Czołgowy miotacz ognia Flammpanzer I 1941.pdf

(9119 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BRON
1941
Pojazdy specjalne
Czołgowy miotacz ognia Flammpanzer I
Dane taktyczno-techniczne Flammpanzer I
Typ:
samobieżny miotacz ognia.
Załoga:
2 osoby.
Trakcja:
gąsienicowa.
Wyprodukowano:
1 egzemplarz.
Silnik:
4-cylindrowy,
gaźnikowy, chłodzony powietrzem silnik w układzie bokser typu
Krupp M 305 o pojemności 3460 cm³ i mocy 42 kW (57 KM).
Transmisja:
mechaniczna.
Długość:
4,02 m.
Szerokość:
2,06 m.
Wysokość:
1,72 m.
Masa bojowa:
5400 kg.
Opancerzenie:
pan-
cerz stalowy o grubość 6-13 mm.
Prędkość maksymalna:
na dro-
dze 40 km/h, w terenie 12 km/h.
Zdolność pokonywania prze-
szkód:
brody bez przygotowania 60 cm, rowy 1,4 m, ściany pionowe
37 cm.
Zasięg:
140 km (droga), 93 km (teren).
Uzbrojenie:
jeden
karabin maszynowy MG 13 kal. 7,92 mm, jeden miotacz ognia
Flammwerfer 40.
Użytkownicy:
5 pułk pancerny 5 Dywizji Lekkiej
Afrika Korps.
2
Podczas
II
wojny
światowej Niemcy niezbyt
energicznie rozwijali projekty
czołgowych miotaczy ognia,
chociaż przygotowali lekki
czołg tego typu, gdy żadne
inne państwo nie miało jesz-
cze takich konstrukcji. Pierw-
szym niemieckim czołgiem
uzbrojonym w miotacz pło-
mieni był przebudowany czołg
lekki PzKpfw I Sd.Kfz 101
Ausf. A. Niemcy walczący w
Hiszpanii w latach 1936-1939
mieli możliwość obejrzenia w
akcji włoskich tankietek uzbro-
jonych w miotacze płomieni –
CV-35 (L3) Lancia Fiamme -
które na bliskich dystansach
okazały się skutecznym orę-
żem w walce z umocnieniami
przeciwnika, czy nawet nie-
przyjacielską piechotą.
Wyrazem zaintereso-
wania armii niemieckiej czoł-
gami z miotaczami płomieni
był artykuł Oblt. Olbricha,
opublikowany w czerwcu 1939
roku. Artykuł szeroko omawiał
różne warianty miotaczy pło-
mieni i możliwości ich prak-
tycznego zastosowania w
czołgach. Rozpoczęto także
praktyczne doświadczenia (w
Wa.Pruf-6) mające na celu
ustalenie optymalnego zasię-
gu miotacza i zużycia mie-
szanki.
Już w czasie wojny
domowej w Hiszpanii plano-
wano wyposażenie czołgów
lekkich PzKpfw I w miotacz
płomieni, montowany zamiast
prawego karabinu maszyno-
wego Dreyse MC 13 kalibru
7,92 mm w wieży. W czasie
walk w Hiszpanii nie zrealizo-
wano tego projektu, dopiero w
maju 1941 roku, podczas ob-
lężenia Tobruku, w Libii, jeden
czołg PzKpfw I Sd.Kfz 101 Ausf. A „R15", z dowództwa 5. Pułku Pancernego 5. Dywizji Lekkiej wyposażono doświad-
czalnie w plecakowy miotacz płomieni kleine Flammwerfer 40, stanowiący etatowe uzbrojenie piechoty niemieckiej, który
został zamontowany w wieży czołgu, zamiast prawego karabinu maszynowego. Tak powstał
czołgowy miotacz ognia
Flammpanzer l.
Zbiornik mieszanki zapalającej był ukryty w kadłubie czołgu. Miotacz wyrzucał mieszankę palną za po-
mocą sprężonego powietrza. Pozwalał na oddanie 3-5 „strzałów" o zasięgu do 40 metrów. Czołg Flammpanzer I był uży-
wany do niszczenia umocnień i bunkrów na przedpolu Tobruku.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin