Rzeka Za tą głębią za tym brodem Tam stanęła rzeka lodem, Ani szumi, ani płynie Tylko duma w swej głębinie. Gdzie jej wiosna, Gdzie jej zorza? Gdzie jej droga Het do morza? Oj, ty rzeko, oj ty sina, Lody tobie nie nowina Co rok zima więzi ciebie Co rok wichry mkną po niebie. Aż znów przyjdzie Wiosna hoża I popłyniesz Het do morza. Nie na zawsze słonko gaśnie Nie na zawsze ziemia zgaśnie, Nie na zawsze więdnie kwiecie Nie na zawsze mróz na świecie. Przyjdzie wiosna Przyjdzie boża Pójdą rzeki Het do morza. 1035
P.Kuba-47