w takich sytuacjach musi przebiegać bardzo spokojnie, umiejętnie i rozważnie, bez pouczania, by nie spowodować rozdrażnienia obniżającego rezultaty dalszego strzelania.
Trener na podstawie rezultatów strzelań kontrolnych i bezpośredniej znajomości'zawodnika decyduje o włączeniu go do zespołu reprezentacyjnego lub rezerwowego. Jest to bardzo trudna i skomplikowana decyzja. Bardzo często zawodnik rezerwowy, strzelając na zawodach poza konkursem, uzyskuje wyższe rezultaty od swoich kolegów z zespołu reprezentacyjnego. W takich przypadkach trener nie powinien obwiniać siebie ani przejawiać zakłopotania. Jest to bowiem normalne zjawisko, polegające na tym, że rezerwowy zawodnik nie jest obarczony żadną odpowiedzialnością przed zespołem i strzela spokojnie. Gdyby był on w zespole, należy przypuszczać, że jego rezultaty byłyby niższe.
Po nieudanym strzelaniu trenerowi nie wolno podnosić głosu i okazywać zdenerwowanie. Powinien on pamiętać, że nieudane strzelanie najczęściej nie jest wynikiem złej woli i obojętnego stosunku zawodnika do zespołu. W tych ciężkich dla Strzelca chwilach, trener powinien pomóc mu w odzyskaniu wiary we własne siły. Takie postępowanie przywróci zawodnikowi równowagę psychiczną i pomoże w uzyskaniu lepszych rezultatów. Trener jest duszą zespołu. Od jego postępowania zależy spokój,, atmosfera w zespole i wiara zawodników w ich sportowe zwycięstwo.
— Działalność szkoleniowa
Tak jak w każdej działalności dydaktycznej, tak i w szkoleniu strzeleckim obowiązują następujące, podstawowe zasady dydaktyczne:
4 aktywności,
5 poglądowości,
6 systematyczności
7 stopniowania trudności —• od znanego do nieznanego, od łatwego do trudnego,
8 utrwalania.
Skuteczne kierowanie szkoleniem wymaga nie tylko odpowiedniej wiedzy teoretycznej i praktycznej ale także przyswojenia sobie określonych umiejętności kierowniczych. Kierowania szkoleniem trzeba się więc nauczyć.
Podstawowym warunkiem skutecznego szkolenia jest dobre przygotowanie się do zajęć. Polega ono przede wszystkim na znajomości przedmiotu i częściowo na przewidywaniu. Musi więc być to plan działania prowadzący najkrótszą drogą do osiągnięcia celu. Dobry plan winien być: - realny — niedopuszczający do marnotrawienia posiadanych sił i czasu;, prosty i zrozumiały — osiągany przez logiczny podział całego materiału na poszczególne części i rozłożenie ich wykonania w odpowiednio skalkulowanym czasie;
logiczny — zapewniający właściwą kolejność poszczególnych czynności;
stibons