycznia 2008 na mocy powołania
przez Ministerstwo Skarbu był członkiem rady nadzorczej państwowej
firmy Operator Logistyczny Paliw Płynnych Sp. z o.o. (wcześniej:
Naftobaza),
należącej
do Nafty
Polskiej -
spółki
skarbu
państwa[5][6][1]. Powołany został ze względu na wiedzę dotyczącą
powiązań ludzi bezpieki PRL i historii służb specjalnych Polski
ludowej i ich przekształceń w RP, wiedzę mającą wpływ na
bezpieczeństwo państwa.
7 listopada 2011 został doktorem habilitowanym, stopień
nadał Wydział Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu
Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[7], zaś za rozprawę
habilitacyjną posłużyła publikacja książkowa Sławomira Cenckiewicza
pt. Anna Solidarność. Życie i działalność Anny Walentynowicz na tle
epoki (1929-2010), wydana w 2010 i stanowiąca biografię Anny
Walentynowicz[1].
Autor ponad 200 publikacji naukowych, popularnonaukowych i
źródłowych[1]. Publikował m.in. na łamach pism i periodyków
"Arcana", "Niepodległość" (Nowy Jork-Londyn-Warszawa), "Biuletyn
IPN", "Pamięć i Sprawiedliwość" (Warszawa), "Dzieje Najnowsze"
(Warszawa), "Orzeł Biały" (Londyn), "Wprost" i "Tygodnik
Solidarność", „Rzeczpospolita", „Christianitas" i „Gazeta Wyborcza".
Publikował w miesięczniku "Uważam Rze"[8] i do stycznia 2013 w
jego tematycznym miesięczniku "Uważam Rze Historia"[9]. Od
stycznia 2013 jest publicystą tygodnika „Do Rzeczy” [10][11]. W
kwietniu wydano jego artykuł w czeskim czasopiśmie "Securitas
Imperii"[12].
17 czerwca 2013 miała premiera książki Lech Kaczyński. Biografia
polityczna 1949–2005, napisanej wraz z grupą badawczą i stanowiącej
pierwszą część biografii Lecha Kaczyńskiego[13][14][15][16]. We
wrześniu 2013 ukazała się jego trzecia książka dotycząca Lecha
Wałęsy pt. Wałęsa. Człowiek z teczki[17]. 22 września 2014
tygodnik „Do Rzeczy” opublikował artykuł Sławomira Cenckiewicza
i Piotra Woyciechowskiego Tajemnica „Tamizy” – jak prof. Kieżun
współpracował z bezpieką, w którym przedstawiono dokumenty
świadczące o współpracy Witolda Kieżuna ze służbami specjalnymi
PRL[18][19].
W ramach działalności naukowej zajmuje się badaniami historii służb
specjalnych państwa polskiego od 1944 r. do dziś, ich wpływu
na społeczeństwo, gospodarkę i na państwo polskie po 1944 roku.
Zajmuje się także historią najnowszą Polaków poza Polską - polską
emigracją
polityczną, Polonią
w
USA,
historią
opozycji
antykomunistycznej w okresie Polski ludowej[1]. Profesor Wyższej
Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin