Scenariusz nr 1.pdf

(162 KB) Pobierz
Scenariusz zajęć w świetlicy szkolnej
Temat:
Trzy magiczne słowa.
Czas trwania zajęć:
45 minut
Cele:
integracja grupy poprzez wspólną zabawę,
kształtowanie postawy szacunku na podstawie dwóch przykazań miłości (załącznik)
kształtowanie umiejętności aktywnego słuchania,
ćwiczenie pamięci,
wyrabianie nawyku stosowania zasad dobrego wychowania,
kształtowanie umiejętności posługiwania się „słowami-kluczami” (proszę, dziękuję,
kształtowanie koordynacji ruchowej, rozpoznawania stronności ciała.
wzajemne poznawanie się,
przepraszam),
Metody:
ruchowe,
pogadanka,
elementy dramy.
Formy:
Środki:
tekst opowiadania „Pierwszy” L. J. Kerna,
krzesełka,
3 klucze i napisy ze słowami: „proszę, dziękuję, przepraszam”.
praca indywidualna i grupowa.
Przebieg zajęć:
1.
Zabawa wstępna: „Imiona”- uczestnicy siadają w kręgu na dywanie bądź na krzesełkach i
kolejno każdy mówi swoje imię. Kolejne osoby powtarzają imiona poszczególnych osób i dodają
swoje.
1
2.
Zabawa „Wszyscy,
którzy…”-
uczestnicy siedzą w kręgu jedna osoba stoi i mówi np. wszy-
scy, którzy mają niebieskie oczy… wówczas osoby z niebieskimi oczami wstają i muszą zmienić
miejsce, osoba bez krzesełka wymyśla kolejne zdania.
3.
Zabawa „Wielka
Pardubicka-wyścigi
konne”- prowadzący pokazuje reszta naśladuje jego
ruchy przedstawiające wyścigi konne.
4.
Prowadzący czyta dzieciom opowiadanie L. J. Kerna "Pierwszy" (załącznik). Po zakończeniu
lektury dzieci opowiadają własnymi słowami przebieg zdarzeń, wymieniają w tekście osoby i
charakteryzują ich wygląd zewnętrzny. Osobno charakteryzują głównego bohatera - Maćka.
Dzieci zwracają uwagę na zachowanie chłopca, oceniają je i omawiają, jak należało się w tej
sytuacji zachować. Nauczyciel pyta dzieci, czy znają inne, podobne sytuacje wymagające od
ludzi wczucia się (empatii) w sytuację drugiego człowieka i jak należałoby mu pomóc.
5.
Drama:
Nauczyciel prosi o ustawienie krzesełek jak w autobusie. Na początku siada kierowca, kilkoro
dzieci zajmuje miejsca, inne oczekują na przystanku. Dzieci na przystanku reprezentują starusz-
kę z laską, mamę z dzieckiem, pana z ciężką paczką i inne wymyślone osoby oraz dziecko świe-
tlicowe. Następnie autobus podjeżdża na przystanek. Dzieci ustalają kolejność wsiadania osób
oraz zachowanie dziecka w stosunku do staruszki, mamy z dzieckiem, pana z ciężką paczką itp.
Pasażerowie zajmują wolne miejsca w autobusie.
Nauczyciel zapoznaje dzieci z istota przykazania miłości Boga i bliźniego, które zobrazowane
jest w powyższej scenie. Dziecko umie odczytywać ich potrzeby, oczekiwania i spełnia je. Potra-
fi okazać szacunek wypełniając przykazania miłości. W tym miejscu nauczyciel przypomina o
formach grzecznościowych -
proszę, dziękuję, przepraszam.
Nauczyciel wraz z dziećmi pod-
sumowuje zabawę i dla zapamiętania pokazuje trzy klucze, które będą symbolem trzech czaro-
dziejskich słów:
proszę, dziękuję, przepraszam.
Słów, które potrafią załatwić wiele spraw
międzyludzkich. Następnie zawieszają klucze-słowa w widocznym miejscu w świetlicy.
6.
Zabawa
„Ludzie do ludzi”-
uczniowie dobierają się w pary, prowadzący mówi np. ręka do
ręki, noga do nogi itd. Wówczas uczniowie w parach dotykają się wymienionymi częściami cia-
ła. Gdy prowadzący powie: „Ludzie do ludzi” uczniowie zmieniają pary….
2
7.
Ćwiczenie
„Zrobić coś dobrego”-
Jedna osoba stojąc w środku koła, pokazuje jakiś zły na-
strój, który pozostali początkowo obserwują bez komentarza. Kiedy pokazujące dziecko siądzie
na swoim miejscu, reszta wykorzystuje różne sposoby, by jak najszybciej je rozweselić.
8.
Na koniec przedstawiający nastrój wybiera, co w tej sytuacji szczególnie mu pomogło.
Na zakończenie porządkujemy miejsce pracy i zabawy.
Opracował ks. Damian Kubisz
3
Opowiadanie „Pierwszy”.
W pewny mieście, które znacie,
Przy ulicy pięknych wierszy,
Mieszkał sobie jeden Maciek,
Który wszędzie pchał się pierwszy.
Żeby go opisać bliżej,
Trzeba by tysiąca słów.
Zamiast tego
Spójrzcie niżej –
- tak wygląda Maciek ów:
Gdy ten portret oglądali
Wszyscy ci,
Co Maćka znali,
Po kolei oświadczyli,
Że istotnie,
Że ich zdaniem,
Jest podobny niesłychanie.
Nawet tato Maćka z mamą
Oznajmili mi to samo.
Teraz każdy z nas Maćkowi
Niech się przyjrzy, tak jak umie.
Dzięki temu portretowi
Poznacie go nawet w tłumie.
Oto w mieście, które znacie,
Jest pogodny, śliczny ranek...
Właśnie z domu wyszedł Maciek –
I gdzie idzie?
Na przystanek.
Na przystanku, mili moi,
Kilka osób sobie stoi.
Pani z dzieckiem w poduszeczce,
Staruszeczka, dwie matrony,
Zaraz przy tej staruszeczce
Z parasole pan uczony,
Jeden z Gdyni aż marynarz,
Muzyk, co do radia gra,
I artysta, co go z kina
Cała chyba Polska zna...
Maciek razem z nimi czeka –
Tramwaj słychać już z daleka,
Już hamuje... stanął już...
Któż to pierwszy wsiada, któż?
Pani z dzieckiem w poduszeczce?
Staruszeczka? Dwie matrony?
Czy ten, co przy staruszeczce z parasolem
stał uczony?
Czy ten z Gdyni aż marynarz?
Muzyk, co do radia gra? Czy artysta, co go z
kina
Cała Polska chyba zna?
Nie wiem, czyby ktoś z was zgadł.
Kto wsiadł pierwszy?
Maciek wsiadł!
Gdy już pierwszy wszedł do środka,
Mogli za nim wejść po schodkach:
Pani z dzieckiem w poduszeczce,
Staruszeczka, dwie matrony,
Czy ten, co stał przy staruszeczce z paraso-
lem pan uczony,
Za nim z Gdyni wszedł marynarz,
Muzyk, co do radia gra i artysta, co go z
kina
4
Cała Polska chyba zna...
Jedzie tramwaj, jedzie, jedzie,
A gdy jedzie, dobrze siedzieć.
Jedno wolne miejsce tylko
Było w cały tym tramwaju...
Właśnie zajął je przed chwilką...
Jak myślicie: kto je zajął?
Pani z dzieckiem w poduszeczce?
Staruszeczka? Dwie matrony?
Czy ten, co przy staruszeczce z parasolem
stał uczony?
Czy ten z Gdyni aż marynarz?
Muzyk, co do radia gra? Czy artysta, co go z
kina
Cała Polska chyba zna?
Żadne z nich, kochani, bo
Maciek zajął miejsce to.
Jechał sobie, siedząc, dalej,
A dokoła niego stali:
Pani z dzieckiem w poduszeczce,
Gdyby któreś z was w tramwaju,
Kiedyś... w czerwcu, w styczniu, w maju,
Czy też w innym jakimś czasie
Zetknęło się z tym chłoptasiem,
To szepnijcie mimochodem,
Że się starszych puszcza przodem
I że nigdy nie wypada,
Jeśli starsi stoją, siadać!
Wdzięczni wam ogromnie za to
Będą
Mama Maćka, tato,
Pani z dzieckiem w poduszeczce,
Staruszeczka, dwie matrony,
ten, co stał przy staruszeczce z parasolem
pan uczony,
Staruszeczka, dwie matrony,
Czy ten, co stał przy staruszeczce z paraso-
lem pan uczony,
Obok z Gdyni stał marynarz,
Muzyk, co do radia gra i artysta, co go z
kina
.
Cała Polska chyba zna..
wdzięczny będzie też marynarz,
Muzyk, co do radia gra i artysta, co go z
kina
Cała Polska chyba zna...
W związku z tym, kochane dzieci,
Spójrzcie znowu na portrecik.
Do was zwracam się z apelem:
Pamiętajcie, przyjaciele,
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin