4.Źródła prawa Unii Europejskiej. 4.1. Prawo pierwotne: 4.1.1. Źródła prawa pierwotnego (traktaty założycielskie, reformujące i niektóre umowy międzynarodowe, umowy stowarzyszeniowe i traktaty akcesyjne); 4.1.2. Ranga; 4.1.3. Podpisanie, ratyfikacja, wejście w życie Traktatów. 4.2. Prawo wtórne (art. 288 TFUE). 4.2.1. Źródła prawa wtórnego o charakterze wiążącym: 4.2.1.1. Rozporządzenia; 4.2.1.2. Dyrektywy; 4.2.1.3. Decyzje; 4.2.1.4. Konieczność podejmowania wszelkich środków prawa krajowego w celu wprowadzenia w życie prawnie wiążących aktów Unii (art. 4 ust. 3 TUE, art. 291 TFUE). 4.2.2. Źródła prawa wtórnego nie posiadające mocy wiążącej: 4.2.2.1.Zalecenia; 4.2.2.2.Opinie.
Podstawowym podziałem prawa UE jest podział na prawo pierwotne – stanowione przez państwa członkowskie jako część prawa międzynarodowego oraz prawo wtórne – stanowione przez instytucje Unii. W razie konfliktu norm prawnych z zakresu prawa pierwotnego i prawa wtórnego, pierwszeństwo przysługuje prawu pierwotnemu.
umkc