09.Rozdział 09.pdf

(1173 KB) Pobierz
Rozdział 9
Określanie nazw w TCP/IP przy użyciu
WINS
Komputery Windows NT muszą posiadać nazwy jednoznacznie identy-
fikujące je w sieci. Jeśli używany jest protokół TCP/IP, wówczas każdej
karcie sieciowej musi zostać przypisany unikalny adres IP. Chociaż opro-
gramowanie TCP/IP korzysta z adresów IP w celu identyfikacji kompu-
terów w sieci, użytkownicy zazwyczaj wolą używać symbolicznych nazw
komputerów. W sieciach TCP/IP mechanizm odwzorowywania nazw
komputerów na ich adresy nosi nazwę określania nazw (name
resolution).
Niniejszy rozdział omawia ogólnie metody określania nazw używane
w sieciach Windows NT, przy czym szczególny nacisk położono na insta-
lowanie i konfigurowanie określania nazw przy użyciu WINS.
Przegląd metod określania nazw w Windows NT
Windows NT używa do określania nazw następujących metod:
WINS. Metoda WINS używa serwera nazw firmy Microsoft, pracują-
cego na serwerze Windows NT. Komputery Windows znajdujące się
w sieci mogą przesyłać do serwera WINS
żądania
określenia nazwy.
Serwer WINS korzysta z dynamicznej bazy danych, przechowującej
odwzorowania nazw hostów na ich adresy IP. Metody określania
nazw WINS można używać w połączeniu z metodą określania nazw
poprzez transmisje w trybie broadcast. WINS korzysta z protokołu
NetBIOS pracującego ponad TCP/IP. Dokumenty RFC
1001
i RFC
1002
określają taki tryb pracy trybem p-węzła (p-node).
Określanie nazw poprzez transmisje w trybie broadcast. Metody tej,
również korzystającej z NetBIOS ponad TCP/IP, można używać
w połączeniu z metodą WINS. Podczas określania nazw w trybie bro-
adcast komputery używają trybu broadcast protokołu IP w celu zare-
jestrowania w sieci swoich nazw. Kiedy uruchamiany jest komputer
Windows NT, wówczas ogłasza on w sieci swoją nazwę. Jeśli w sieci
znajduje się już komputer o takiej samej nazwie, wówczas musi on
284
Rozdział 9
odeprzeć próbę rejestracji zduplikowanej nazwy. Pierwszy komputer
w sieci, który zarejestrował daną nazwę, staje się więc jej właścicielem
i jest odpowiedzialny za odparcie prób ponownej jej rejestracji. Wła-
ściciel
nazwy odpowiada na zapytania o swoją zarejestrowaną nazwę.
Ten sposób określania nazw dokumenty RFC
1001
i RFC
1002
określa-
ją trybem b-węzła (b-node).
Plik LMHOSTS. Plik LMHOSTS w Windows NT zawiera odwzoro-
wania nazw NetBIOS na adresy IP komputerów. Jego składnia jest
kompatybilna ze składnią pliku HOSTS używanego przez aplikacje
Windows Sockets. Używanie pliku LMHOSTS do określania nazw jest
popularne w małych sieciach. Może być również używane w zdalnych
podsieciach, mogących nie mieć dostępu do serwera WINS.
DNS. System DNS (Domain
Name System)
jest rozproszoną bazą da-
nych usług nazewniczych, która umożliwia sprawdzanie nazw kom-
puterów w rozległych sieciach. WINS jest używane tylko w sieciach
Microsoft, natomiast DNS można używać we wszystkich typach
komputerów, w tym również Windows NT. DNS jest sprawdzoną
techniką, powszechnie używaną w Internecie.
Windows NT Server 4 i późniejsze wersje udostępniają metodę integracji
usług WINS i DNS, dzięki której możliwe jest połączenie uniwersalności
oferowanej przez DNS i wygody użytkowania oferowanej przez WINS.
Integracja WINS/DNS umożliwia również określanie nazw WINS
w Internecie. Serwer DNS w Windows NT może używać WINS, aby dla
danej nazwy hosta uzyskać w pełni określoną nazwę domenową - FQDN
(Fully
Qualified Domain Name).
Oznacza to,
że
WINS może utrzymywać
dynamiczną listę adresów IP; lokalny serwer DNS automatycznie zwraca
się do WINS w celu określenia nazwy komputera.
Określanie nazw przy użyciu NetBIOS ponad TCP/IP
Pracę protokołu NetBIOS ponad TCP/IP omawiają dokumenty RFC
1000
i
1002.
Przedstawiono w nich metody odwzorowywania nazw NetBIOS
na adresy IP. Metody te opisują sposoby rejestrowania w sieci
i określania nazw NetBIOS. Rejestracji nazw używa się do zdefiniowania
w sieci unikalnej nazwy każdego komputera. Kiedy uruchamiany jest
komputer Windows NT, wówczas próbuje on zarejestrować swoją na-
zwę, przechowywaną w Rejestrze. Określania nazw używa się do ustale-
nia adresu IP dla danej nazwy komputera. Aby zapewnić elastyczność
odwzorowywania nazw NetBIOS na adresy IP, zdefiniowano następujące
tryby pracy:
Określanie nazw w TCP/IP przy użyciu WINS
285
b-węzeł. Do określania nazw używa tylko transmisji w trybie
broadcast.
p-węzeł. Do określania nazw używa tylko komunikacji punkt do
punkt (point-to-point) z serwerem nazw.
m-węzeł. Używa najpierw trybu b-węzła, a gdy to się nie powiedzie -
p-węzła.
h-węzeł. Używa najpierw trybu p-węzła, a gdy to się nie powiedzie -
b-węzła.
Metody te omówiono szczegółowo w dalszych podrozdziałach.
Można zmienić typ węzła dla komputera edytując następujący wpis
w Rejestrze:
HKEY_LOCAL_MACHINE\
Metoda używana przez komputer do określania nazw nazywana jest
również jego typem węzła. Np. komputery używające wyłącznie trybu
broadcast nazywane są komputerami typu b-węzła, a komputery używa-
jące wyłącznie zapytań do serwera nazw nazywane są komputerami typu
p-węzła.
Jeśli do konfigurowania parametrów IP komputera używa się DHCP,
wówczas jego typ węzła jest definiowany przez wybranie na serwerze
DHCP opcji
046 WINS/NBT Node Type
dla danego zakresu DHCP. Opcję
tę ustawia się podczas konfigurowania serwera DHCP, co omówiono
w rozdziale 8, "Konfigurowanie i zarządzanie DHCP".
Jeśli parametry IP zostaną wprowadzone do komputera Windows NT
ręcznie (tzn. nie używa się DHCP), a do określania nazw używa się ser-
werów WINS, wówczas komputer korzysta z NetBIOS ponad TCP/IP
i określa nazwy w trybie h-węzła. Oznacza to,
że
najpierw wysyłane są
zapytania o nazwę w trybie p-węzła, a jeśli serwery WINS są niedostęp-
ne, wówczas NetBIOS ponad TCP/IP używa trybu b-węzła do określenia
nazw.
W zależności od konfiguracji TCP/IP w komputerze Windows NT, może
on podczas określania nazw używać również pliku LMHOSTS oraz DNS.
Jeśli włączona jest opcja
Enable DNS for Windows Name Resolution,
wów-
czas przed wysłaniem zapytania do DNS sprawdzany jest plik HOSTS.
Moduł NETBT32.SYS, odpowiedzialny za pracę NetBIOS ponad TCP/IP,
potrafi obsługiwać różne tryby rejestracji i określania nazw omówione
w tym rozdziale.
W kolejnych podrozdziałach zostaną szczegółowo omówione różne me-
tody określania nazw przez NetBIOS ponad TCP/IP.
286
Metoda b-węzła
Rozdział 9
Metoda b-węzła używa do rejestracji i określania nazw pakietów Net-
BIOS, obudowanych ramkami UDP/IP. Rozważmy przykład przedsta-
wiony na rysunku 9.1. Jeśli komputer Windows NT (NT1) chce skontak-
tować się z innym komputerem Windows NT (NT2), wówczas korzysta
z transmisji IP w trybie broadcast, a następnie czeka przez określony czas
na odpowiedź NT2. Jeśli NT2 nie odpowiada, wówczas klient (komputer
NT1) wysyła transmisje broadcast jeszcze dwukrotnie (przy domyślnym
ustawieniu parametrów), zanim zaniecha dalszych prób. Domyślna licz-
ba prób oraz czas oczekiwania na odpowiedź zawarte są we wpisach
Rejestru
BcastNameQueryCount
oraz
BcastQueryTimeout.
Jeśli określenie
nazwy NT2 jest niemożliwe, wówczas program określający nazwy w NT1
zwróci komunikat o błędzie.
Chociaż określanie nazw metodą b-węzła jest proste i prawie nie wymaga
konfiguracji, ma również kilka ewidentnych wad:
Pakiety rozsyłane w trybie broadcast mogą pochłonąć znaczną część
przepustowości sieci.
Routery zazwyczaj nie przekazują transmisji w trybie broadcast, co
uniemożliwia stosowanie metody b-węzła w segmentach sieci roz-
dzielonych przez routery.
Metoda b-węzła sprawdza się w niewielkich sieciach, w których przepu-
stowość i transmisje w trybie broadcast nie mają takiego znaczenia, jak
w sieciach rozległych.
Określanie nazw w TCP/IP przy użyciu WINS
287
Rysunek 9.1
Określanie nazw
metodą b-węzła.
Metoda p-węzła
Metoda p-węzła nie ma ograniczeń metody b-węzła, ponieważ nie wysy-
ła
transmisji w trybie broadcast, ani nie odpowiada na nie. Komputery
Windows NT używające tej metody muszą zarejestrować się w serwerze
WINS; jest to serwer typu NBNS (NetBIOS
Name Server)
z pewnymi roz-
szerzeniami dodanymi przez Microsoft.
Aby komputery Windows NT mogły zarejestrować się w serwerze WINS,
należy podać adres IP serwera podczas konfigurowania protokołu
TCP/IP. Można także użyć DHCP do skonfigurowania parametrów
klienta WINS. Ponieważ wszystkie komputery używające WINS muszą
zarejestrować się w serwerze, pełni on rolę centralnej bazy danych prze-
chowującej odwzorowania nazw na adresy IP. Serwer WINS zapewnia
również,
że
w sieci nie ma
żadnych
zduplikowanych nazw komputerów.
Rysunek 9.2 przedstawia sposób określenia adresu IP komputera NT2
przez komputer NT1 przy użyciu metody p-węzła. Komputer NT1, zna-
jąc adres sieciowy serwera nazw WINS, wysyła do niego zapytanie
o adres IP komputera NT2. Serwer nazw NTS zwraca w odpowiedzi
adres IP komputera NT2. Komputer NT1 może teraz używać otrzymane-
go adresu do bezpośredniej komunikacji z NT2. Ponieważ wszystkie
zapytania o nazwę są wysyłane do serwera WINS, a wszystkie pakiety
żądania
/odpowiedzi adresowane są do pojedynczych komputerów,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin