Śledziński - Cichociemni. Elita polskiej dywersji 2012.pdf

(4280 KB) Pobierz

Wydanie I, 2012

Projekt okładki

Paweł Dąbrowski

Opieka redakcyjna

Maciej Gablankowski

Korekta

Maria Armata / Wydawnictwo JAK

Indeks

Bogumiła Gnypowa / Wydawnictwo JAK

ISBN 978-83-240-2154-3

Fotografie wykorzystane na okładce i w książce pochodzą z archiwum generała

Stefana Starby Bałuka i zostały pozyskane za pośrednictwem Narodowego

Archiwum Cyfrowego lub bezpośrednio od właściciela. Zdjęcie nr 10 znajduje

się w domenie publicznej.

Książki z dobrej strony:

www.znak.com.pl

Społeczny Instytut Wydawniczy Znak,

30-105 Kraków, ul. Kościuszki 37

Dział sprzedaży: tel. (12) 61 99 569,

e-mail:

czytelnicy@znak.com.pl

Plik opracowany na podstawie

Cichociemni. Elita polskiej dywersji,

Wydanie I, 2012

Nazywają nas cichociemnymi podobno dlatego, że niezauważalnie znikamy

z macierzystych jednostek i mamy do spełnienia tajemniczą misję.

A cichociemny to po prostu dywersant.

rotmistrz Adam Mackus

Do życia powoływała nas nazwa. Jak według niektórych wierzeń

starożytnego Wschodu – o istnieniu rzeczy świadczy przydane rzeczy

określenie. Nazwa żargonowa, urodzona w alchemicznej retorcie

żołnierskiej, jędrnej mowy. Nazwa – dobrze oddająca charakter oddziału,

efekt trafnej intuicji językowej. W końcu nie wiadomo gdzie i przez kogo

ukuta –

somewhere in Scotland.

Nazwa przeszła różne stadia. Wpierw

szeptana, później wymawiana głośno. Jeszcze później znów szeptana – po

wojnie w kraju, przez pewien czas w każdym razie. Cichociemni. Minęły

lata, nazwa pozostała do dziś.

Przemysław Bystrzycki, cichociemny, ps. Grzbiet, Kreda

Moim Rodzicom