Rozdzial16.rtf

(3696 KB) Pobierz

 

 

CZĘŚĆ PIĄTA

ROZDZIAŁ 16
ROZDZIAŁ 17
ROZDZIAŁ 18
ROZDZIAŁ 19

PRZEWODZENIE

MOTYWACJA

PRZYWÓDZTWO

ZESPOŁY I PRACA ZESPOŁOWA
KOMUNIKACJA I NEGOCJOWANIE

 



 

Centralnym zadaniem kierownictwa jest obmyślanie pożądanej przy-
szłości organizacji i realizacja tych zamierzeń, stanowi to wyzwanie,
związane z planowaniem {część 111) l organizowaniem (część IV).
Jednakże rozsądny plan strategiczny i racjonalna struktura organi-
zacyjna wcale jeszcze nie gwarantują osiągnięcia celów organizacji.
Aby przekształcić decyzje w działanie i podtrzymać to działanie,
menedżerowie muszą zachęcać 1 wspierać Judzi, którzy realizują
plany i pracują wewnątrz struktury. Kierownicy, dążąc do tego, by
ludzie wciąż skupiali uwagę na celach organizacji, przewodzą im.
Przewodzenie, przedmiot części V, wiąże się ze społecznymi umiejęt-
nościami kierownictwa.

Realizacja planów strategicznych wymaga czasu. Ważna jest
zatem motywacja (rozdział 16), aby ludzie skupiali uwagę na celach,
i przywództwo (rozdział 17), aby członkowie grupy pracowali współ-
nie. Ponieważ zaś plany strategiczne są wykonywane przez ludzi
pracujących w świecie złożonych współzależności, które ulegają
zmianom w czasie) grupy nie stanowią ze swojej istoty zwartych
jednostek, a przepływ informacji o zasadniczym znaczeniu może
czasem ulegać zakłóceniu. Zajmujemy się tymi zagadnieniami w roz-
dziale 18, poświęconym zespołom i pracy zespołowej, oraz w roz-
dziale 19, poświęconym komunikowaniu się i negocjacjom.

 



 

ROZDZIAŁ

16

MOTYWACJA

Po zakończeniu lektury tego rozdziału Czytelnik powinien umieć:

 

1

wyjaśnić, dlaczego menedżerowie i badacze tak bardzo interesowali się
motywacją;

2

zdefiniować motywację i motywowanie;

3

wyjaśnić podstawowe założenia dotyczące procesów motywacji w organi-
zacjach;

4

wymienić pięć współczesnych teorii motywacji i prześledzić ich początki;
5

rozróżnić pięć współczesnych teorii motywacji;

6

omówić współczesne wyzwania stojące przed kierownikiem w praktyce
motywacji.

 



 

Kierownicy i teoretycy zarządzania od dawna uważali, że nie da się
osiągnąć celów organizacji bez trwałego zaangażowania się w nie
członków organizacji. Motywacja jest to psychologiczny stan przyczyniający
się do stopnia, w jakim człowiek się w coś angażuje. Obejmuje ona
czynniki, które powodują, wytyczają i podtrzymują zachowania ludzkie
zmierzające w określonym kierunku.

Motywacja:

obejmuje czynniki, które
powodują, wytyczają

i podtrzymują zachowania
ludzkie zmierzające

w określonym kierunku

Motywowanie jest to proces kierowniczy polegający na wpływaniu
na zachowania ludzi, z uwzględnieniem wiedzy o tym, co powoduje takie,
a nie inne postępowanie człowieka. Motywacja i motywowanie odnoszą się
do zachowań ludzkich, mieszczących się między dwiema skrajnościami:
(l) działaniami odruchowymi, takimi jak kichnięcie czy mrużenie powiek,
oraz (2) wyuczonymi nawykami, jak na przykład czyszczenie zębów albo
charakter pisma I. T ę skalę zachowań przedstawiono na rysunku 16-1.

426                             Część V                                                                                                                 Przewodzenie

WYZWANIA ZWIĄZANE Z MOTYWACJĄ

1 F. Landy, w. Becker, jw., s.4.

 



 

427

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA DOTYCZĄCE MOTYWACJI MOTYWOWANIA

Przy rozpatrywaniu teorii motywacji i działań motywacyjnych kierow-
ników musimy zrozumieć kilka podstawowych założeń.

Po pierwsze, powszechnie uznaje się motywację za (,'oś pozytywnego. Czy
chwalono kogoś za brak motywacji ? W różnych sytuacjach uczy się nas (w
tym w szkole, kościele, rodzinie, pracy, sporcie zorganizowanym), że nie
możemy być zbytnio zadowoleni z siebie, jeżeli brakuje nam motywacji.
Po drugie, motywacja jest jednym z kilku czynników składających się na
efektywność danej osoby. Ważne są także takie czynniki, jak uzdolnienia,
zasoby i warunki, w których się działa. Przyszły lekarz może mieć dużą
motywację do pomagania innym. Motywacji tej muszą jednak towarzyszyć
uzdolnienia naukowe, odpowiednie zasoby uczelni (na przykład nowoczesne
laboratoria) oraz właściwe warunki, jak na przykład nie ograniczona
możliwość konsultacji z profesorami.

Po trzecie, zarówno kierownicy, jak i teoretycy zakładają, że występuje
niedobór motywacji i że trzeba ją okresowo uzupełniać. Motywacja jest jak
ciepło w mieszkaniu na Północy w zimowych miesiącach. Ciepło stopniowo
ucieka. Od czasu do czasu trzeba włączyć ogrzewanie, aby utrzymać
temperaturę domu. Teoria motywacji i procesy motywacyjne dotyczą nie-
ustających działań, opartych na założeniu, że motywacja z czasem zanika.
Po czwarte, motywacja jest narzędziem, za pomocą którego menedżero-
wie mogą układać stosunki pracy w organizacji. Jeżeli kierownik wie, co
rządzi postępowaniem ludzi pracujących na jego rzecz, to odpowiednio do
tego potrafi dostosować przydzielane zadania i nagrody. Tak więc wiedza
o motywacji wspólnie z planami strategicznymi (rozdział 10) służą jako
przesłanka projektowania wzajemnych stosunków w organizacji (roz-
dział 12) i podziału władzy w ramach tych stosunków (rozdział 13).
Wszystkie te założenia tkwią głęboko u podłoża omawianej poniżej
ewolucji teorii motywacji. Nie są one jednak ponadczasowe. W rozważa-
niach dotyczących zarządzania w XXI w., zamieszczonych na końcu roz-
działu, omawiamy współcześnie stawiane im wyzwania.

WSPÓŁWŁASNOŚĆ JEST CZYNNIKIEM MOTYWACYJNYM
W SPRINGFIELD REMANUFACTURING CORPORATION

W Springfield Remanufacturing Corporation podstawową siłą motywa-
cyjną było dążenie do przetrwania. Springfield było niegdyś częścią
koncernu International Harvester. Kiedy jednak koncern ten popadł w fi-
nansowe trudności, usamodzielnił tę filię. Zaproponował sprzedanie jej
zatrudnionym w niej pracownikom, którzy podjęli wyzwanie, chociaż wią-
zało się to z dużym zadłużeniem. Nowi właściciele - menedżerowie,
mistrzowie i robotnicy - wzięli się do tego, co określili jako "wielką grę
prowadzenia interesów".

Rozdział 16 Motywacja

 



 

Ich działalność wytyczały dwa hasła: "Dostajesz tyle, ile dajesz"

i "Łatwo powstrzymać jednego człowieka; trudno powstrzymać 119 ludzi".
Uważali, że - aby wygrywać w tej grze - muszą obmyślić niekonwencjo-
nalne sposoby prowadzenia firmy. Uznali, że istotą prowadzenia interesów
jest prosta zasada: "Najlepszym, najsprawniejszym, najopłacalniejszym spo-
sobem prowadzenia firmy jest dopuszczenie każdego w firmie do głosu, jak
nią kierować, oraz zapewnienie każdemu udziału w jej wynikach finan-
sowych, dobrych czy złych". Wygrana w grze oznacza jednocześnie nie-
ustanną poprawę jakości i warunków życia każdego z zainteresowanych.
SRC regeneruje silniki i ich części, co jest zajęciem hałaśliwym i brud-
nym. Kluczem do powodzenia i do rozwoju firmy było poznanie jej przez
wszystkich pracowników i dzielenie się z nimi wiedzą w taki sposób, aby
każdy mógł możliwie dobrze wykonywać swoją pracę, Nowo przyjmowa-
nym pracownikom mówi się, że praca tylko w 70% składa się z demontażu
i podobnych zadań; pozostałe 30% to uczenie się. Wszyscy przechodzą
podstawowe szkolenie finansowe, wyjaśniające, czym są pieniądze i jak je
zarabiać. Szkolenie to jest następnie wspomagane przez narady zmierzające
do umocnienia ducha zespołowego i ułatwienia wszystkim zrozumienia
przedsiębiorstwa.

Pracowników motywuje się za pomocą czterech reguł gry;

 

1 .Chcemy dotrzymać naszych zobowiązań wynikających z umowy o pracę.
2. Chcemy pozbyć się stałych stanowisk pracy. Chodzi o to, żeby ludzie
psychologicznie nie popadali w rutynę wykonywania w kółko tej samej
pracy, ale aby zastanawiali się, co chcą osiągnąć w swojej pracy i jak
chcą pokierować swoim życiem.

3. Chcemy się pozbyć mentalności pracownika najemnego. Każdy myśli
i działa jak właściciel.

4. Chcemy tworzyć bogactwo i dzielić się nim. Efektywność wzrośnie,
kiedy zespół Springfield będzie pracować nad stale doskonalącą się
organizacją, w której poszczególni ludzie w coraz większym stopniu
wzajemnie sobie pomagają.

 

Właściciele Springfield Remanufacturing przejęli tradycyjną fabrykę, w któ-
rej w większości procesów stosowano naukową organizację pracy Taylora,
i tchnęli w nią nowe życie, stawiając przed nią nowe cele. Dążą do zdobycia
powodzenia dla siebie, dla swojego zespołu, dla swojego przedsiębiorstwa
i dla społeczeństwa 2.

PRZEGLĄD TEORII MOTYWACJI

Istnieje wiele teorii motywacji. Każda z nich stara się opisać, czym są
istoty ludzkie i czym mogą się stać. Z tego względu zwykło się mówić, że

2 I. Stack, The Great Game of Business, "INC.", czerwiec 1992, s. 52-62.

Przewodzenie

Część V

428

 



 

Rozdział 16                             Motywacja                                                                                                                              429

dynamiczne
zaangażowanie - zob.
rozdział 2, s. 67

Frederick W. Taylor -
zob. rozdział 2, s. 48

Elton May o - zob.
rozdział 2, s. 58

treść poszczególnych teorii motywacji ma postać określonych poglądów na
ludzi. Treść danej teorii motywacji ułatwia nam zrozumienie świata dynami-
cznego zaangażowania, w którym organizacje funkcjonują dzięki codzien-
nemu angażowaniu się w nie kierowników i pracowników. Teorie motywacji
zajmują się także doskonaleniem ludzi; treść teorii motywacji ułatwia zatem
kierownikom i pracownikom zmaganie się z dynamiką życia organizacji.
Frank Landy i Wen d y Becker zauważyli, że padania nad motywacją
nadal są wyrazem dążenia do znalezienia "jednego, najlepszego sposobu"
traktowania motywacji3. Jedną z głównych tez obecnego rozdziału jest to,
że Czytelnik spotka się w życiu z różnymi praktykami motywacyjnymi.
Zachęcamy go do potraktowania tego rozdziału jako opisu wybranych
poglądów na to, z czym się wiąże motywacja4.

WCZEŚNIEJSZE POGLĄDY NA MOTYWACJĘ

Motywacja była jednym z najwcześniejszych pojęć, z którymi zmagali się
teoretycy i praktycy zarządzania. Często tzw. tradycyjny model moty-
wacji kojarzy się z Frederickiem Taylorem i naukową organizacją pracy.
Kierownicy ustalali najsprawniejszy sposób wykonywania powtarzalnych
zadań i stosowali system zachęt płacowych do motywowania robotników
- im więcej robotnik produkował, tym więcej zarabiał. Zakładano, że
kierownicy znają daną pracę lepiej niż robotnicy, którzy z natury są leniwi
i których można motywować jedynie za pomocą pieniędzy. Spuścizną po
tym modelu jest praktyka wynagradzania handlowców w formie prowizji.
Często przypisuje się tzw : model stosunków współdziałania Eltonowi
Mayo i jego współczesnym. May o i inni badacze stosunków międzyludzkich
wykryli, że nuda i powtarzalność wielu zadań obniżają motywację, zaś
kontakty towarzyskie (społeczne) przyczyniają się do powstania i utrzyma-
nia motywacji. Wynikał z tego wniosek, że kierownicy mogą motywować
pracowników, uznając istnienie ich potrzeb społecznych i zapewniając im
poczucie własnej przydatności i znaczenia. Współczesnym spadkiem tego
modelu są skrzynki wniosków, mundury firmowe, biuletyny wewnętrzne
oraz uczestnictwo pracowników w procesie oceny 'efektywności.

W modelu tradycyjnym oczekiwano od pracowników, że uznają auto-
rytet kierowników w zamian za wysokie płace. w modelu stosunków
współdziałania oczekiwano od pracowników, że uznają autorytet kierow-
ników w zamian za traktowanie ich z należytymi względami i za umoż-
liwianie im wywierania wpływu na sytuację roboczą. Zauważmy, że zamiary
kierowników były takie same: doprowadzić do tego, żeby robotnicy za-
akceptowali sytuację roboczą stworzoną przez kierowników.

Z Douglasem McGregorem często kojarzy się tzw model zasobów
ludzkich. McGregor i inni teoretycy krytykowali model stosunków współ-

3 F. Landy, w. Becker, jw., s. 7.
4 Tamże, s. 2.

 



 

działania jako po prostu bardziej wyrafinowany sposób manipulowania
pracownikami. Stawiali też zarzut, że podobnie jak model tradycyjny,
model stosunków współdziałania nadmiernie upraszcza motywację, uznając
za istotny tylko jeden czynnik, taki jak pieniądze albo stosunki społeczne.
Jak to przedstawiono w rozdziale 2, McGregor wyróżnił dwa odmien-
ne zbiory założeń dotyczących pracowników. Pogląd tradycyjny, zwany
teorią X, zakłada, że ludzie z natury nie lubią pracować. Może być tak, że
robotnicy pracę uważają za konieczność, ale starają się jej unikać, jeśli to
tylko możliwe. Według tego poglądu ludzie wolą, żeby nimi kierować
i wolą unikać odpowiedzialności. W efekcie praca ma dla nich znaczenie
drugorzędne, a kierownicy muszą pracowników do niej zmuszać.

Teoria y jest bardziej optymistyczna. Zakłada, że praca jest czymś
równie naturalnym jak zabawa albo wypoczynek. Według teorii y ludzie
chcą pracować i mogą z pracy osiągnąć wiele satysfakcji. Zgodnie z tym
poglądem ludzie mają zdolność przyjmowania - a nawet poszukiwania
- odpowiedzialności i wykorzystywania swojej wyobraźni, pomysłowości
i twórczości do rozwiązywania problemów organizacyjnych5.

Według teorii y problem polega na tym, że we współczesnym życiu
przemysłowym nie korzysta się w całej pełni z potencjału istot ludzkich.
Aby wykorzystać wrodzone pragnienia pracowników i ich zdolność do
pracy, kierownicy stosujący teorię y powinni stwarzać klimat, dający
pracownikom szanse na osobiste doskonalenie się. Jednym z tego sposobów
jest zarządzanie uczestniczące.

Te trzy wcześniejsze poglądy na motywację zestawiono w tablicy 16-1.

teoria X - zob.
rozdział 2, s. 60

teoria y - zob.
rozdział 2, s. 60

WSPÓŁCZESNE POGLĄDY NA MOTYWACJĘ

Landy i Becker podzielili rozmaite współczesne poglądy dotyczące teorii
I praktyki motywacji na pięć kategorii: teorię potrzeb, teorię sprawied-
liwości, teorię oczekiwań, teorię wzmocnienia i teorię wyznaczania celów6,
Przedstawiamy tutaj te teorie.

W zależności od swoich poglądów kierownicy i ich podwładni w od-
mienny sposób uzupełniają następujące stwierdzenie: "Człowiek ma moty-
wację, jeżeli...". Natomiast wspólne dla wszystkich tych poglądów jest
podstawowe znaczenie, jakie dla każdego człowieka ma świadomość, co jest

dla niego ważne, oraz warunki, w jakich pracuje 7. Zachęcamy Czytelnika
do wykorzystania każdego z prezentowanych modeli do opisu własnego
życia jako studenta.

5 D. McGregor, The Human Side of Enterprise, jw., oraz  tegoż autora The Prolessional Manager,
McGraw-Hill, Nowy Jork 1967.

6 F. Landy, W. Becker, jw., s. 1-38.

7 Tamże, s. 7-8. Procesy te zazwyczaj określa się jako "poznawcze".

Przewodzenie

Część V

430

 



431

 

 

Rozdział 16 Motywacja 431

 



 

432

Część V

Przewodzenie

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin