1946.01.17 MON Zasady służby ruchu telefonicznego.pdf

(1905 KB) Pobierz
MINISTERSTWO OBRONY NA RO D O W E J
Ł ączn. — 6/46
ZASADY SŁUŻBY
RUCHU T E L E F O N I C Z N E G O
(służba stacyjno-eksploatacyjna)
INSTYTUT
WOJSKOWY
NAUKOWO - WYDAWNICZY
i
9
4
6
MINISTERSTWO
Łączn. T
/46
OBRONY
NARODOWEJ
ZASADY SŁUŻBY
RUCHU T E L E F O N I C Z N E G O
(służba siacyjno - eksploatacyjna)
PPŁK
O PR A C O W A Ł
BAZYLI M ATK O W S K I
INSTYTUT
WOJSKOWY
NAUKOWO . WYDAWNICZY
I.
OGÓLNE PRZEPISY PR O W A D Z E N IA RO ZM Ó W
TELEFONICZNYCH
oraz
•ODBIORU I N A D A W A N IA F O N O G R A M Ó W .
......194...... . r.
Zatwierdzam do użytku służbow ego.
S z e f Departam entu Ł ą c z n o śc i
( —) JU R IN
g en. rfvw.
Z A S A D Y OGÓLNE.
Sieć telefoniczna n^oże b y ć w pełni w yzyskana tylko
przy -umiejętnej pracy i dokładnymi przestrzeganiu przez
telefonistów przepisów rozm ów telefonicznych.
Sieć telefoniczną należy w ykorzystać tak, aby unie­
m ożliwić przejęcie przez npla przekazyw anych meldun­
ków i zarządzeń.
W iadomo, że rozm ow y telefoniczne można łatw o p o d ­
słuchać, w szczególności . jeżeli są prow adzon e na linii
jednoprzew odow ej. Dlatego też wszystkie rozm ow y tele­
foniczne pow inny b y ć z a k o d o w a n e , a dyżurny /tfelefo-
łonista winien żywsze partiiętać, że przeczytane przez
niego rozm ow y o treści otwartej lub rozm ow y o treści
prywatnej mogą sp ow odow ać zdradzenie tajemnicy w oj­
skowej.
Pierwszym i zasadniczym przepisem korzystania z sie­
ci telefonicznej jest dyscyplina rozm ów i tajność. Nie
wolno telefoniście uchylać się od, tych przepisów i lek ­
c e w a ż y ć ich.
Dyscyplina rozm ów wymaga przestrzegania przepi­
sów wywołania, nadawania i odbioru.
3
D n ia
47
styczn ia
1946
r,.
PRZEPISY W Y W O Ł A N IA I ZGŁO SZEN IA SIĘ
N A W Y W O ŁAN IE .
Tutaj mogą zajść następujące wypadki —
1. K ońcow a lub pośrednia (środkowa) stacja w yw o­
łu je'drugą stację końcow ą. Nadmieniam,
żę
dla wysłania
w yw ołania aparatem telefonicznym naldży nacisnąć
przycisk w yw oław czy brzęczyka lub w yw ołać głosem
przez mikrofon, a przy aparacie induktorowym — o b ró ­
cić kilkakrotnie korbkę induktora. Długie i szybkie k rę­
cenie jest bezcelow e i pow oduje tylko uszkodzenie k orb­
ki lub induktora,
Fo kilkakrotnym obróceniu korbki lub wywołaniu
brzęczykiem przykłada się słuchawkę mikrofonu do-ucha,
oczekując zgłoszenia się centrali lub stacji. Każda sta­
cją telefoniczna posiada swój sygnał w yw oław czy (nazwę
stacji),- dlatego po wysłaniu w yw ołania należy raz lub
kilkakrotnie wym ienić daną stację.
Np.:
„ N a r e w "
lub
„8 a n “
itp.
2. W yw ołana stacja odpow iada swoim sygnałem (po­
daje swoją nazwę).
Np.: „
N a rew słucha
3. Często zdarza się, że przy długiej linii słyszalność
koń cow ej- stacji jest bardzo słaba. Stacja pośrednia po­
maga w ów czas i ułatwia nadanie sygnałów W ywoław­
czych.
•Przy wywołaniu drugiej stacji koń cow ej za pośrednic­
twem pośredniej należy w yw ołać i wym ienić pośrednią
4
stację, po jej zgłoszeniu się podać swoją nazwę i zażą­
dać wyw ołania potrzebnej stacji w celu prowadzenia roz­
mowy.
Np.: ,,K
raków ,
proszę
Bielsk
W tym wypadku telefonjsta stacji pośredniej w yw o­
łuje żądaną stację > i po jej zgłoszeniu się zawiadamia
pierwszą stację końcow ą.
,4. Jeżeli stacją w łączoną jest do łącznicy (komutato­
ra brzęczykow ego), w ów czas w yw ołuje się ją przy po­
m ocy brzęczyka lub głosem. Tak w pierwszym jak i w
drugim wypadku dyżurny telefonista w yw ołuje z począt­
ku sygnałem stację centralną, po\jej zgłoszeniu podaje
swój sygnał w yw oław czy, a następnie, sygnał w yw oław ­
czy żądanej sta cji.,
Dyżurny telefonista przy centrali (łącznicy), od p o­
w iadający na w yw ołanie, usłyszawszy nazwę żądanej sta­
cji, mówi:
Np.:
„ W a rk ę
—
w ołam ".
Żądający zwraca uwagę, czy obsługujący centralę te­
lefonista zrozumiał dobrze nazwę stacji i czy dobrze ją
pow tórzył, trzymając ciągle słuchawkę przy uchu, ni«
obracając już ani korbki induktora, ani nie naciskając
przycisku brzęczyka i czeka ffa zgłoszenie się żądanej
stacji.
Jeżeli żądana stacja nie zgłasza się. obsługujący tele­
fonista centrali zapowiada:
Np.:
„W a rk a '
—
nie zgłasza się‘%
Jeżelj żądana stacja jest zajęta, telefonista zamiast
słowa
„w ołam ",
mówi
„z a ję ta ",
natomiast gdy jest w ol­
na, w yw ołuje ją i mówi:
Np,:
„W a r k a
—
jłroszę m ów ić z P ilicą“ .
Jeżeli droga do żądanej stacji prow adzi przez dwie
centrale — telefonista
obsługujący pierwszą centralę
mówi:
Np.:
„P ołą czen ie pośrednie
—
w ołam ".
Rów nocześnie podaje nazwę drugiej central}, Żądają­
cy czeka, aż zgłosi 'się druga centrala, która powtarza
nazwę żądanej stacji. W tym czasie7 żądający połączenia
trzyma słuchawkę przy uchu i ani nie kręci korbką v
in-
duktora, ani nie naciska przycisku brzęczyka.
Żądać od telefonisty obsługującego centralę jakich*
kolw iek informacji, w ydaw ać rozkazy i w daw ać się
z nim w rozm ow y jest surowo w zbronione. Takich in­
formacji udzielić m oże tylko d ow ódca stacji [centrali)
z
aparatu stacyjnego.
PRZEPISY W E ZW A N IA - DO
TELEFONU.
czej)‘ ‘. Dyżurny telefonista w yw oływ anej stacji usły­
szawszy, czego się od niego żąda, pow tarza przed mi­
krofonem :
„D o aparatu
(kryptonim)
prosi go
(kryptonim )" tak
głośno, żeby jego głos był słyszany nie tylko w telefonie
w yw ołującej stacji, lecz także i przez d ow ód ców znaj­
dujących się w- pobliżu. Jeżeli żądany dca nie usłyszy
wezwania do aparatu, to dyżurny telefonista' wysyła do
niego gońca, sprawdzającego linię lub zawiadamia dcę
stacji, a drugą stację powiadam ia:
„B ro szę zaczekać tyle m inut“ .
Po zgłoszeniu się dow ódcy do telefonu dyżurny tele­
fonista obow iązany jest pow iadom ić o tym żądaną sta­
cję w następujący sposób:
„O ddają słuchaw kę
(nazywa wg tablicy w yw oław -
czej)’‘ i oddaje słuchawkę dow ódcy. Po zakończeniu roz-
mc/wy telefonista daje sygnał zakończenia
(od­
dzwania).
W zyw ać d o w ód ców do aparatu można tylko przy
pom ocy
tablicy
wywoławczej
(kryptonimu)
dowódców,
która winna znajdow ać się na stacji te­
lefonicznej.
W zyw anie odbyw a się w następujący sposób:
Jeżeli szef sztabu pułku żąda w yw ołania jakiegokol­
wiek batalionu^ dyżurny telefonista odnajduje na tablicy
w yw oław czej żądaną stację i m ówi:
Np.:
„W e z w ijc ie do aparatu
(nazywa go wg tablicy
w yw oław czej),
p rosi go
(nazywa wg tablicy w yw oław ­
6
N A D A W A N IE USTNYCH ZARZĄD ZEŃ , m £ J -D U I ^ 0 W
I SY G N AŁÓ W . .
Często zdarza się, że na rozkaz d ow ódcy sam telefo­
nista nadaje ustne rozporządzenia lub meldunek. W tedy
powinien on pow tórzyć ustne rozporządzenie, następnie
w yw ołać żądaną stację i nadać rozporządzenie dyżurne­
mu telefoniście tej stacji. O dbierający telefonista o b o ­
wiązany jest pow tórzyć rozporządzenie i pow iadom ić
odnośnego adresata, następnie pow iadom ić telefonicznie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin