Piłka nożna - mistrzostwa świata(1).pdf

(45744 KB) Pobierz
Mistrzostwa świata
w piłce nożnej
PDF wygenerowany przy użyciu narzędzi open source mwlib. Zobacz http://code.pediapress.com/ aby uzyskać więcej informacji.
PDF generated at: Wed, 30 Jul 2014 06:09:03 UTC
Treść
Artykuły
Mistrzostwa świata w piłce nożnej
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1930
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1938
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1950
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1954
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1958
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1962
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1966
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1970
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1978
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2002
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014
1
15
29
37
45
54
65
77
89
101
113
126
141
162
179
195
213
235
256
281
309
Przypisy
Źródła i autorzy artykułu
Źródła, licencje i autorzy grafik
341
343
Licencje artykułu
Licencja
349
Mistrzostwa świata w piłce nożnej
1
Mistrzostwa świata w piłce nożnej
Mistrzostwa świata w piłce
nożnej
Organizator rozgrywek FIFA
Data założenia
1930
Rozgrywki
Liczba drużyn
32
Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca
Obecny zwycięzca
Najwięcej zwycięstw
Urugwaj (1930)
Niemcy (2014)
Brazylia
(5-krotny zdobywca)
Multimedia w Wikimedia Commons
Oficjalna strona internetowa
[1]
Mistrzostwa świata w piłce nożnej,
nazywane również
mundialem
(hiszp.
–
światowy
[2]
) lub
Pucharem Świata
(ang.
World Cup)
–
międzynarodowy turniej piłkarski, w
którym biorą udział męskie reprezentacje narodowe
federacji należących do FIFA. Pierwsze mistrzostwa
odbyły się w 1930 roku w Urugwaju. Od tego czasu
odbywają się co cztery lata, z wyjątkiem 1942 i 1946
roku, kiedy to nie zostały rozegrane z powodu II wojny
światowej.
Obecnie w turnieju występują 32 reprezentacje
rywalizujące o tytuł na terenie kraju (lub krajów)
Reprezentacja Wielkiej Brytanii, która zwyciężyła w pierwszym
oficjalnym turnieju piłki nożnej rozegranym na Igrzyskach
organizującego mistrzostwa przez okres około jednego
Olimpijskich w Sztokholmie
miesiąca. Ta faza rozgrywek często nazywana jest
finałami mistrzostw świata.
Z kolei faza eliminacji,
mająca miejsce w ciągu trzech lat poprzedzających turniej, wyłania drużyny, które wraz z gospodarzem (lub
gospodarzami) wystąpią na mistrzostwach świata.
Podczas dotychczas rozegranych 20 turniejów osiem reprezentacji sięgnęło po tytuł. Najbardziej utytułowanym
zespołem jest
Brazylia,
która wygrała pięciokrotnie i jako jedyna brała udział we wszystkich turniejach finałowych.
Włochy
oraz
Niemcy
zdobyły po cztery tytuły mistrza świata. Pozostali zwycięzcy to:
Urugwaj,
który wygrał
dwukrotnie, w tym turniej inauguracyjny,
Argentyna,
która również wygrała dwukrotnie, oraz
Anglia, Francja
i
Hiszpania
mające na swoim koncie po jednym tytule mistrzowskim w historii.
Reprezentacja Polski siedmiokrotnie uczestniczyła w mistrzostwach (pierwszy raz w 1938, ostatni w 2006),
dwukrotnie zajmując trzecie miejsce w końcowej klasyfikacji
–
w 1974 roku w Niemczech, kiedy królem strzelców
został Grzegorz Lato i w 1982 roku w Hiszpanii.
Mistrzostwa świata w piłce nożnej
2
Historia
Wcześniejsze turnieje międzynarodowe
30 listopada 1872 roku odbył się pierwszy piłkarski mecz międzynarodowy. Reprezentacja Anglii zremisowała 0:0
ze Szkocją w spotkaniu towarzyskim rozegranym w Glasgow. W 1884 roku odbył się pierwszy turniej
międzynarodowy. Rozegrano wówczas pierwszą edycję British Home Championship. W tamtych czasach w piłkę
nożną prawie w ogóle nie grano poza granicami Wielkiej Brytanii
[potrzebne źródło]
. W 1900 i 1904 roku piłka nożna
była jedną z pokazowych dyscyplin na letnich igrzyskach olimpijskich.
Po założeniu FIFA w 1904 roku, organizacja ta zorganizowała dwa lata później w Szwajcarii międzynarodowy
turniej piłkarski. Rozgrywki te okazały się jednak niepowodzeniem.
W 1908 roku piłka nożna stała się oficjalną konkurencją letnich igrzysk olimpijskich. Federacja angielska podjęła się
organizacji tych zawodów, które przeznaczone były dla amatorskich zawodników. Mimo to, piłka nożna była
wówczas uważana bardziej za sport pokazowy niż za prawdziwą rywalizację. Złoty medal zdobyła Wielka Brytania
(reprezentowana przez amatorską reprezentację Anglii). Wyczyn ten powtórzyła w 1912 roku w Sztokholmie, kiedy
to organizacji podjął się Szwedzki Związek Piłki Nożnej.
W 1909 roku Sir Thomas Lipton zorganizował w Turynie turniej piłkarski Sir Thomas Lipton Trophy przeznaczony
dla klubów (nie reprezentacji) reprezentujących swój kraj. Rozgrywki te są czasem określane jako
mistrzostwa
świata.
Wzięły w nich udział zespoły z Włoch, Niemiec oraz Szwajcarii. Zaproszono również przedstawiciela The
Football Association, jednak związek odmówił uczestnictwa w tym turnieju. Zamiast tego zespół West Auckland FC
z hrabstwa Durham reprezentował Anglię i wygrał zarówno pierwszą, jak i drugą edycję turnieju.
W 1914 roku FIFA uznała turniej olimpijski za
„mistrzostwa
świata amatorów” i podjęła się organizacji tych
rozgrywek. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1920 roku rozegrano pierwszy turniej, w którym udział wzięły
reprezentacje z różnych kontynentów. Uczestnikami było trzynaście zespołów z Europy oraz Egipt. Reprezentacja
Urugwaju wygrała następne turnieje w 1924 i 1928 roku.
Pierwsze mistrzostwa świata
Dzięki dużej popularności rozgrywek piłkarskich podczas Igrzysk
Olimpijskich FIFA wraz z jej przewodniczącym Jules’em Rimetem
dążyła do zorganizowania własnych rozgrywek mistrzowskich poza
zmaganiami olimpijskimi. Wśród chętnych państw do organizacji
pierwszych mistrzostw świata były: Węgry, Włochy, Holandia,
Hiszpania oraz Szwecja. 28 maja 1928, kongres FIFA w Amsterdamie
zadecydował o rozegraniu pierwszych Mistrzostw Świata
organizowanych przez FIFA w 1930 roku. Podczas kolejnego kongresu
FIFA w 1929 roku w Barcelonie, organizację mistrzostw świata
powierzono Urugwajowi. Jednym z powodów tego kroku były
obchody stulecia niepodległości tego państwa, właśnie w 1930 roku.
Oprócz tego, drużyna Urugwaju była niezaprzeczalnie jedną z
silniejszych w tamtych czasach, po wywalczeniu złotych medali w
rozgrywkach piłkarskich na Igrzyskach w 1924 i 1928. Poza tym,
związek piłkarski Urugwaju wyraził chęć pokrycia kosztów podróży i
zakwaterowania dla wszystkich drużyn, podczas gdy ewentualne zyski
miałyby zostać równo podzielone.
Jules Rimet
Wybór Urugwaju, dla zaproszonych drużyn z Europy, oznaczał długą, prawie dwumiesięczną podróż statkiem na
drugi kontynent. Oprócz tego w tamtym czasie, w światowej gospodarce panował kryzys ekonomiczny. Do ostatniej
Mistrzostwa świata w piłce nożnej
chwili wydawało się, że żadna z drużyn europejskich nie zdecyduje się wziąć udziału w rozgrywkach. Tylko dzięki
umiejętnym zabiegom Rimeta, udało mu się ostatecznie nakłonić drużyny Belgii, Francji, Rumunii oraz Jugosławii
do wzięcia udziału w mistrzostwach. Poza tym w mistrzostwach uczestniczyło siedem drużyn z Ameryki
Południowej i dwie z Ameryki Północnej. W sumie (łącznie z Europą) było to trzynaście państw, które wystawiły
swoje reprezentacje.
Pierwsze dwa mecze w historii mistrzostw odbyły się równocześnie 13 lipca 1930 o godzinie 15:00 miejscowego
czasu. W pierwszym z nich, drużyna Francji pokonała Meksyk 4:1, a w drugim Stany Zjednoczone wygrały z Belgią
3:0. Pierwszą, historyczną, bramkę zdobył francuski napastnik Lucien Laurent. Pierwszym mistrzem świata została
drużyna Urugwaju, która pokonała Argentynę 4:2 w finałowym meczu, oglądanym przez 93 000 ludzi na stadionie
w Montevideo.
Pierwsze mistrzostwa rozegrano według systemu, w którym najpierw drużyny grały w czterech grupach każdy z
każdym (ponieważ uczestniczyło w turnieju 13 drużyn, jedna grupa liczyła 4, a pozostałe po 3 drużyny). Zwycięzcy
grup rozegrali między sobą półfinały, a zwycięzcy półfinałów - finał; meczu o 3. miejsce nie rozegrano.
3
Przed II wojną światową
Już po utworzeniu rozgrywek mistrzostw świata, w trakcie organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w roku 1932,
które miały odbyć się w Los Angeles, postanowiono nie rozgrywać turnieju piłki nożnej podczas Igrzysk. Stało się
tak, między innym z powodu niskiej popularności piłki nożnej w Stanach Zjednoczonych. Oprócz tego, FIFA oraz
MKOl nie zgadzały się również w sprawie statusu amatorów. W efekcie, turniej piłki nożnej został usunięty z
programu Igrzysk. Turniej piłki nożnej podczas Igrzysk powrócił do programu podczas Letnich Igrzysk
Olimpijskich w 1936 roku, ale od tamtej pory pozostaje w cieniu bardziej prestiżowych mistrzostw świata.
Mistrzostwa w latach 1934 i 1938 rozegrano od początku do końca systemem pucharowym - 1/8 finału,
ćwierćfinały, półfinały i finał. Od 1934 r. rozgrywany jest mecz o 3. miejsce.
Pomimo dużego sukcesu rozgrywek o tytuł mistrza świata, sporym problemem była wciąż kwestia pojawiającą się
od pierwszego turnieju, a mianowicie problem międzykontynentalnych podróży. Tylko kilka zespołów z Ameryki
Południowej zechciało odbyć podróż do Europy w latach 1934 i 1938. W obydwu turniejach uczestniczyła jedynie
reprezentacja Brazylii. W latach 1942 oraz 1946 zawody zostały odwołane z powodu II wojny światowej oraz jej
następstw.
Po II wojnie światowej
Mistrzostwa Świata w 1950 roku, które zostały rozegrane w Brazylii, były pierwszymi, w których uczestniczyli
Brytyjczycy. W 1920 roku opuścili oni FIFA z niechęci przeciwko grze z reprezentacjami państw, które pozostawały
z nimi w konflikcie, jak również był to protest przeciw obcym wpływom na ich sport narodowy. W 1946 roku
powrócili oni na zaproszenie federacji do członkostwa w FIFA. Turniej potwierdził klasę drużyny Urugwaju, który
zbojkotował dwa poprzednie mundiale. Wygrał on, pokonując w finale gospodarza, Brazylię. Ten mecz uznawany
jest za jeden z najlepszych w historii. Nazwano go później
„Maracanaço”.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin