Charakterystyka uczniów z niepełnosprawnością intelektualną.docx

Charakterystyka uczniów z niepełnosprawnością intelektualną à trudności podczas nauki i pobytu w szkole

Wskazówki do pracy dydaktyczno – wychowawczej

Rozwój umysłowy

Myślenie ma charakter

konkretno-obrazowy, sytuacyjny à

- trudności w przyswajaniu pojęć, umiejętności ich definiowania i budowania systemu pojęć – dotyczy to szczególnie przedmiotów ścisłych (matematyka,

fizyka, chemia), ale także treści historycznych, społecznych, moralnych i estetycznych;

Granicą  możliwości intelektualnych jest poziom odpowiadający orientacyjnie dzieciom 11–12-letnim o prawidłowym rozwoju umysłowym.

Sztywność i wolne tempo myślenia

Myślenie mało samodzielne, nieudolność syntetycznego ujmowania zdobytych wiadomości i wiązania ich w logiczną całość, z czego wypływa ubóstwo wnioskowania i sądów à 

- trudności powiązania nowej wiedzy z wcześniej posiadaną

- trudności w stosowaniu zdobytej wiedzy w konkretnym działaniu

- trudności w wydawaniu opinii, sądów, argumentowaniu, wartościowaniu (uzewnętrznianiu swoich myśli szczególnie wówczas, gdy treść wypowiedzi oderwana jest od społecznego kontekstu)

- trudności w wnioskowaniu nawet na materiale konkretnym, ale szczególnie na materiale abstrakcyjnym, symbolicznym

- oddziaływać na sferę wielozmysłową – uczenie się przez ogląd i przeżywanie à ograniczyć instrukcje słowne na rzecz wprowadzania instrukcji słowno-pokazowych

- umożliwiać doświadczenia i obserwacje, zanim uczeń przejdzie do schematu, kodu, symbolu

-  przedstawiać zagadnienia

na konkretnych przykładach odwołujących się do wydarzeń, których uczniowie byli uczestnikami

-  stosować symulacje lub inscenizacje, które wzbudzają zainteresowanie uczniów

- demonstrować omawiane tematy za pomocą ilustracji, modeli, zdjęć

- pozwolić na  uczenie się w indywidualnym tempie wyznaczanie i osiąganie indywidualnych

celów zgodnych z możliwościami uczniów

- podkreślać związki przyczynowo-skutkowe, wskazywać logiczne powiązania między

sytuacjami, zdarzeniami, zachowaniami, a ich skutkami

Zaburzenia koncentracji uwagi- dominuje uwaga mimowolna (choć wraz z wiekiem i nauczaniem wzrasta trwałość uwagi dowolnej), uwaga jest mało podzielna - często bywa rozproszona i przyciągana przez bodziec intensywniejszy lub niezwykły à

- trudności ze  zdolnością zbierania  i selekcjonowania informacji

-  uczniowie ci szybciej się nużą, z chwilą występowania

trudności łatwo rezygnują i mają tendencję do pozostawiania niedokończonej pracy

- stały nadzór,

- nieustanne motywowanie do dalszych działań poprzez stosowanie różnego rodzaju wzmocnień (pochwały, zachęty, nagrody)

Niski poziom sprawności grafomotorycznejà

•  trudności w robieniu notatek w szkole

•  zwolnione tempo pisania rzutujące na ograniczone możliwości ekspresji w pi­śmie

uwzględnianie ograniczonych możliwości grafomotorycznych w planowaniu pracy ucznia  (czas,  zakres zadań itp.)

Zaburzenia spostrzegania (wiążą się ze słabo rozwiniętą funkcją analizy i syntezy)  -  wąski zakres spostrzegania

( tj. w tym samym czasie dziecko lekko upośledzone umysłowo spostrzega mniej przedmiotów, niż dziecko z rozwojem prawidłowym)

Zaburzenia orientacji przestrzennej

- skupienie

się na najistotniejszych treściach, ważnych z punktu widzenia umiejętności praktycznych ucznia

Słabo rozwinięta pamięć – trudności z zapamiętywaniem i odtwarzaniem, zaburzona pamięć logiczna (mniej zaburzona pamięć mechaniczna) à trudności w trwałym zapamiętywaniu treści, szczególnie powiązanych ze sobą logicznie, nowy materiał przyswajany jest bardzo wolno

-nowy materiał wymaga wielokrotnych

powtórzeń

-wybór tekstów prozy lub wierszy przeznaczonych do nauki na pamięć

powinien uwzględniać zainteresowania uczniów, ładunek emocjonalny i dialogi

Mowa - rozwój mowy często bywa opóźniony. Dzieci te są w stanie opanować znaczny zasób słownictwa (ze względu na dobrą pamięć mechaniczną). Często pod względem formy i składni mowa nie różni się od mowy dzieci w normie intelektualnej. Stwierdza się jednak uboższy  zasób słów przy przewadze słownictwa biernego nad czynnym.

Uczniowie  mają trudności w rozumieniu znaczenia wypowiedzi oraz w samodzielnym tworzeniu dłuższych

wypowiedzi, opowiadań (twórcze stosowanie mowy). Występują u nich wady wymowy

-uczenie budowania dłuższych wypowiedzi

powiązanych w logiczną całość, powinny być one związane z najbliższym środowiskiem ucznia i być wspierana planem

wypowiedzi lub symbolicznej wizualizacji zdarzeń

Problemy  w sferze uczuciowo - emocjonalnej i w zakresie zachowań społecznych

- emocje charakteryzują się sztywnością oraz małym zróżnicowaniem, emocje są nieadekwatne, gdyż  brak jest  możliwości odróżniania przez dzieci spraw istotnych od błahych

- słabo jest rozwinięta zdolność opanowywania popędów, gorsza samokontrola, zachowanie tych dzieci  charakteryzuje się impulsywnością, brakiem przemyślenia, konsekwencji i przewidywania, sposób działania i reagowania zależy przede wszystkim od temperamentu,

- niedorozwój uczuć wyższych (społecznych, moralnych, patriotycznych, estetycznych),

- brak jest przeżyć emocjonalnych wiążących się z zainteresowaniami i działalnością poznawczą,

- trudności w odpowiednim odbiorze intencji i rozumieniu innych osób;

- brak inicjatywy i samodzielności,

- łatwo ulegają sugestii,

- charakteryzują się biernością, słabym krytycyzmem

- mniejsze poczucie odpowiedzialności

- nieadekwatna, zaniżona  samoocena

- stosuj nieinwazyjne metody komunikacji (unikaj konfrontacji, przymusu i wyrażania gniewu w stosunku do dziecka;

- analizuj przyczyny wybuchów złości – poznaj ucznia – jego słabe strony

- ucz prostych sposobów radzenia sobie ze złością

- wspieraj rozwój umiejętności rozpoznawania i rozumienia

emocji innych nazywając w sposób adekwatny do wieku mimikę, gesty, mowę ciała

-pozwól doświadczać konsekwencji  zachowań

- chwal i nagradzaj pożądane zachowania