J. H.. Pestalozzi
Urodził się w Zurychu w protestanckim domu mieszczańskim. Usposobienie jego było uczuciowe i marzycielskie, był wrażliwy na nędze życia i nieprawidłowość społeczne. Ukończył szkołę łacińską . studiował na uniwersytecie. Należał do tajnego stowarzyszenia patriotycznego, które miało wydobyć ojczyznę spod duchowego ucisku, wywieranego na ludność przez władzę państwową i kościelną. Po przeczytaniu Emila Russo jego umysł natchnął zapałem do naśladowania wskazań natury. Wybrał ascetyczny tryb życia. Poślubił córkę bogatego kupca zuryskiego i dzikie jej posagowi kupił w kantonie argowskim dużo ziemi by się osiedlić i urządzić wzorowe gospodarstwo rolne, które nazwał Neuhof.
Cechą charakteru niepraktyczności doprowadził do ruiny, został mu tylko mały kawałek roli. Wobec tych niepowodzeń za zgoda żony w 1775r. w Neuhof urządzili zakład wychowawczy dzieci ubogich i opuszczonych, i tak przez 5 lat prowadził go borykając się z nędzą. Uczył dzieci liter i sylabizowania, zaś swoje dziecko Kubusia wychował zgodnie z zasadami Russoe. .Jego mierne osiągnięcia zapisał w tzw. Dzienniku ojca. W 1780r. z braku funduszy zamknięto tę szkołę. Wobec takiego obrotu sprawy Pestalozzi dzięki namowa przyjaciela redaktora gazety Bazylei wziął się do pisania. Jednak i to nie bardzo mu wychodziło ponieważ nie miał odpowiedniego wykształcenia 1780r. powstał krotki ,,Wieczór samotnika” w którym potępił rutynę szkolną, wzywał do rozwijania się człowieka przez uprawę jego wewnętrznych sił ducha i serca.
nikosia20