Miś Knut – był autopromocją ZOO, przyciągał uwagę ludzi. Stał się symbolem Berlina, walki na rzecz ochrony środowiska, kart bankomatowych. Akcje ZOO wzrosły o 94%. 2 lata temu miś oraz jego właściciel zmarli.

Ryanair – linia lotnicza, nie mają pieniędzy na reklamę więc puszczają do sieci różne zdjęcia, np. z Kaczyńskim, Tuskiem.

1995r. – starcie w debacie prezydenta Kwaśniewskiego i Wałęsy. Rankingi mówiły, że Wałęsa wygra, dodatkowo liczono tylko na głosy osób niezdecydowanych. Kwaśniewski zastosował technikę: przyszedł do studia 10 min po Wałęsie, przywitał się ze wszystkimi ludźmi oprócz Wałęsy. Po programie, ale nadal na wizji Kwaśniewski chciał podać rękę Wałęsie jednak Wałęsa powiedział: „Panu to mogę tylko nogę podać”. W ten sposób stracił on poparcie ludzi, którzy nie wiedzieli co się stało wcześniej za kulisami i nie znali przyczyn reakcji Wałęsy.

PR’owcy znanych osób:
Jacques Seguel – PR’owiec Kwaśniewskiego
Piotr Tymochowicz – PR’owiec twierdzący, że z  każdego może zrobić polityka czy nawet prezydenta. Zrobił to np. z politykami Samoobrony. Przy pierwszy  spotkaniu z Lepperem zauważył, że nie nadaje się on na polityka, ale udało mu się jednak go tego „nauczyć”.
Konrad Ciesiołkiewicz – PR’owiec Marcinkiewicza, dużo go było w mediach (Marcinkiewicza), jak twierdził ten PR’owiec: im więcej w mediach tym lepiej. Wręczał on też dziennikarzom płyty z nagraniami wypowiedzi na dany temat, ułatwiając im w ten sposób pracę.
Adam Łaszyn – PR’owiec Tuska.
Janusz Palikot – sam jest swoim PR’owcem. Rozpoczął współpracę z Tymochowiczem, ale ścierali się na każdym kroku. Nadal mają jednak ze sobą kontakt. Palikot sam sobie zleca zadania.

Jak najskuteczniej zdobywać poparcie:
- utożsamiać się,
- wytykać wady przeciwnika,
- bezpośrednio spotykać się z wyborcami.

Jak Regan stracił poparcie?
Miał on problemy z wysławianiem się, ponieważ cierpiał na zaniki pamięci. W trakcie wywiadów miał on pod stołem kartki z odpowiedziami na kolejne pytania. Jednak raz dziennikarz zamienił ich kolejność, Regan zaczął mówić głupoty, a program natychmiast wyłączono.

PR a Publicity

Na podstawie badań empirycznych i historycznych James Grunig i Todd Hunt w 1984 roku wyróżnili 4 modele PR:

•           rozgłos (publicity);

•           informacja publiczna;

•           dwukierunkowy asymetryczny;

•           dwukierunkowy symetryczny.

I Model – rozgłos (publicity), najbardziej prymitywna forma PR’u. Swój początek bierze w latach ’20 XXw. Stanowi I etap PR’u.

Phineas Barnum – „Nie ważne jak o Tobie mówią, piszą, ale ważne by pisali, mówili. Nie ważne, co o Tobie mówią, ważne, by znali Twoje nazwisko.”

Dostarczanie artykułów do prasy, przeważnie pozytywnych, naświetla daną instytucję, firmę, często mijając się z prawdą.

II Model informacji publicznej.
Ive Lee – jego przedstawiciel. Opiera się na otwartości i służy publicznemu dobru.

III Model Dwukierunkowy asymetryczny
Edward Bernays – przedstawiciel, twórca przekonania, że PR ma służyć dobru publicznemu, ale mamy przekonywać ludzi do rzeczy zgodnych z ich interesem. PR jest manipulacją, bo polega na przekazaniu informacji podkreślającej tylko dobre strony.

IV Model dwukierunkowy symetryczny (funkcjonuje w sferze ideałów)
Nie musimy manipulować informacją, PR musi różnić się od reklamy. Jeśli mamy problem to rozmawiamy o nim. Obie strony mają realizować swoje interesy. PR’owcy mają pełnić funkcję mediatorów między firmą a społecznością lokalną. Jeśli w działaniach PR’owskich chodzi tylko o twój interes to nie jest to PR.

Publicity – najczęściej stosowane w polityce, wizerunkowa tandeta. Charakteryzuje się szybkimi efektami, które są złudne.

PR to relacja oparta na prawdzie, słuchaniu i rozmowie, proces długoterminowy, z uwzględnieniem interesów nadawcy i odbiorcy.

Rób dobrze i głośno o tym mów! – istota PR’u.

PR jest jak ten sok z malin, dzięki któremu nawet zwykła herbata staje się wyjątkowa.

PR to również kreowanie wizerunku, reputacji, dialog organizacji z otoczeniem, informowanie o ważnych wydarzeniach z życia organizacji, zarządzanie, budowanie relacji. 90% tego, co jest w mediach o naszej firmie, to to, co było już wcześniej.

Reputacja – trzeba sobie na nią zasłużyć.

Co to jest PR?
W języku polskim jako odpowiednik PR spotyka się następujące propozycje:

•         Stosunki organizacji z otoczeniem

•         Kreowanie reputacji (nie tylko wizerunku!), zarządzanie reputacją

•         Dialog organizacji z otoczeniem

•         Informowanie o ważnych wydarzeniach z funkcjonowania organizacji

•        
Def. Anety Dudy: PR to zaplanowane i ciągłe działanie mające na celu stworzenie i podtrzymywanie wzajemnego porozumienia pomiędzy instytucją a jej otoczeniem.

W. Jabłoński – PR to harowanie na dobry wizerunek, który pojawi się po latach, a nie po naciśnięciu guzika pilota. To maraton, a nie bieg na 100m.

Czym PR nie jest:
- mistrzami PR’u nie są politycy (polityka zniekształca PR),
- PR to nie odpalenie medialnej bomby,
- PR to nie szybka akcja nastawiona na pokonanie przeciwnika,
- PR to nie medialne wyciąganie brudów.

Cechy współczesnego PR’u:

•         Działania PR są dziś zamierzone, świadome. Mają wpływać na ludzi, zdobywać poparcie społeczne, dostarczać informacji. Działania PR są zorganizowane, metodyczne. Wymagają prowadzenia badań i analiz.

•         Przekładają się na dobre wyniki ekonomiczne przedsiębiorstwa.

•         Racją prowadzenia PR jest służba społeczna, a nie tylko służba instytucji. CSR – społeczna odpowiedzialność biznesu.

•         PR jest dialogiem. Jest komunikowaniem dwukierunkowym, a nie urabianiem opinii społecznej.

•         Najbardziej efektywne, gdy pozostaje częścią zarządzania. Myślenie na poziomie strategii, nie tylko kreatywność w zakresie tworzenia atrakcyjnych eventów.

•         Proces długofalowy, ciągły, nie epizodyczny.

•         Działalność o charakterze bardziej pozytywnym (proaktywnym) niż defensywnym.

•         Bogactwo opcji i rozwiązań, indywidualizacja. Różnorodność instrumentów.

•         Poszukiwanie narzędzi i kanałów dotarcia do klientów, które ocierają się o pole ludzkich zainteresowań, pasji: No passion, no value. A z drugiej strony coraz bardziej rzetelna komunikacja.

PR:
… który ma być bardziej wiarygodną, obiektywną formą komunikacji

… który ma inspirować społeczną odpowiedzialność (biznesu)

… który nie jest modą ani koniecznością, lecz społecznym obowiązkiem prowadzenia dialogu, specyficznym „nastawieniem umysłu”

Fakty:
W Stanach Zjednoczonych PR to multimiliardowy biznes obejmujący prawie 200 tyś. praktyków, uznawany za jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi przemysłu, w której przewiduje się 45% wzrost ilości miejsc pracy w ciągu kilku najbliższych lat. Istnieje bezpośredni związek miedzy wydatkami przedsiębiorstw na PR a ich wizerunkiem. Około 200 college’ów i uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych oferuje studia PR, na większości wydziałów dziennikarstwa PR jest najbardziej popularną specjalizacją. W XXI w., podczas gdy takie sfery biznesu jak bankowość, usługi komunalne, handel detaliczny mają bardzo zmienną koniunkturę, profesja PR rozkwita i coraz więcej firm kładzie nacisk na tę formę komunikowania z otoczeniem (np. firmy konsultingowe). Rząd amerykański zatrudnia 9000 pracowników zajmujących się komunikacją (Agencja Informacyjna), kolejny 1000 specjalistów ds. komunikacji pracuje w Wydziale Ochrony 20 największych agencji PR generuje ponad 2 biliony rocznego dochodu z opłat pobieranych za usługi.

Trudności w PR’ze:

•         Brak bezpieczeństwa pracy.

•         Zostaje podważana wiarygodność PR jako godnego zaufania źródła kontaktu z otoczeniem.

•         Twierdzi się również, że wyższa kadra kierownicza na ogół nie rozumie celu i wartości tej działalności. Wielu menedżerów nadal nie bardzo orientuje się, czym naprawdę jest PR.

Kilka wstępnych, prostych zasad PR EDWARDA  PENDRAYA:
1. Im lepiej Cię znają, tym bardziej Cię lubią, ale pod warunkiem, że na to zasługujesz. Najpierw zadbaj o reputację, a potem ją upubliczniaj.
2. Zmieniaj się. Opinii o sobie nie zmienisz, póki nie zmienisz siebie.
3. Mów językiem czynów.
4. Nie ustawaj w dobrych uczynkach.
5. Zawsze opieraj swoje działania na prawdzie.
6. Angażuj się całym sercem w sprawy o znaczeniu społecznym.
7. Tworząc materiały dla ludzi musisz myśleć, co ich interesuje, a nie co interesuje Ciebie.
8. Ludzie chcą słuchać o bliźnich, a nie o instytucjach.
9. Przeanalizuj wszystkie możliwe warianty i reperkusje działań. (Pływająca belka może być krokodylem.)

„To, co najbardziej cenię w PR to fakt, że istnieją praktycy, którzy uznają swoją działalność za zawód, sztukę opartą na nauce, w której główną troskę stanowi interes publiczny, a nie zysk”. Edward Bernays

Skąd się wziął PR: Z przekonania, że można, nie warto, nie opłaca się traktować ludzi jako głupszych od nas. Ewa Hope

Typy orientacji:

1. produktowa

2. sprzedażowa, dystrybucyjna

3. marketingowa

Istota marketingowego podejścia do otoczenia:
* Zyskowne zaspokajanie potrzeb odbiorców. Philips Kotler
* Cala firma widziana z punktu widzenia klienta. Peter Drucker
* Umiejętność postrzegania jest wszystkim. (JAK patrzeć oczami klientów?)

Tradycyjna promocja mix (3) odchodzi w przeszłość

Dziś liczą się relacje a nie produkty, czy usługi - rośnie rola PR

Typy zależności wg Philipa Kotlera i Wiliama Mindaka:

1. Funkcje rozdzielne
2. Funkcje równoważne
3. Marketing jako funkcja dominująca
4. PR jako funkcja dominująca
5. Marketing i PR jako te same funkcje

„Upadek reklamy i wzrost PR” - Al i Laura Lies

TRENDY w komunikacji promocyjnej – PRZYCZYNY ZMIAN

*NADMIAR INFORMACJI
- zaostrzająca się konkurencja

- ścisk emisyjny

- „inwazja” reklam

*ROZWÓJ ICT
- demokratyzacja , interaktywność komunikowania

- zmienia się odbiorca

Konsekwencje:
- Znaczne zmniejszenie zauważalności reklam

- Zmniejszenie audytorium reklam

- Irytacje, unikanie reklam

- Spowszednienie reklamy -zmniejszenie perswazyjności reklam:

* Obniżenie zapamiętywania marek, mylenie komunikacji różnych brandów

* Podobne targetowanie marek z tej samej kategorii- zbliżone strategie komunikacji.

-  Bardzo niska uwaga poświęcona reklamie

Trendy w komunikacji promocyjnej:
1. Odwrót od reklamy

2. Kastomizacja  ofert - „segment jednego klienta”

3. Odwrót od mass mediów:

              3.1. Komunikacja oparta na ICT,  w tym wzrost roli social media

    ...