Tiger_2_Zeszyt_wspolpracy_z_rodzicami.pdf

(2286 KB) Pobierz
1
Wstęp
Zeszyt współpracy z rodzicami
stanowi wsparcie dla rodziców
i opiekunów, którzy pragną pomóc dziecku w nauce języka angielskiego
w domu. Uczenie się jest procesem indywidualnym, wymaga utrwalania
materiału zaprezentowanego na lekcji i bez pracy własnej w domu
trudniej dziecku czynić postępy. Dlatego też zachęca się rodziców
i opiekunów do aktywnego współuczestnictwa w procesie nauki
dziecka, nawet jeśli sami nie władają językiem angielskim.
Niniejszy
Zeszyt
przedstawia najważniejsze słownictwo i zwroty
z polskim tłumaczeniem oraz treści rozdziałów wprowadzone
na lekcjach języka angielskiego. Dzięki tym informacjom rodzice
i opiekunowie mogą na bieżąco obserwować, jaki materiał dziecko
poznaje na lekcjach oraz wspólnie powtarzać treść zajęć.
Rodzic może rozpocząć pracę z dzieckiem od rozmowy na temat tego,
czego dziecko dowiedziało się na lekcji. Może również poprosić
o streszczenie historyjki (w języku polskim) lub o powtórzenie tych
kwestii i dialogów, które dziecko zapamiętało, bądź też zachęcić
je do zaśpiewania piosenek z danego rozdziału i odegrania ich
treści za pomocą gestów wykonywanych na lekcji. Pomocna
w powtarzaniu materiału będzie również, dołączona do
Książki ucznia
Tiger 2,
płyta z piosenkami, które warto puszczać dziecku w domu
czy w samochodzie tak często, jak wyrazi taką chęć. Warto także
przeglądać razem z dzieckiem
Zeszyt ćwiczeń Tiger 2,
który zawiera
zadania do każdej lekcji z podręcznika oraz teksty piosenek. Polecenia
w
Zeszycie ćwiczeń
są podane w języku polskim, co ułatwia wykonanie
ćwiczeń, jeśli nauczyciel zada je do domu.
Główną cechą dziecięcego świata jest zabawa, jest ona zatem także
naturalną i najlepszą formą nauki języka obcego w początkowych
klasach szkoły podstawowej. W
Zeszycie
znajdują się propozycje
różnorodnych gier i zabaw językowych, które pozwolą utrwalić
wiedzę dziecka i zmotywują je do dalszej nauki. Zabawy są krótkie
i nie wymagają skomplikowanych rekwizytów ani specjalnego
przygotowania. Warto bawić się w nie z dzieckiem codziennie,
w przyjaznej atmosferze pozbawionej krytyki i nagradzać pochwałą
każdy, nawet najmniejszy, sukces. Taka współpraca zaowocuje szybkimi
postępami i pozytywnym nastawieniem dziecka do nauki języka
angielskiego.
3
Struktura
Książki
ucznia Tiger 2
Książka ucznia,
która jest wiodącym komponentem kursu, składa się
z sześciu głównych rozdziałów: rozdziału wstępnego
How are you, Tiger?,
lekcji powtórzeniowych
Tiger Review,
lekcji świątecznych, sekcji
Extra Vocabulary
z dodatkowym słownictwem związanym z tematyką
rozdziałów, słowniczka obrazkowego oraz miniprzedstawienia. Każdy
z sześciu rozdziałów jest podzielony na osiem lekcji i ma podobną strukturę:
Lekcja 1
– uczeń poznaje tematykę rozdziału i związany z nią zestaw
słownictwa, mówi śpiewną rymowankę i bierze udział w grze
Tiger’s numbers;
Lekcja 2
– uczeń słucha głównej historyjki rozdziału, uczy się o wartościach
społecznych wynikających z historyjki i wykonuje minikarty
obrazkowe z kluczowym zestawem słownictwa, które będą
wykorzystane w grach językowych w dalszych lekcjach;
Lekcja 3
– uczeń powtarza historyjkę i wykonuje zadania związane z jej
treścią, a następnie śpiewa piosenkę nawiązującą do historyjki;
Lekcja 4
– uczeń poznaje wymowę poszczególnych dźwięków języka
angielskiego, powtarza rymowankę, wykonuje wycinankę
związaną z treścią historyjki i bierze udział w odgrywaniu
historyjki oraz grze klasowej z wykorzystaniem zwrotów
poznanych na lekcji;
Lekcja 5
– uczeń poznaje drugi zestaw słownictwa, łączący tematykę
rozdziału z innymi przedmiotami szkolnymi, i słucha krótkiej
komiksowej historyjki;
Lekcja 6
– uczeń śpiewa nową piosenkę nawiązującą do treści
międzyprzedmiotowych oraz wykonuje dalsze zadania
związane ze słownictwem i zwrotami wprowadzonymi
na poprzedniej lekcji;
Lekcja 7
– uczeń wykonuje ćwiczenia podsumowujące materiał z całego
rozdziału, uczy się zwrotów, których może użyć do komunikacji
z nauczycielem i kolegami w klasie oraz gra w różne zabawy
wykorzystujące słowniczek obrazkowy;
Lekcja kulturowa
Kids’ culture
– uczeń poznaje tradycyjne angielskie dziecięce piosenki,
rymowanki, dowcip i grę, a także bierze udział w związanych
z nimi zabawach ruchowych. Ponadto uczeń poznaje wybrany
aspekt z życia dzieci w Wielkiej Brytanii związany z tematyką
rozdziału oraz wykonuje rysunek pokazujący podobny aspekt
życia w Polsce i podpisuje go.
4
Gry i zabawy
Rodzic może stosować poniżej zaprezentowane gry i zabawy
do powtórzenia różnych zestawów słownictwa z
Książki ucznia Tiger 2.
Zakres materiału, który aktualnie dziecko poznaje w szkole, znajduje
się na stronach poszczególnych rozdziałów w
Zeszycie.
Wszystkie
słowa i zwroty są podane z polskim tłumaczeniem, co ułatwi rodzicom
sprawdzanie poprawności odpowiedzi dziecka. Zabawy na początku
listy nie wymagają użycia żadnych materiałów, a dalsze wykorzystują
Książkę ucznia,
drobne przedmioty obecne w każdym domu lub
własnoręcznie wykonane rysunki ilustrujące słownictwo, które rodzic
chce z dzieckiem przećwiczyć.
Gry i zabawy oznaczone symbolem * wymagają od rodzica podstawowej
znajomości języka angielskiego.
Pisanie palcem
Napisz palcem w powietrzu lub na plecach dziecka wybrane słowo
z danego rozdziału. Dziecko zgaduje, jaki wyraz piszesz. Następnie
zamieńcie się rolami.
Mniej więcej*
Rodzic myśli o liczbie pomiędzy 1 a 20. Dziecko zgaduje po angielsku,
co to za liczba. Gdy poda błędną odpowiedź, rodzic unosi rękę lub ją
opuszcza, aby pokazać, czy jego liczba jest większa czy mniejsza od
wymienionej przez dziecko. Kiedy dziecko zgadnie prawidłowo, gracze
zamieniają się rolami.
Grę można także dostosować do innych zestawów słownictwa,
w których istotny jest rozmiar, np. do nazw zwierząt czy przedmiotów.
Telepatia*
Dziecko w myślach wybiera trzy słowa z danego rozdziału i zapisuje je lub
ilustruje. Nie mówiąc sobie nawzajem, jakie słowa wybraliście, spróbujcie
je odgadnąć, na zmianę wymieniając kolejno po jednym słowie. Wygrywa
osoba, która pierwsza odgadnie trzy słowa wybrane przez przeciwnika.
Yes / No*
Dziecko pokazuje na migi wybrane słowo lub zwrot z danego zestawu
słownictwa i podaje prawidłową lub błędną nazwę, np. udaje, że boli
je brzuch, a mówi
I’ve got earache.
Rodzic mówi
Yes,
jeśli gesty i słowa
zgadzają się, a
No,
jeśli są odmienne. Następnie dziecko zamienia się
rolami z rodzicem.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin