Zabawy kołowe.docx

ZABAWY KOŁOWE

Nie chcę cię
Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać! (dzieci stojąc twarzami do siebie odpychają się na niby)
Chodź do mnie, chodź do mnie, rączkę mi dać! (dzieci zapraszają się gestem do zabawy)
Prawą mi daj, lewą mi daj (podają sobie prawą rękę)
I już się na mnie nie gniewaj! 2x Podają sobie lewą rękę i obracają się dookoła)

Dwóm tańczyć się zachciało
Dwóm tańczyć się zachciało, zachciało, zachciało (dzieci w parach, ze skrzyżowanymi rękoma, tańczą obracając się))
Lecz im się nie udało, fari, fari, faro.
Kłócili się ze sobą, ze sobą, ze sobą, (dzieci zatrzymują się i delikatnie pociągają się za ręce)
Ja nie chce tańczyć z Tobą, fari, fari, faro (dzieci wykonują gest odpychania się od siebie)
Poszukam więc innego, innego, innego, (dzieci rozchodzą się i szukają innego partnera)
Do tańca zdolniejszego, fari, fari, faro. (dzieci tańczą z nowym partnerem)

Jawor, jawor
Jawor, jawor
Jaworowi ludzie
Co wy tu robicie?
Budujemy mosty
Dla pana starosty.
Tysiąc koni przepuszczamy,
A jednego zatrzymamy. 2x
Przebieg: Dwoje dzieci staje naprzeciw siebie, podnoszą w górę ramiona i chwytają się za ręce. Pod ich uniesionymi rękoma przechodzą parami pozostali uczestnicy zabawy.
Przy słowach: …a jednego zatrzymamy – dzieci opuszczają ręce, łapiąc jedną z par. Złapane osoby tworzą „nowy most”.

Rączki do góry
Rączki do góry, nóżki prościutkie. (dzieci podnoszą ręce w górę, następnie opuszczają je, wskazując nogi)
A tak się bawią dzieci malutkie. (dzieci spacerują wkoło, trzymając się za ręce)
Piłeczki skaczą prosto do góry. (dzieci podskakują)
A tak po niebie pływają chmury. (dzieci zakreślają rękoma kręgi na górze)
Każdy się robi taki malutki. (dzieci przykucają)
To, proszę państwa, są krasnoludki. (dzieci łączą dłonie nad głową – jest to czapka krasnoludka)

Laurencja
Laurencjo moja, Laurencjo ma
Ach, kiedyż znowu spotkamy się?
W poniedziałek!
Ach, żeby to już poniedziałek był
I ja przy swojej Laurencji żył
Laurencjo ma!
Laurencjo moja, Laurencjo ma
Ach, kiedyż znowu spotkamy się?
We wtorek!
Ach, żeby to już poniedziałek, wtorek był
I ja przy swojej Laurencji żył
Laurencjo ma!
Dzieci, trzymając się za ręce i śpiewając, poruszają się dookoła.
Nauczycielka podaje nazwę dnia tygodnia, a dzieci powtarzają ją zatrzymując się i przykucając. Po każdym odśpiewaniu piosenki nauczycielka wypowiada nazwy dni tygodnia wymienione wcześniej i dodaje następną. Dzieci wyliczają je kolejno, za każdym razem kucając.

Kółko graniaste
Kółko graniaste,
Czworokanciaste
Kółko nam się połamało
Cztery grosze kosztowało
A my wszyscy, a my wszyscy
Bęc, bęc, bęc, bęc!
Dzieci trzymając się za ręce i śpiewając, poruszają się dookoła. Przy słowach: A my wszyscy bęc, bęc, bęc, bęc – upadają na podłogę

Balonik
Baloniku mój malutki
Rośnij duży, okrąglutki
Balon rośnie, że aż strach,
Przebrał miarę, no i… trach!
Dzieci trzymają się za ręce, tworząc koło. Wypowiadają słowa wierszyka i jednocześnie cofają się. Koło robi się coraz większe, aż się rozpada i dzieci upadają na podłogę.

Łabędzie
Po szerokim stawie, stawie (Dzieci tańczą w kole, trzymając się za ręce.)
Pływają łabędzie (2x) (Zbliżają się do środka koła i oddalają.)
Kto pary nie złapie (Dobierają się parami)
Ten niezdarą będzie 2x
Mamy, mamy (Wskazują na dziecko, które nie znalazło pary)
Niezdarę takiego (2x)
Co nie umiał złapać (Tańczą nadal w parach)
Przyjaciela swego 2x

Julianka
Moja Julianko
Klęknij na kolanko
Podeprzyj się w boczki
Chwyć się za warkoczyki
Umyj się, uczesz się
I wybieraj kogo chcesz
Dzieci stoją w kole i śpiewają. Dziecko w środku – Julianka – wykonuje kolejno czynności wymienione w piosence, następnie wybiera inne dziecko na swoje miejsce.

Różyczka
Stoi… (imię dziecka) w czerwonym wieńcu. (dzieci spacerują dookoła, w środku koła jedno dziecko w wianku na głowie)
My się kłaniamy jako książęciu (dzieci przystają i kłaniają się)
Ty, … (imię dziecka), dobrze wiesz, dobrze wiesz, dobrze wiesz (dzieci klaszczą, a dziecko w środku wybiera inne dziecko i przekazuje mu wianek)
Kogo kochasz, tego bierz, tego bierz.

(Imię dziecka) chce pojechać w daleki świat
…. (imię dziecka) chce pojechać hen, w szeroki świat
Ale mama głośno płacze, że już … (imię dziecka) nie zobaczy
...(imię dziecka) się odwróci i do mamy wróci.
Dzieci stoją w kole, zwróceni plecami do środka. Na słowo: Wróci wymienione dziecko zwraca się twarzą do środka i tańczy. Nauczycielka wymienia kolejno wszystkie dzieci, aby pod koniec zabawy były zwrócone przodem do koła.