Czesci stałe Mszy Swietej 1971 2x.pdf

(2553 KB) Pobierz
Poznan — Warszawa — LuMia
'
Nihil obśtafc
Poznań
23 r 1971 — Ks. dr W. Spikówski
Im p rim a tu r
P o z n a ń 5.I I 1971 — Ł . ,d z . 902/71
t A n t o n i B a r a n i a k
A r c y b is k u p P o z n a ń s k i — M e tr o p o lita
K s. T a d e u sz J a b ło ń s k i
K a n c le r z K u r i i M e tr o p o lita ln e j
O p ra c o w a ł
CZĘŚCI
STAŁE
MSZY ŚWIĘTEJ
OBRZĘDY WSTĘPNE
Odzywa się dzwonek: kapłan z mi­
nistrantami udaje się do ołtarza;
Podczas tego wejścia śpiewamy pieśń
przeznaczoną na dzień dzisiej-
szy. Pieśń na wejście, zwaną też
antyfoną, odnajdziemy w częściach
zmiennych naszego mszałika. Cza­
sem śpiewa się podczas wejścia
inną pieśń. Pamiętać będziemy
o
tym, że wspćlny śpiew łączy nas
•wszystkich w modlitwie wobec
Boga.
Kapłan, przyszedłszy przed ołtarz,
czyni głęboki ukłon lub klęka, jeżeli
w ołtarzu przechowywany jest Naj­
świętszy Sakrament. Następnie ze
czcią całuje ołtarz, poniewraż jest on
K s. M a ria n K o rvaleivski
Ilu s tra c je
W anda G ałczyńska
K S IĘ G A R N IA SW , W O JC IE C H A
P O Z N A N 1971
W y d a n ie
I.
N a k ła d
120.000 + 100
eg z.
A r k . w y d . l, a r k . d r u k . 4,5/64. P a p i e r
b ib l.
c h a m o is ,
k l.
IV ,
50 g,
70 X 100
z F - k i w K lu c z a c h . P o d p is a n o d o d r u k u
v / m a r c u 1971. D r u k u k o ń c z o n o w k w i e t ­
n i u 1371 r o k u .
C ena zł 8
P Z G ra f. RS W „ P ra s a “ B y d g o sz c z
z a m , 918/71 Z-9
symbolem, czyli znakiem samego
Chrystusa Pana.
Po skończonym śpiewie kapłan. (K.)
i
wierni (W.) stojąc żegnają się zna­
kiem krzyża świętego:
1
K, W imię Ojca i Syna, f i Du­
cha Świętego.
Istnieją jeszcze dwa inne- sposoby
pozdrowienia. Znajdują się one w
Dodatku na str. 54. Jeżeli kapłan
zapowie przed Mszą św., że będziemy
odmawiać sposób drugi lub trzeci,
wtedy założymy sobie w Dodatku
wstążeczkę lub obrazek.
Następuje teraz akt pokuty. Powie­
my Chrystusowi Panu, że zgrzeszy­
liśmy, i prosić będziemy o wyba­
czenie naszych win. Do aktu pokuty
wzywa nas kapłan tymi słowami;
W\ Amen.
Kapłan zwraca się teraz do zgroma­
dzonych wiernych i rozkładając ręce
pozdrawia ich;
K.
K. Miłość Boga Ojca, laska
Pana naszego, Jezusa Chry­
stusa i dar jedności w Du­
chu Świętym niech będą
z wami wszystkimi.
I z duchem twoim.
Przeprośmy Boga za nasze
grzechy, abyśmy mogli
godnie odprawić Najświęt­
szą Ofiarę.
Po krótkim milczeniu wszyscy ra­
zem z kapłanem odmawiają wyzna­
nie grzechów:
Spowiadam się Bogu wjszech-
mogącemu / i wam, bracia
i siostry, / że bardzo zgrzeszy­
łem / myślą, mową, uczynkiem
i zaniedbaniem: / moja wina,
moja wina, moja bardzo wielka
wina. / Przeto błagam Naj­
świętszą Maryję zawsze Dziewi­
cę, / wszystkich Aniołów i Świę­
tych, / i was, bracia i siostry, /
o modlitwę za mnie / do Pana
Boga naszego.
K. Niech się zmiłuje nad nami
Bóg wszechmogący i od­
puściwszy nam grzechy do­
prowadzi nas do życia
wiecznego.
W. Amen.
Zamiast tego aktu pokuty można
odmówić Inny spośród zamieszczo­
nych w Dodatku, str. 55—57.
S T O JĄ C P R Z E P R A S Z A M Y
C H W A L IM Y T R Ó JC Ę Ś W IĘ T Ą
Odmawiamy teraz wezwania: „Pa­
nie, zmiłuj się nad nami” (opuszcza
się jednak te wezwania błagalne,
jeżeli zostały już wypowiedziane w
trzecim sposobie wyznania grze­
chów).
Panie, zmiłuj się nad nami,
W. Panie, zmiłuj się nad nami.
K. Chryste, zmiłuj się nad
nami.
K. Chryste, zmiłuj się nad
nami.
K. Panie, zmiłuj się nad nami.
W. Panie, zmiłuj się nad nami.
Gdy to jest przewidziane przez
przepisy liturgiczne, odmawia się
teraz lub śpiewa hymn na chwalę
Trójcy Przenajświętszej:
Ś P IE W A M Y L U B
M Ó W IM Y
K Chwała na wysokości Bogu,
W. a na ziemi pokój ludziom
dobrej woli. / Chwalimy Cię. /
Zgłoś jeśli naruszono regulamin