Ody Horacjusza w tłumaczeniu Henryka Sienkiewicza.pdf

(168 KB) Pobierz
Ody Horacjusza
Horacy
Wydawnictwo Zakładu Nar. Imienia Ossolińskich, Lwów,
Warszawa, Kraków, 1922
Pobrano z Wikiźródeł dnia 11/27/16
ODY HORACJUSZA.
Jakiż to chłopiec...
 
(I, 5.)
Do Pyrry
 
(I, 5.)
Ad Leuconoen
 
(I, 11.)
Do Aristiusa Fuskusa
 
(I, 22.)
Do Chloe
 
(I, 23.)
Do Wenus
 
(III, 26.)
Pochwały życia wiejskiego
 
(Epodon, 2.)
Tekst jest
własnością publiczną
(public
domain).
Szczegóły licencji na stronach
autora:
Horacy
i tłumacza:
Henryk Sienkiewicz.
I, 5.
Quis multa gracilis te, puer...
Jakiż to chłopiec, wonnościami zlany,
Wpośród zieleni, u stóp ciemnej groty,
Bawi się z tobą senny — rozkochany?
Ty mu swe złote rozpuszczasz uploty
Na skromną odzież...
Heu! Nieszczęśliwy!
Ileż on razy łzami się zaleje
Na zdradę twoją wówczas, gdy burzliwy
Auster się w ciemnych głębiach rozszaleje!
. . . . . . . . . . . . . . .
Kto dziś, konając z szczęścia na twem łożu,
Zawsze cię wierną ujrzeć się spodziewa,
Nie wie, co cisza na burzliwem morzu,
Kiedy śpią żagle i wiatr nie powiewa.
Jam już spokojny! Mnie ślubna tablica
I odzież, zmokła w burzach życia, broni,
Nie oczarują mnie twe cudne lica,
Pierś twa nie znęci i uśmiech nie zgoni.
„Nowiny“, r. 1878, nr. 20.
.
Tekst jest
własnością publiczną
(public
domain).
Szczegóły licencji na stronach
autora:
Horacy
i tłumacza:
Henryk Sienkiewicz.
I, 5.
DO PYRRY.
Quis multa gracilis te, puer in rosa etc.
Cóż to za chłopiec, różą woniejący,
Pieści się z tobą w chłodnym cieniu groty
I tchnienie traci w pieszczocie gorącej,
A ty swe złote rozpuszczasz uploty
Na białe giezło? Hej-że — nieszczęśliwy!
Ileż on razy łzami się zaleje
Na zdradę twoją, gdy nagle burzliwy
Wicher się w ciemnych głębiach rozszaleje...
Kto dziś, w twe cudne z wiarą patrząc oczy,
Zawsze cię wierną ujrzeć się spodziewa,
Nie wie, co cisza na morskiej roztoczy,
Kiedy śpią żagle i wiatr nie powiewa.
Ja wiem!... jam dawno w zmokłe szaty moje
Przybrał ofiarnej świątyni podwoje —
I dziś dlatego innym klęski wróżę,
Żem zaznał ciszy i przecierpiał burze.
„Świat“, r. 1908, nr. 11.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin