KULTURA JĘZYKA POLSKIEGO wyklady.docx

(25 KB) Pobierz

KULTURA JĘZYKA POLSKIEGO- wykłady

 

22.02.2012

 

Podstawowym narzędziem pedagogicznego oddziaływania jest słowo. Słowem można człowieka uskrzydlić, ale można też zepchnąć go na dno.

 

Rozgraniczenie dwóch pojęć:

·         kompetencja językowa (lingwistyczna)

o        kultura języka, wiedza o języku i umiejętność posługiwania się wiedzą, gramatyka i słownictwo

·         kompetencja komunikacyjna

o        w kompetencji komunikacyjnej zawiera się kompetencja językowa + umiejętność skutecznych zachowań werbalnych i pozawerbalnych- formuła, hierarchia, kompozycja, etc.

 

Mówić i pisać poprawnie, tzn. mówić i pisać zgodnie z normą językową. Norma językowa jest zmienna.

 

Schemat podziału języka- Zenon Klemensiewicz

 

Język ogólnonarodowy

·         język ogólny

o        podstawowa odmiana języka, która obowiązuje nas we wszystkich przejawach życia społecznego- administracja, media, szkoła, etc.

o        norma językowa odnosi się do języka ogólnego

·         język regionalny

 

Polacy kultywują gwary regionalne, ale wymagamy, żeby w szkole uczono języka ogólnego. Mamy jednak świadomość gwary, jako podstawowego kodu dziecka.

Nie wszędzie można kultywować języki gwarowe. We Francji w 1975 roku weszła ustawa o ochronie języka, która mówi o tym, że nie wolno posługiwać się w przestrzeni publicznej gwarą. Gwara, to jest we Francji coś, co jest poza normą. Francuzi postanowili stworzyć słownik, który będzie wyznaczać normy językowe. Policja językowa- przełożony w wojsku odpowiada ze niepoprawność językową swoich żołnierzy.

Pierwsze ustawy o ochronie języka zostały wprowadzone we Francji i w Kanadzie.

 

Obwarowanie normy językowej stanowią kryteria poprawności językowej.

 

Ustawa o języku polskim- uchwalona przez sejm 7.10.1999, podpisana przez prezydenta w maju 2000 roku, ze zmianami z kwietnia 2003 i 2004.

 

Narodowy Dzień Języka Polskiego – 21.02.2012

 

Czym się zajmuje Rada Języka Polskiego?

·         rozstrzyga wątpliwości

·         ustala normy języka polskiego

 

Ustawa dotyczy dwóch wątków

·         ekspansji angloamerykanizmu i walki z nim- pod redakcją Andrzeja Markowskiego „Nowy słownik poprawnej polszczyzny”

·         wulgaryzmów; norma wzorcowa i norma potoczna- Markowski

 

W 2004 roku język polski został uznany jako język obcy- uczeń może wybierać zagranicą język polski i uczyć się go jako języka obcego. Cudzoziemcy mogą dostawać certyfikaty poświadczające znajomość języka.

 

„Wieczór autorski” Szymborska

 

 

WYKŁAD 29.02.2012????   NORMA JĘZYKOWA

 

NORMA w zapisie prawnym jest bardzo znacząca, natomiast język zmienia się bardziej i szybciej niż przepisy (jurysdykcja). Chodzi o zachowanie normy, a pewne jej wyznaczniki mogą się zmieniać.

 

Kluczową kwestią dla kultury języka jest sposób uczestnictwa ludzi w kulturze. Wszystko to, co dzieje się w kulturze ma swoje odbicie w języku.

 

„Czasem zaciemniając istotę sensu”

 

Madia mają ogromny wpływ na język. Media komercyjne nie są obowiązane do ochrony języka, do normy.

 

Wg Gowika, „Język celebrytów, to dwie odmiany polszczyzny- mruczenie i paplanie”.

 

Kultura tabloidowa jest organizatorem naszej powszechnej wyobraźni, więc ma ogromny wpływ na język i wszystko, co z nim związane.

 

Zwyczaje językowe występujące w kulturze tabloidowej:

·         język młodzieżowy (gwara językowa w sensie gwary środowiskowej- socjolekty, czyli pewne środowiska, które mają swoje kody językowe) jest bardzo ekspansywny dla języka polskiego, wchodzi do polszczyzny politycznej, medialnej; jest językiem mniej formalnym

·         bardzo silan ideologizacja języka, która wg prof. Głowińskiego „polega na tym, że jesteśmy my i oni, jest konfrontacyjność”

 

Michał Głowiński- wybitny teoretyk i praktyk języka; ideologizacja języka; „Nowomowa po polsku”, „Marcowe gadanie”.

 

Wiele określeń w języku polskim pochodzi z języka więziennego. Pewne kody kulturowe środowisk przestępczych, utajnionych, wchodzą do powszechnej polszczyzny.

 

Język się zwulgaryzował. Wulgarne słowa sa omnisytuacyjne- na każdą sytuację. Język zbiedniał. Nastąpiła dewulgaryzacja wulgaryzmów- rozszerzyło się pole słów, stały się one przerywnikami, podpórkami językowymi. Mają jednocześnie zabarwienie emocjonalne pozytywne i negatywne, np. kurwa! może wyrażać zachwyt, przerażenie, złość.

ZARZĄDZANIE – kategoria zarządzania jest takim manieryzmem, który został zawłaszczony przez marketing. Teraz można zarządzać domem, czasem, sobą, pracą, i wieloma innymi rzeczami.

 

Bardzo popularne stały się zdrobnienia.

Badania pokazują, że slogan reklamowy wśród dzieci i młodzieży wypiera cytat literacki.

 

Na zmiany w słownictwie wpływa spadek czytelnictwa.

 

NADUŻYWANE SŁOWA

·         asertywność- do Polski przyszła z USA. Polsce bliższa była filozofia cierpienia niż sukcesu; po 1989 w kraju pojawiły się szkolenia z asertywności

·         kreatywność

·         opcja

·         kondycja

·         pakiet

·         konsensus

·         implementacja

 

Podpórki językowe- natręty językowe, wyrazy puste znaczeniowo- są nadużywane.


·         prawda

·         jakby, jak gdyby

·         właściwie

·         wiesz

·         że się tak wyrażę

·         tak

·         no, nie, wiem

·         dźwięki paralingwistyczne


 

 

Wilkoń- ubóstwo języka związane jest z zanikiem inteligencji.

 

Język mówiony ma prawo do błędu.

 

Poprawność wymowy. Miodek- umizgliwe seplenienie, zdrobnianie (ceść, buziaczki).

 

Piszemy smsa, maila, zamiast sms, email.

 

 

Hogan prowadził badania na temat perswazji sprzedażowej. Słowo „sprzedaj” rozszerzyło swoje znaczenie, np. sprzedaj się dobrze. Komercja i rynek zdominowały nasze życie. My jesteśmy też oferentami tego rynku, oferujemy siebie do np. pracy.

 

Język sukcesu w czasach kryzysu- cechy wspólne słów sukcesów- optymizm, profesjonalizm, My jesteśmy dla Ciebie!

 

Cechy języka sukcesu:

  1. natychmiastowość i wyjątkowość
  2. stabilizacja i standaryzacja
  3. wyrazistość tekstu
  4. iluzja bliskości

 

 

14.03.2012 – BŁĘDY JĘZYKOWE

 

Błąd jęzkowy znajduje się w systemie języka.

 

RODZAJE BŁĘDÓW

·         gramatyczne

o        fleksyjne- polegają na niewłaściwym wyborze postaci wyrazu

§         np. przekonywujące, zamiast przekonujące, przekanowujące

o        niewłaściwe wzorce odmiany

§         np. zaoram, zamiast zaorzę; bardziej wysoki, zamiast wyższy

§         niewłaściwe końcówki odmiany, np. bystrzy, zamiast bystrzejszy

§         trzeba znać wzorzec deklinacyjny, zwłaszcza dla imion i nazwisk, ale dotyczy to także niektórych związków frazeologicznych

o        składniowe- związane z budową zdań

§         wybór niewłaściwego wzorca składniowego

§         niepoprawne budowanie zdań

·         np. rozróżniać prawdę i fałsz; brać się do malowania pokoju (a nie „za”); mniejsza niż ty (a nie „jak”)

§         związane z używaniem przyimków

·         np. przed obiadem i po obiedzie (a nie: przed i po obiedzie); warunki do rozwoju (a nie dla); odnośnie do tego (a nie odnośnie tego)

§         niepoprawne skróty

§         niepoprawna konstrukcja z imiesłowem

§         zapożyczenia

·         leksykalne- słownictwo

o        zbędna neosemantyzacja

§         semantyka- znaczenie; neosemantyzacja- nadawanie nowych znaczeń starym sytuacjom

·         np. wnioskowanie, zamiast wysnuwanie wniosków (składanie wniosków przez ministrów)

o        mylenie znaczeń

§         np. klimatyzacja i aklimatyzacja; adaptacja i adoptowanie; formować i sformułować; monitować i monitorować, maksymalny i maksymalistyczny; efektowny i efektywny

o        pleonazmy- masło maślane

§         np. całkowicie zlikwidować; akwen wodny; sopel lodu

o        naruszanie łączliwości

§         np. odniósł porażkę, zamiast poniósł; wyrządziło straty, zamiast- spowodowało

o        frazeologiczne

§         zmiana postaci gramatycznej

§         zmiana znaczenia frazeologizmu

§         niewłaściwy kontekst

§         np. ciężki orzech do zgryzienia, zamiast twardy;

o        słowotwórcze

§         np. specgrupa, zamiast grupa specjalna; głuchość, zamiast głuchota; babciowy, zamiast babciny

§         niewłaściwa postawa słowotwórcza, np. eurosejm, zamiast europarlament

·         fonetyczne

o        niepoprawna wymowa końcówek (ą,ę), gubienie ich

§         ą jako om, np. mojom, ojczyznom, patriotom

o        niepoprawna wymowa grup głoskowych w środku (zbitki samo- i spółgłoskowe)

§         np. Kelce, zamiast Kielce; kełbasą, zamiast kiełbasą; bumistrz, zamiast burmistrz; pacz, zamiast patrz; doszed, zamiast doszedł

o        literowe

§         np. piątnaście, zamiast piętnaście

o        niepoprawne akcentowanie form wyrazowych

o        błędy stylistyczne- kryterium harmonizacji stylistycznej- styl powinien być dobrany do formy, treści, sytuacji, itd

§         niewłaściwy dobór środków językowych, albo nie zastosowanie ich

·         np. używanie elementów potocznych w oficjalnej wypowiedzi i na odwrót

§         stylizacja językowa- stylizowanie się na kogoś

·         np. używamy skrzydlatych słów- tych, które weszły już w obieg językowy, np. nie chcem, ale muszem

 

21.03.2012 KOMUNIKACJA JĘZYKOWA

 

Towarzystwo Retoryczne- UW Warszawa

retoryka, terapia słowem

 

Kultura języka w kategoriach komunikacji językowej.              

·        interes = potrzeby- jakie ma potrzeby?

·        stanowisko = postawy- dlaczego ona się tak zachowuje?

·        problem= konflikt interesów

·        cel

 

Kategoria potrzeb, to jest fundamentalna kategoria komunikacji.

 

Podstawowe kategorie komunikacyjne

·        perswazja- sztuka przekonywania w dobrej wierze; różni się od manipulacji tym, że manipulacja jest tajeniem celu, ukrywaniem go, działaniem w złej woli. Prawda ma podstawową wyższość nad fałszem.

·         może być;

o        przekonująca- w wychowaniu, w dydaktyce, itd.

o        agitacyjna- krótkodystansowa

·        perswazja jest odwołaniem się do intelektu, emocji, woli 

·        kolejność zależy od adresata, jego potrzeb

·        siłą perswazji są argumenty. Sztuka argumentowania tworzy przestrzeń perswazyjną.

·        do czego się odwołujemy budując argumentację:

o        do korzyści. Komercyjny stosunek do życia, bardziej instrumentalne postrzeganie- w związku z tym kategoria korzyści jest dzisiaj traktowana w bardzo szerokim sensie.

o        do „lęku przed utratą”- Fischer- badania; wskazuje na lęk przed utratą życia, zdrowia, szansy

o        do aksjologii- do sfery wartości. Sfera wartości jest bardzo ważna w perswazji. Tam, gdzie zaczyna się spór o wartości, tam są niekonczące się spory (np. eutanazja, kara śmierci, itd). Są wartości dzielące, różniące. Jeśli zaczynami rozmawiać, odwoływać się do wartości, musimy sformułować istotę wartości, jej definicję, a to jest bardzo trudne. Trzeba formułować i określać istotę wartości- czym dla was jest uczciwośc, patriotyzm, itd.

o        do autorytetów

·        erystyka- szutka prowadzenia sporów

·        nie mówimy o przeciwnikach, jak Schopenhauer, lecz o partnerach- nawet jeśli są naszymi przeciwnikami

·        Eris- patronka niezgody, kłótni

·        sztuka pokonywania, a nie przekonywania

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin