Himeyuri.txt

[312][388]Nasza szkoła znajdowała się u podnóża|wzgórza Shuri w mieście Asato.
[417][484]Zwyczajną Okinawską Szkołę Żeńską oraz|Pierwsze Okinawskie Liceum dla Dziewcząt
[487][524]zwano wspólnie akademią Himeyuri.
[562][634]Akademia miała długą historię. Uczyły się|w niej dziewczęta w wieku od 13 do 19 lat.
[676][749]Był basen, sala gimnastyczna oraz|internaty dla uczennic z odległych stron.
[893][934]Życie szkolne wypełnione było|szczęściem i radością.
[1028][1167]Gdy Japonia rozpoczęła wojnę z Chinami,|na naszą szkołę padł cień wojny z USA.
[1197][1263]Zamiast mieć lekcje, pomagałyśmy|armii japońskiej budować bazy.
[1267][1303]Uprawiałyśmy też pola|z ziemniakami i warzywami.
[1349][1437]Miałyśmy jednak wrażenie,|że wojna toczy się gdzieś daleko od nas.
[1494][1549]Aż nagle 10 października|1944 roku
[1558][1609]nad Okinawą pojawiło się mnóstwo|amerykańskich samolotów,
[1616][1641]które zrzuciły bomby.
[1698][1731]Miasto Naha stanęło|w płomieniach.
[1740][1809]Pierwszy raz odczułyśmy boleśnie,|że wojna się do nas zbliżyła.
[1886][1962]22 stycznia 1945 roku|zbombardowano naszą szkołę.
[1964][1993]Zniszczona została część budynku.
[2081][2186]Nocą, 23 marca, dyrektor powiedział nam,|że nadszedł czas, by służyć krajowi.
[2188][2276]Miałyśmy pracować jako Studenckie Oddziały|w Okinawskim Szpitalu Wojskowym.
[2333][2404]Nocą przeniesiono nas do Haebaru,|gdzie mieścił się szpital polowy.
[2637][2680]Nie wiedziałyśmy,|jak okropna jest wojna.
[2690][2753]Sądziłyśmy, że po kilku tygodniach|służenia wrócimy do naszej szkoły.
[3078][3198]18 nauczycieli i 222 uczennice wyruszyli|do Okinawskiego Szpitala Wojskowego.
[3264][3312]Szłyśmy całą noc i w końcu|dotarłyśmy do szpitala.
[3322][3375]Mieścił się w wydrążonych|we wzgórzu Koganemori jaskiniach.
[3441][3494]Najpierw pomagałyśmy|japońskiej armii drążyć jaskinie.
[3522][3562]Do jaskiń było tylko|jedno wejście.
[3566][3622]W środku było wilgotno i ciemno.|Momentalnie zrobiło się duszno.
[3626][3706]Bez przerwy wietrzyłyśmy jaskinię|machając kapturami przeciwlotniczymi.
[3797][3860]Nocą, 29 marca, w tydzień|po dotarciu do jaskini,
[3877][3923]w baraku odbyła się|ceremonia rozdania świadectw.
[3937][3990]Przy akompaniamencie|wybuchających bomb i bez rodziców
[3996][4024]była to samotna uroczystość.
[4170][4238]1 kwietnia, kiedy wojska USA|wylądowały na Okinawie,
[4249][4314]do jaskiń jeden za drugim|przybywali ranni żołnierze.
[4345][4426]Jednym bomby pourywały kończyny,|inni mieli wnętrzności na wierzchu.
[4508][4546]Operacje również|przeprowadzano w jaskiniach.
[4594][4666]Naszym zadaniem było przytrzymywać|pacjentów, na których nie działała narkoza
[4671][4739]oraz wynoszenie amputowanych|części ciała z poza jaskinię.
[4829][4917]Jaskinie wypełniał smród krwi,|kału i moczu pacjentów.
[4959][5047]Pacjenci wzywali nas ciągle "Panienko!|Panienko!", błagając o pomoc.
[5070][5131]Poiłyśmy ich wodą, karmiłyśmy|oraz oporządzałyśmy.
[5135][5185]Nie miałyśmy ani chwili|na odpoczynek.
[5239][5324]Po zapadnięciu nocy przemierzałyśmy|długą drogę po wodę i żywność.
[5382][5440]To było straszne, gdyż w każdej chwili|mogły na nas spaść bomby.
[5549][5597]Codzienna racja żywnościowa|to jedna maleńka kulka ryżu.
[5613][5697]Była niewystarczająca, toteż pacjenci|błagali o więcej wyciągając ku nam ręce.
[5726][5814]Gdy pacjentów było zbyt wielu,|ich rany zaroiły się od robaków.
[5834][5867]Krzyczeli z bólu.
[5872][5940]Bardzo starałyśmy się usuwać robaki,|ale było ich dużo i głęboko w ranach.
[5990][6020]Niektórych sparaliżował tężec,
[6039][6077]inni cierpieli|na uszkodzenia mózgu.
[6244][6329]Również niektóre z nas|zostawały ranne bądź ginęły.
[6408][6461]Wielu pacjentów także zmarło.
[6482][6524]Na początku troskliwie|ich grzebałyśmy.
[6525][6612]Gdy ataki się nasiliły,|wrzucałyśmy ciała do lejów po bombach.
[6691][6740]25 maja, dwa miesiące|po przybyciu do jaskiń,
[6758][6840]gdy wojska amerykańskie znacznie się|zbliżyły, szpital przeniesiono na południe.
[6870][6907]Najciężej ranni pacjenci zostali.
[6921][7009]Byli źli i krzyczeli. "Panienko!|Gdzie idziesz? Zabierz nas ze sobą!"
[7009][7048]Ale nic nie mogłyśmy zrobić.
[7069][7153]Potem dowiedziałyśmy się, że porzuconym|pacjentom dano do wypicia zatrute mleko.
[7188][7245]Opuściłyśmy jaskinie|niosąc przyjaciółki na noszach.
[7267][7333]Jednakże niektóre były zbyt ciężko|ranne, żeby je ze sobą zabrać.
[7436][7493]Wiele ludzi podążało|coraz dalej na południe.
[7519][7564]Drogi były błotniste|od ulewnego deszczu.
[7573][7637]Gdzieniegdzie widziałyśmy|leżące ciała ludzi i koni.
[7667][7700]Niebo nad nami przecinały|pociski artyleryjskie,
[7706][7737]wypełniając noc|rozbłyskami i hukiem.
[7866][7922]O świcie dotarłyśmy do źródełka.
[7948][8018]Pierwszy raz po długim czasie obmyłyśmy|twarze i wypiłyśmy mnóstwo wody.
[8111][8165]Spotkałyśmy nasze koleżanki,|które pracowały w innych jaskiniach.
[8276][8309]Południe nie było jeszcze|zbombardowane.
[8319][8355]Drzewa były zielone,|a domy wciąż stały.
[8399][8454]W pobliżu był dom naszej koleżanki,|w którym odpoczęłyśmy.
[8535][8579]Poczęstowano nas deserem|z duszonej czerwonej fasoli.
[8592][8640]Był taki słodki i przepyszny!
[8771][8834]Jednakże spokój|nie trwał zbyt długo.
[8857][8898]Armia amerykańska|dotarła na południe.
[8923][8981]Musiałyśmy poszukać|bezpiecznego schronienia.
[9025][9070]Na południu było dużo jaskiń|zwanych `gama`.
[9079][9137]Podzieliłyśmy się na grupy|i ukryłyśmy się w nich.
[9163][9221]Wewnątrz `gama` panowały nieprzeniknione|ciemności, a podłoże było bardzo nierówne.
[9227][9261]Było także wilgotno,|a woda kapała z powały.
[9339][9378]Nie mogłyśmy dłużej|pracować jako pielęgniarki.
[9382][9445]Dzień po dniu walczyłyśmy o przetrwanie|szukając wody i pożywienia.
[9776][9819]Ataki Amerykanów|nasilały się coraz bardziej.
[9833][9902]Wiele bomb zrzucono na `gama`|i na ukrywających się w nich ludzi.
[9974][10030]Wiele mych koleżanek|zostało rannych i zmarło.
[10090][10128]Nagle, w nocy 18 czerwca,
[10138][10206]japońska armia wydała rozkaz|rozwiązania Oddziałów Studenckich.
[10220][10261]Kazano nam uciekać z `gama`|i się ratować.
[10298][10335]Zawsze pracowałyśmy razem.
[10357][10425]Stało się to tak nagle.|Nie wiedziałyśmy, dokąd iść.
[10443][10527]Posłuchałyśmy rady nauczycieli:|"Przeżyjcie! Ile się tylko da!"
[10537][10608]Zebrałyśmy się w 4- lub 5-osobowe|grupki i opuściłyśmy `gama`.
[10633][10683]Nie miałyśmy wyjścia|i musiałyśmy zostawić ranne koleżanki.
[10774][10877]Opuszczając `gama` nie byłyśmy pewne,|czy kiedykolwiek jeszcze spotkamy się żywe.
[10915][11000]W chwili, gdy miałyśmy wyjść,|do `gama` wrzucono amerykański granat.
[11093][11163]Zrobiło się niebezpiecznie.|Wyskoczyłyśmy z `gama`.
[11194][11243]Na zewnątrz leżało mnóstwo ciał.
[11356][11414]Biegłyśmy od kryjówki do kryjówki,|chowając się za głazami lub w krzakach.
[11471][11525]Wiele mych koleżanek zostało rannych|podczas gwałtownego ataku.
[11549][11652]"Nie dam rady. Proszę,|zostawcie mnie i uciekajcie".
[11665][11722]Mogłyśmy jedynie zostawić|nasze unieruchomione koleżanki.
[11744][11814]Gdy ukryłam się wśród igieł i powykręcanych|korzeni zwalonych sosen,
[11825][11869]zobaczyłam, że chowa się tam|wiele innych ludzi.
[11943][11976]Przez krzaki ujrzałam ocean.
[12037][12090]Horyzont był pełen amerykańskich|okrętów bojowych.
[12145][12215]Wróg otaczał nas|na morzu i lądzie.
[12284][12337]Pomyślałyśmy, że jeśli pójdziemy|na północ, będziemy bezpieczne.
[12353][12403]Pobiegłyśmy więc na brzeg oceanu.
[12447][12494]Wiele razy omal|nie zmyły nas fale.
[12495][12553]Szłyśmy po twardych skałach,|znosząc ból w stopach.
[12591][12666]Około 20 czerwca usłyszałyśmy, jak armia|amerykańska przemawia przez głośniki.
[12668][12733]"Nie zabijemy was.|Wychodźcie! Wychodźcie!"
[12754][12815]Byłyśmy przekonane,|że to hańba być jeńcem wojennym.
[12821][12871]Że to gorsze niż śmierć.
[12947][13039]Im bardziej byłyśmy zdecydowane na śmierć,|myślałyśmy o naszym miasteczku i rodzinach.
[13069][13135]Jeszcze raz, ten jedyny, chciałam iść|w słońcu nie ukrywając się.
[13155][13209]Jeszcze raz, ten jedyny,|chciałam napić się wody do pełna.
[13229][13274]Jeszcze raz, ten jedyny,|chciałam zobaczyć mamę.
[13304][13364]To były nasze ostatnie życzenia,|gdy zostałyśmy zapędzone w kozi róg.
[13577][13653]W końcu amerykańscy żołnierze|nas znaleźli.
[13924][13980]Niektóre koleżanki i nauczyciele popełnili|samobójstwo wysadzając się granatami,
[13988][14036]mówiąc: "Wolimy umrzeć,|niż zostać jeńcami wojennymi".
[14154][14208]Amerykańscy żołnierze wyglądali|jak diabły, kiedy nas schwytali.
[14217][14267]Bałyśmy się, że będą nam|robić straszne rzeczy.
[14281][14341]A oni dali nam jedzenie i wodę,|a nawet opatrzyli rany.
[14519][14615]Potem, wraz z innymi ludźmi, załadowano|nas na ciężarówkę i zawieziono do obozu.
[14862][14971]W obozie byli ludzie z całej Okinawy|pod stałym nadzorem armii USA.
[15122][15180]W końcu odnalazłam swoją rodzinę|i koleżanki, które przeżyły.
[15237][15333]Nasze serca wypełniły myśli o koleżankach|i nauczycielach, którzy już nie wrócą.
[15421][15496]W Oddziałach Studenckich Himeyuri|zginęły 123 uczennice i 13 nauczycieli.
[15497][15550]Poza Oddziałami zginęło|88 uczennic i 3 nauczycieli.
[15569][15659]Ponad 200 000 mieszkańców i żołnierzy|zginęło w Bitwie o Okinawę.
[15871][15926]Potem wiele z nas|zostało nauczycielkami.
[15956][15990]Wiele dzieci straciło|rodziców lub rodzeństwo.
[15991][16030]Niektóre nie miały nawet pojęcia,|jak się nazywają.
[16076][16177]Choć były ranne i wiele straciły|podczas wojny, ich oczy jaśniały.
[16318][16341]Zachęcone przez te dzieci,
[16342][16430]po wojnie również zaczęłyśmy|stopniowo ruszać w drogę.
[16584][16615]W rok po zakończeniu wojny,
[16630][16721]koło jaskini, gdzie zginęły nasze kol...