100 lat agresji żydowskiej na Polskę.pdf

(273 KB) Pobierz
100 lat agresji
zydowskiej na Polske
Lata kłamstw, propagandy i manipulacji historią Polski
odniosły swój przykry skutek – większość Polaków nie ma zupełnie
pojęcia, że kraj nasz, od co najmniej stu lat, jest przedmiotem
otwartej żydowskiej agresji wobec naszej niepodległości.
Prób stworzenia zarządu nad miejscową ludnością było
w Polsce kilka, a każda z nich miała zupełnie inny charakter, była
też realizowana za pomocą różnych sojuszy, państw, czy też
organizacji międzynarodowych. Z dzisiejszej perspektywy, możemy
niestety zauważyć, że starania te zostały uwieńczone – z punktu
widzenia żydowskiego lobby – sukcesem.
Niestety, stopień przemilczenia prawdy przez większość źródeł,
takich jak opracowania historyczne i naukowe, zarówno w PRL jak
i III RP, jest powodem, że temat ten właściwie nie istnieje na polu
debaty publicznej. Większość Polaków nawet nie wie o planach
utworzenia państwa na terenach Polski w czasie I wojny światowej,
ani o pogromach na Polakach dokonywanych w 1939 roku przez
żydów, które przygotowywały pole do okupacji z ramienia ZSRR.
Nie widzą też oczywistej ciągłości
tzw. „żydokomuny”, a elitami III RP.
pomiędzy
elitami
Naród ogląda za to ciągle kłamliwą i obraźliwą nagonkę
na samego siebie, nagłaśnianą przez posłuszne syjonistom media
świata euro-atlantyckiego, które wmawiają nam, że to my jesteśmy
coś winni żydom za, wyssany z palca, „polski nazizm” i „polskie
obozy”.
Tymczasem oczywista prawda jest taka, że od ponad 100 lat,
członkowie tego narodu, tworzą wewnętrzne, polskojęzyczne,
ale skrajnie wrogie lobby, którego celem jest przejęcie władzy
i protektoratu nad Polakami oraz pozbawienie ich suwerenności
i praw do samostanowienia. Poniżej podaję relacje, fakty,
dokumenty i źródła. Mam nadzieje, że ten skrótowy materiał,
jedynie wzmiankujący problem, posłuży dla Polaków za bazę
do dalszej analizy.
1. Pierwszy projekt żydowskiej okupacji Polski
z ramienia niemieckiego zaborcy.
Wrzesień
1914
organizacja żydów
niemieckich,
tzw. Niemiecki Komitet Ocalenia Żydów Rosyjskich, proponuje
władzom niemieckim utworzenie tzw. „Judeopolonii”. Miała ona
powstać na terenie ziem polskich zaboru rosyjskiego, a nadzór
nad Polakami, z ramienia Niemiec, mieli objąć żydzi. Projekt ten
powstał zresztą dużo wcześniej. Wykrojenie państwa żydowskiego
z ziem polskich postulował m.in. Jakub Frank już w XVIII w. A to,
z kolei,
fragment
„Okólnika kierowników
politycznych
kół
żydowskich z XI 1898 r. do żydów polskich”, przytoczony w książce
S. Wysockiego „Żydzi w dziejach Polski”:
„Bracia i współwyznawcy! Trzeba aby kraj został naszym
królestwem (…). Starajcie się po trochu usunąć Polaków
ze wszystkich ważniejszych stanowisk i skupić w naszych rękach
wszystkie nici władzy społecznej. Wszystko, co do chrześcijan
należy, powinno stać się naszą własnością, związek izraelski
dostarczy wam potrzebnych do tego środków. Dla doprowadzenia
do skutku planu wyrwania stanowczo Galicji chrześcijanom,
wszyscy nasi wielcy bogaci zapisali się na znaczne sumy. Da baron
Hirsch, dadzą Rotszyldzi, Bleichredowie i Mendelsonowie i inni
dadzą (…).”
Początkowo zastanawiano się nad realizacją projektu
„Judeopolonii” z ramienia carskiej Rosji. Sądzono, że uda się go
przeforsować z racji silnej pozycji ekonomicznej na ziemiach Polski,
która tym bardziej urosła w okresie zaborów. W pierwszych latach
XX wieku Władimir Żabotyński nawoływał do popierania
rusyfikacji Polaków pod zaborem rosyjskim i głosił hasło
utworzenia „Judeopolonii”. Przewidywał pełną judaizację miast,
a osiadła na wsi ludność polska miała pracować dla żydów.
Żydowski poeta okresu Młodej Polski, Antoni Lange
postulował judaizację Polaków i działanie, aby „naród
polski stał
się narodem pół-semickim”,
co skutkowałoby „stworzeniem
nowej
rasy, nowego człowieka i nowego Boga”.
Tego typu postulaty
opisuje Feliks Koneczny w książce „Cywilizacja żydowska”.
Julian Unszlicht, żyd, który sprzeciwiał się planom przejęcia
Polski przez syjonistów alarmował, że rewolucja z 1905 roku,
będąca przedłużeniem wydarzeń rozpętanych ewidentnie
przez masonerię w Rosji, „była
rewolucją żydowską, mającą
na celu utrwalić hegemonię Izraela nad Polską (…). Coraz
natarczywiej żądano od socjalistów polskich by się wyparli swej
narodowości, swych ideałów, a z proletariatu polskiego uczynili
hołotę nacjonalizmu żydowskiego”
(T. Jeske-Choński, Historia
Żydów w Polsce).
Po wybuchu wojny, w wyniku podziału Europy na dwa bloki
przeważyła jednak idea stworzenia państwa z ramienia Niemiec.
Niemądrym byłoby twierdzić, że wszyscy żydzi popierali projekt,
jednak faktem historycznym jest, że był on poparty przez wszystkie
organizacje żydowskie na terenie kraju i mógł liczyć na oczywistą
aprobatę rodaków z terenów Rosji. Nie trzeba udowadniać,
że realizacja takiego projektu, mogłaby bezpowrotnie przekreślić
polskie szanse na niepodległość.
Niemcy, licząc na zjednanie sobie kapitału żydowskiego m.in.
w USA , poważnie traktowały projekt „Judeopolonii”. Świadczyć
o tym może m.in. fakt, że po zajęciu Warszawy wydano
w Niemczech mapę, gdzie terytorium Polskie opatrzone było nazwą
„Polacy silnie przemieszani z żydami” z adnotacją, że będą
to narody równoprawne. Nie było to jednak zadowalające
dla wszystkich syjonistów i spowodowało rozłam wśród organizacji
żydowskich. Wkrótce również losy wojny pokazały, że realizacja
projektu w takim czy innym wariancie będzie niemożliwa.
Na fiasko idei stworzenia państwa na terytorium Polski
reagowały również międzynarodowe organizacje żydowskie.
Otwarcie sprzeciwiano się powstaniu po wojnie wolnej Polski.
28 IV 1918 w „Joodsche Wachter” apelowano: „A
do was panujący
wszystkich państw całej ziemi, zwracamy się z żądaniem (…)
strzeżcie Izraela, nie dopuśćcie do największego nieszczęścia, jakie
w dwudziestym wieku nasz naród mogło dosięgnąć; nie dopuśćcie
do wolnej Polski, kosztem zniszczonego żydostwa”
(Janusz Orlicki,
„Szkice z dziejów stosunków polsko-żydowskich 1918-1949”).
Proces powstawania idei żydowskiego państwa w Polsce opisał
m.in. dr. Andrzej Leszek Szcześniak w pracy pt. „Judeopolonia –
żydowskie państwo na ziemiach polskich”. Mieszkającym na naszej
ziemi semitom nie udało się zablokować utworzenia
II Rzeczypospolitej. Nim przejdziemy do następnej, udanej próby
stworzenia żydowskiego protektoratu nad Polską, pozwolę sobie
podsumować cytując autora:
„Próba
przywalenia Polski kamieniem grobowym – jak określił
to profesor J. R. Nowak – przez stworzenie na ziemiach polskich
sztucznego tworu przy pomocy Niemców, zwanego Judeopolonią,
zakończyła się fiaskiem. (…) Wrogowie nie potrafili docenić
narodowych dążeń Polaków i wydawało im się, że nieograniczone
pieniądze i wsparcie potężnego mocarstwa mogą być silniejsze nad
wolę narodu do odrodzenia własnej ojczyzny. Z obłędnych planów
jednak zrezygnowano (…), więc już od roku 1919 zaczęto planować
zniewolenie Polski przy pomocy bolszewików, co zaowocowało
w 1944 r. stworzeniem tzw. Polski Ludowej, (…)”
Zgłoś jeśli naruszono regulamin