As_1936_nr35.pdf

(13460 KB) Pobierz
j
14
*
|
f
/
¥
jK
'
30
CENA
40
GROSZY
JANINA KULCZYCKĄ
KULCZYCKĄ
m
Carewicz
Van Dyck Warszawa
w II akcie operetki tehara
w II akcie operetki
Lehara
„Carewicz"
Fot. Vam Dgek
Wam*wa.
KONKURS
na najestetyczniejszy
wygląd sportsmenki
P. Jadwiga Swirzawsha.
Bydgoszcz.
-
N prawo: P.A niela Wo-
dzińska
— Kukowo
HHH
p.
Skępe
Znana amazonka, p. Elżbieta Dzięciołowska-Śmiałowska
— Kraków.
Poniżej: P. drowa Jaśkie-
wiczowa — Kielc e
^^BHHj^S^&^HflKti^
Przypominamy, że
"Konkurs na najeste-
tyczniejszy wyglqd
sportsmenki« kończy
się w dniu 1 wrze-
śnia
1
. Kupon do gło-
sowania na str. 30.
lim
P.
Stani-
W
kol
sława<1 Wtoczyńska
( Kraków) ze złowio-
kói.
nym
n a
nan/»>
szczupekiem.
H
ipa
,R. S." - Al-
brechtów (Pole-
sie).
Hk
'
* §f
mki-M
w p» ® l i
2-AS
ILUSTROWANY
MAGAZYN
TYGODNIOWY
ILUSTROWANY
MAGAZYN
TYGODNIOWY
WYDAWCA: SPÓŁKA
WYDAWNICZA
„KURYER"
S. A.
REDAKTOR ODPOWIEDZIALNY: JAN
STANKIEWICZ
KIEROWNIK LITERACKI: JULJUSZ LEO.
KIEROWNIK GRAFICZNY: JANUSZ MARJA BRZESKI.
ADRES REDAKCJI i ADMINISTRACJI: KRAKÓW, WIELOPOLE 1 (PAŁAC
PRASY).
-
TEL.
1*50-60, 150-61, 150-62, 150-63, 150-64, 150-65,150-66
KONTO P. K. O. KRAKÓW NR. 400.200.
CENA NUMERU GROSZY
PRENUMERATA KWARTALNA 4 ZŁ. 50 GR.
40
Rok II
CENY OGŁOSZEŃ: Wysokość kolumny 275 mm. — Szerokość kolumny
200 mm. — Strona dzieli się na 3 łamy, szerokość łamu 63 mm. Cała stro-
na
zł. 600 Pół strony zł. 300.1 m. w 1 łamie 90 gr. Za ogłoszenie kolorowe
doliczamy dodatkowo 50°/o za każdy kolor, prócz zasadniczego. Żadnych
zastrzeżeń co do miejsca zamieszczenia ogłoszenia nie przyjmujemy
Numer 35
Niedziela 30 s i e r p n i a 1936
ASY NUMERI]
35-GO;
TEATR I WŁADCY,
Jjfai możnii tego świata walnie
rozwoju
przyczyniali,
się
do
Str, 4 - 5 .
sztuki teatralnej.
LEMURY.
z
krainy
Zwierzęta
Antinei.
królowej
Str. 8.
TANIEC I REWOLUCJA.
Dzieje jetdmej i na jsł yir.n ie jszy e 1
1
tancerek i w
1
lat a — Loli Montez.
Str. 9-10.
SYCYLJA PÓŁNOCY.
O Visby, mieście ruira i róż.
iStr. 14—1&.
DROGI CYWILIZACJI.
Samolot dystansuje kolej żelazną
i samochód w rozprzestrzenianiu
cywLliziaicii na bezdrożach globu
ziemskiego. \
Str. 16—17.
I S t r . 1S.
DZIEWCZĘTA
SPOD
ZNAKU
ŻAGLA.
Życie w żeńskim cbozie żeglar-
skim dostarcza wrażeń, które
zo
stają na długo w pamięci.
Str. 19—20
Z
teki muzycznej „Asa".
MOJA JABŁONECKA.
P'osen!kia W. Scbmagerównej.
Str. 23.
Artyści na cenzurowanem.
JANINA KULCZYCKA.
Co mówi o sobie i naszych tea-
trach jędrna z najwybitniejszych
śpiewaczek operetkowych.
Str. 2:>.
STROJE W OJCZYŹNIE
CARMENY.
Jaik powstały i jakim ewolucjom
ulegały ubiory ludności półwy-
spu rnrenej-skiego.
Str. 27.
PIĘKNOŚĆ XX WIEKU.
Różraiice w poglądzie na piękność
kobiecą na przestrzeni ostatnich
Situ lat.
Str. 29.
PowLeść. — Konkurs ina na jest c-
tyczmiejszy
wygląd
sportsmen-
ki. — Kąciik filatelistyczny. —
Fi itograif ja amator.-Co. — Moda
męska. — Korantki klockowe. —
Dział gospodarstwa domowego. —
Humor. — Na scenie. — Program
iradjiCwy.
Fot. New
York
Times
Londyn.
Jedna z najsłynniejszych gwiazd filmowych — Marlena Dietrich,
którą podziwia świat cały, rozpoczyna nakręcanie swego pierw-
szego angielskiego filmu p. t. „Rycerz bez zbroi" i w tym celu
przybyła ostatnio do Londynu. Zaraz na drugi dzień zebrał się
w apartamentach artystki w hotelu Claridge tłum dziennikarzy,
którym gwiazda oświadczyła, że nigdy więcej nie wróci do Nie-
miec. Na zdjęciu Marlena Dietrich i jej partner Robert Donat.
AS - 3
!
TEATR i WŁADCY
tosunek teatru do władców świeckich
i duchownych był w różnych epokach,
u różnych narodów i ludów ciekawy
i rozmaite przechodził fazy. Cesarze i królo-
wie nieraz walnie przyczyniali się do rozwoju
sztuki teatralnej i z prawdziwem smakoszow-
stwem wysokiej kultury, dbali o jej poziom.
Teatr w tej formie nie był zawsze dostępny
dla szerszych mas, ale to już inne zagadnienie
socjologiczno-polityczoe.
Ze wszystkich władców największą zasługę
dla teatru poniósł światły cesarz chiński
Hian-Tsung (713—753). Założył on, pierwszą
na świecie, stałą szkołę dramatyczną w „sa-
dzie gruszkowym" i odtąd aż po dziś dzień
każdy aktor w języku chińskim nazywa się
„wychowankiem gruszkowego sadu". Gorzej
powiodło się jednemu z jego następców, ce-
sarzowi Czonang-Tseng (-z dynastji Tong),
który nieco jednostronnie interesował się ku-
lisami teatru i został przez członków własnej
trupy zamordowany.
Najbarwniejsze wydarzenia w tej dziedzi-
nie są tak rozmaite w swych objawach, jak
życie średniowiecza europejskiego. Średnio-
wiecze bowiem było tym okresem rozwoju
sztuki, kiedy kiełkowały i rodziły się wszel-
kie możliwe formy teatralne, wychodząc bez-
pośrednio z życia ludu i znajdując także bez-
pośrednie przyjęcie u ich dostojnych odbior-
ców, królów, cesarzy, opałów, arcybiskupów,
książąt, burgrabiów itd.
Nieposkromione ambicje ówczesnych akto-
S
rów ilustruje świetnie średniowieczny aktor
bizantyjski Mario Boilas, który, pozyskawszy
względy cesarza Konstantyna IX, chciał go
zgładzić i sam zostać cesarzem. Spisek jed-
nak w porę wykryto i udaremniono.
Król Konrad, odwiedzając jeden z klaszto-
rów, leżący na terenie dzisiejszej Francji
(w r. 911), wprowadził wraz z dworem w jego
mury duży zespół igrców-aktorów, co wy-
wołało niesłychane wśród zakonników zamie-
szanie. Ówcześni władcy jednak o umysłowo-
ści prymitywno-dziecięcej, pozwalali sobie
nieraz na bardzo grube „kawały" wobec arty-
stów. Adoptowany syn Matyldy Truscien,
kazał jednemu igreowi, nazwiskiem Sroka
(Gazza) wyjść -na wysokie drzewo i łatać.
Przerażony artysta-akrobata skoczył i poniósł
śmierć na miejscu. Henryk, później kanoni-
zowany, kazał znów rozel>rać jednego aktora
i posmarować go miodem, a potem puścił
niedźwiedzia, który łapczywie zlizywał miód
z ciała delikwenta. Tym dowcipem zyskał
sobie Henryk wielki rozgłos u współczes-
nych. Hrabia znów z Gtrines założył się z jed-
nym sztukmistrzem, że nie potrafi 011 wypić
na poczekaniu całej beczki piwa. Zakład opie-
wał na konia z rzędem. Sztukmistrz wypił
piwo, ale pan Gnines zamiast przyrzeczonej
nagrody kazał go powiesić.
Obok tych ponurych faktów błyszczy za-
wrotna hojność owoczesnych możnowład-
ców, jak np. Galezza z Medjolanu, który
z okazji swych zaślubin z Beałryczą d*Este
Na lewo : Scena z opery
. Theophane",
wysta-
wionej » teatrze
kró-
lewskim
w
Dreźnie
z
okazji zaślubin
Fry-
deryka Augusta,
króle-
wicza polskiego
i ele-
ktora saskiego z arcyks.
Mar ją Józefiną
(Sztych
J. Conrada Stossela z r.
18191. - Scena
przed-
stawia fragment finała
sztuki.
Na
lodzi-ryd-
wanie stoi Hymen z po-
chodnią. Nad nim rozpo
ściera się szeroki balda-
chim. U góry herb Fry-
deryka
Augusta z O-
rlem polskim i Pogonią.
Starzec na
oierwszym
planie uosabia
Tyber.
Sarastro w stroju myśliwskim z opery Mo-
zarta .Zaczarowany flet".
rozdał pomiędzy artystów i sztukmistrzów 7
tysięcy kosztownych płaszczy. Hrabia z Hol
sztein twierdził, że niektórzy aktorzy lepiej
ubierają się od niego.
W XI i XII wieiku następuje coraz silniejszy
rozwój sztuki aktorskiej i rodzai widowisk.
Obok misłerji występują moralitety z posta-
ciami alegorycznemi, dalej widowiska dwor-
skie, połączone z rożnem! uroczystościami,
wreszcie cała skala widowisk komicznych, od
wznowień antycznej komedji do grotesko-
|
Attyla
ze sztuki o analogicznym
SEIDE
ze
sztuki
Mahomet".
4-AS
„Grecy iv Troi",
widowisko
teatralne ku czci
Ferdynan-
da III toskańskiego
(Sztych
z r. 1688).
Maszynerja do przedstawiania
chmur na scenie
rzymskiej
w operze „Św. Aleksy" (Sztych
z r. 1634).
naśladując orszaki owoczesnych bi-
wych i bardzo nieraz wul-
skupów,
ciągnął z liczną rzeszą
garnych fars i burlesek jar-
przez ulice grodu.
marcznych. Na wyższym po-
Książęta,
hrabiowie, królowie,
ziomie stojący aktorzy, chcąc
a nawet cesarze, sami uczestniczyli
się odróżnić od artystów jar
nieraz w obrządkach i uroczystoś-
marcznych i (podwórzowych,
ciach o charakterze teatralnym jak
tworzyli związki t. zw. gildy.
książę Stefan w Monachjum, który
średniowieczne ,,Zaspy".
tańczył przy ognisku w czasie ob-
Jedna z takich gild wybra-
rządków świętojańsikicłi. W czasie
ła w Prowansalji, ojczyźnie
podobnych obrządków w Ausburgu
owoczesnej wzniosłej poezji
słynna z piękności Zuzanna Neid-
lirycznej i
dramatycznej,
horst wzięła do tańca syna obecne-
króla aktorów. Królowi te-
go przy tem cesarza Maksymiljana.
mu darowała hrabina Urgel
Zabawy możnych o charakterze
kosztowną złotą i kamienia
wybitnie teatralnym nazywały się
mi drogiemi wysadzaną koro-
zabawą rycerską, zabawą Rollanda,
nę. Nie był to więc bylejaki
zabawą „dziewki tarcz", zabawą
król. W dwa wieki później
Graala, ąuitaną. zabawą Artusa.
cesarz rzymski niemieckiego
Taniec umarłych z uroczystości żałobnych ku czci Karola Vw Brukseli
Wielkim ich zwolennikiem
był
narodu Karol IV. mianował
(Sztych z r. 1558).
książę Ulrych z Lichtensteinu, któ-
podobnym królem Włocha
ry założył specjalne koło Artusa zachowują-
aktorów, którzy odtwarzając te role, rozda-
Dolcibieniego z Florencji. To bowiem mia-
ce się wedle tej starodawnej bretońskiej le-
wali jednocześnie chłopcom ciastka i pierni-
sto przodowało już z Quatrocen1o we wszy-
gendy.
ki, w których były zapiekane grosze, a w jed-
stkich sztukach, a więc i w teatralnych. Na
Najwspanialszą jednak i najbardziej roz-
siadując cesarza (mianowali i inni władcy
nym ziarno grochu i bobu. Chłopiec, który
powszechnioną wśród panujących Zachod-
różnych aktorów królami i książętami, jak
znalazł to ziarnko, bywał obwoływany „kró-
n. p. arcybiskup Miśni, Adolf (13K4).
lem grochowym" względnie „królem bobo- niej Europy, była zabawa w Troje, albo w
Pałac Miłości (Palazzo d'amore, Mieneburg).
wym'* i przewodził wielkim uroczystościom
Obok zawodowego teatru, który i tak ni-
Pierwszy raz odegrano ją w Trecino koło
teatralnym. Brało w nich udział całe miasto.
gdy zbyt ściśle nie różnił się od teatru ama-
Padwy "(4214 r.). Polegała ona, jak to ilu-
Podobne uroczystości wiązały się z wytborem
torów, rozwijał się właśnie teatr amatorski
strują liczne zabytki średniowiecza, na zdo-
„biskupa dziecięcego", który nawet w ko-
z niesłychanym rozmachem, często w zwią-
bywanie zamku, bronionego przez kobiety.
ściele pewne funkcje spełniał, wygłaszając
zku z róinemi uroczystościami religijnemi.
Dokończenie
na str. 7-ej
kazania i celebrując fikcyjną mszę. Później
N. p. w święto Trzech Króli wybierano trzech
Ozroes, król Partów z opery
,,Cesarz Hadrian".
Gedymin z dramatu p.t. „Henryk
Reuss von Plauen".
Pluto z opery
„Orfeusz'
Ataliba,
król Quito
.Jnkasi".
z
baletu
AS» 5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin