Czlowiek o 24 twarzach - Daniel Keyes.pdf

(2446 KB) Pobierz

===Y1ZhBTQCMFYyV24IOw1oXWsIalNgWW1ZPFk6Xz1cPQo=

Dzieciom, które stały się ofiarami przemocy,

szczególnie tym, o których nie wiemy

===Y1ZhBTQCMFYyV24IOw1oXWsIalNgWW1ZPFk6Xz1cPQo=

PODZIĘKOWANIA

Książka ta wyrosła z niezliczonych spotkań z Williamem Stanleyem Milliganem, a także

z wywiadów z sześćdziesięcioma dwiema osobami, których życiowe ścieżki skrzyżowały się

z drogą jego życia. Większość z tych osób – w chwili swego pojawienia się w tej opowieści –

jest już w sposób jednoznaczny zidentyfikowana, a ja chciałbym na tym miejscu wyrazić

im wdzięczność za ich pomoc.

Pragnę także podziękować osobom wymienionym poniżej. Współpraca z nimi okazała się

niezwykle ważna w moich dociekaniach i poszukiwaniach, a także miała wpływ na

podjęcie pracy nad tą książką, na jej powstanie oraz na jej publikację.

Osoby te, to: doktor David Caul, dyrektor Atheńskiego Ośrodka Zdrowia Psychicznego;

doktor George Harding Junior, dyrektor Szpitala Hardinga; doktor Cornelia Wilbur; Gary

Schweickart i Judy Stevenson – obrońcy publiczni; L. Alan Goldsberry i Steve Thompson –

adwokaci; Dorothy Moore i Del Moore – matka Milligana i jego obecny ojczym; Kathy

Morrison – siostra Milligana, oraz bliska przyjaciółka Milligana, Mary.

Jestem wdzięczny za współpracę personelowi następujących instytucji: Atheńskiego

Ośrodka Zdrowia Psychicznego, Szpitala Hardinga (zwłaszcza Ellie Jones, specjalistce od

public relations), komisariatu policji na Uniwersytecie Stanowym Ohio, biura prokuratora

stanowego stanu Ohio, komendy policji w Columbus oraz komendy policji w Lancasterze.

Pragnę złożyć wyrazy podziękowania i szacunku dwóm ofiarom gwałtu z Uniwersytetu

Stanowego Ohio (występującym pod pseudonimami Carrie Dryer i Donna West), które

zgodziły się przedstawić szczegółowo punkt widzenia ofiary.

Dziękuję mojemu agentowi i prawnikowi, Donaldowi Engelowi, za jego stanowczość

w prowadzeniu spraw i poparcie, jakiego mi udzielił przy realizacji całego projektu,

a także mojemu wydawcy, Peterowi Gethersowi, którego niesłabnący entuzjazm

i krytyczne spojrzenie pomogły mi utrzymać materiał pod kontrolą.

Choć większość osób bardzo chętnie ze mną współpracowała, to jednak niektórzy woleli

ze mną nie rozmawiać. Chcę więc wyjaśnić, jakie było źródło przedstawionych przeze mnie

materiałów dotyczących tych właśnie osób.

Komentarz, myśli i wglądy doktora Harolda T. Browna z Kliniki Zdrowia Psychicznego

w Fairfield, który leczył Milligana, gdy ten miał piętnaście lat, stanowią cytaty i parafrazy