Patrick Lynch - Polisa.pdf

(855 KB) Pobierz

Patrick Lynch

Polisa

Przek

�½

ad Marek Mastalerz

Tytu

�½

orygina

�½

THE POLICY

�½

nieg zasypywa

�½

kraw

�½

niki i ko

�½

owa

�½

nad ciemn

�½

jezdni

�½

Pada

�½

po raz pierwszy tej zimy, drobny i twardy jak bia

�½

y piach.

Kierowca taks

�½

wki zakaszla

�½

i zaci

�½

�½�½

pod szyj

�½

suwak

kurtki.

- Pi

�½�½

stopni mrozu - odezwa

�½

. - Wiatr z p

�½

nocnego

zachodu, od bieguna.

Skulony na tylnym siedzeniu Michael Eliot otuli

�½

cia

�½

niej p

�½

aszczem przeciwdeszczowym. Powinien by

�½

cieplejsze ubranie. Popo

�½

udnie sp

�½

dzi

�½

w salonie swego domu,

pracuj

�½

c w pocie czo

�½

a. Stara

�½

sko

�½

czy

�½

przed przyjazdem ojca

Margaret na weekend, poniewa

�½

na pewno nas

�½

ucha

�½

by si

�½

od niego,

co zrobi

�½

nie tak. Godzin

�½

po kolacji zadzwoni

�½

jednak telefon.

Harold Tate powiedzia

�½

e musi si

�½

natychmiast zobaczy

�½

Michaelem. Twierdzi

�½

e to sprawa nie cierpi

�½

ca zw

�½

oki i

zaproponowa

�½

, by spotka

�½

u niego w biurze. Nie powiedzia

�½

dlaczego..

- Pi

�½�½

stopni mrozu - powt

�½

rzy

�½

kierowca i szturchn

�½�½

�½

oni

�½

nagrzewnic

�½

. -Wsz

�½

dzie go

�½

oled

�½

o wp

�½

do jedenastej. Uliczki na East Side, jakby

przeniesione tu prosto z Europy,

�½

wieci

�½

y pustkami. Uczniowie

collegeu Browna rozjechali si

�½

na weekend; jedn

�½

, pozosta

�½

po ich

�½

cie by

�½

y rz

�½

dy dekoracyjnych lampek, zawieszone nad

wej

�½

ciem na Dziedziniec Wristona. W radio pogodny g

�½

komunikowa

�½

nie, i

�½

z siedemdziesi

�½

cio-sze

�½

cio procentowym

prawdopodobie

�½

stwem, na Bo

�½

e Narodzenie w Providence i jego

okolicach b

�½

dzie le

�½

�½ �½

nieg.

Jak gdyby wszyscy tylko o to si

�½

modlili. Podczas gdy

taks

�½

wka zje

�½

a w

�½

limaczym tempie w stron

�½

Benefit Street,

Eliot pomy

�½

przez chwil

�½

, co rzeczywi

�½

cie oznacza

�½

o bia

�½

e Bo

�½

Narodzenie: wypadki drogowe, ko

�½

ce si

�½

kalectwem upadki, zgony

starszych os

�½

b na skutek zapalenia p

�½

uc i hipotermii, nie

wspominaj

�½

c o nie ugaszonych na czas po

�½

arach i

�½

wiarzach,

wpadaj

�½

cych pod l

�½

d. W firmie na pewno znajdowa

�½

y si

�½

odpowiednie

statystyki na ten temat. Dzia

�½

aktuariuszy mia

�½

dane, dotycz

�½

wszelkich mo

�½

liwych zdarze

�½

, a kieruj

�½

cy nim pracownik zna

�½

kszo

�½�½

na pami

�½�½

. Eliot doskonale zdawa

�½

sobie spraw

�½

bia

�½

e Bo

�½

e Narodzenie oznacza przede wszystkim lawin

�½

czek

�½

w do

wyp

�½

acenia przez jego dzia

�½

. A ka

�½

dy czek oznacza

�½

czyj

�½�½ �½

mier

�½

Taks

�½

wka przejecha

�½

a przez most na ko

�½

cu College Street i

ruszy

�½

a wzd

�½

wnych granitowych nadbrze

�½

y na po

�½

udnie, w

stron

�½

autostrady mi

�½

dzystanowej. K

�½�½

by pary unosi

�½

y si

�½

nad

�½

dem niskich budynk

�½

w na Friendship, zas

�½

aniaj

�½

c skupisko

pod

�½

wietlonych punktowc

�½

w, uchodz

�½

cych za centrum finansowe

miasta.

Kierowca sprawia

�½

wra

�½

enie pracuj

�½

cego w tym fachu od

niedawna.

�½

gle pochyla

�½

naprz

�½

d i mru

�½

oczy, jak gdyby nie

rozpoznawa

�½

drogi.

Obok niego na siedzeniu le

�½

roz

�½

ony plan miasta. Eliot

zastanawia

�½

, czy kierowca wie, jak dojecha

�½

do celu. Biuro

Tatea znajdowa

�½

o si

�½

dziesi

�½�½

kilometr

�½

w dalej, w Warwick, na

skraju nowoczesnej dzielnicy przemys

�½

owej.

Michael jeszcze tam nie by

�½

, ale Tate m

�½

e pracuje

blisko szpitala Kent County Memorial.

Eliot mia

�½

nadziej

�½

e przynajmniej nie b

�½

musieli

przystawa

�½

i pyta

�½

o drog

�½

Chcia

�½

dotrze

�½

na miejsce jak najszybciej i dowiedzie

�½

o co chodzi.

Dwadzie

�½

cia pi

�½�½

lat temu, podczas nauki w collegeu mieszka

�½

z Haroldem Tateem w jednym pokoju. Po przeprowadzce Eliota do

Providance jeszcze przez jaki

�½

czas, wraz ze swoimi

�½

onami

regularnie urz

�½

dzali wsp

�½

lne kolacje, jednak sko

�½

czy

�½

o si

�½

to ju

�½

kilka lat temu. Eliot jeszcze nie widzia

�½

nowej

�½

ony Tatea, Suzy.

Harold pozna

�½

w pracy - by

�½

a przez pewien czas laborantk

�½

Suzy najwidoczniej nie spotka

�½

a si

�½

z ciep

�½

ym przyj

�½

ciem w

�½

�½�½

onek z East Side. Malowa

�½

a przesadnie usta i nosi

�½

a zbyt kuse

stroje - tak przynajmniej s

�½

ysza

�½

Eliot.

�½

e Harold ma k

�½

opoty ma

�½�½

�½

skie i dlatego zadzwoni

�½

pomy

�½

Michael. Zorientowa

�½

e Tate m

�½

wi dziwnym, troch

�½

�½�½

cym g

�½

osem, jak gdyby pi

�½

alkohol. By

�½

e Suzy zbiesi

�½

a si

�½

i porzuci

�½

a m

�½

a. Margaret zawsze twierdzi

�½

e ma

�½�½

�½

stwo Tatea

�½

nie utrzyma,

�½

e Suzy zale

�½

y tylko na poczuciu finansowego

bezpiecze

�½

stwa. Trudno by

�½

o spodziewa

�½

e taka dziewczyna

mog

�½

a zakocha

�½

w Haroldzie. By

�½

a g

�½

na i p

�½

ytka, podczas gdy

Tatea cechowa

�½

a rozwaga i spok

�½

j. By

�½

przecie

�½

biologiem, na

�½

�½�½

bosk

�½

e chodzi

�½

o jedynie o domowy kryzys; mo

�½

e Tate

chcia

�½

ali

�½

. Nie byli ju

�½

tak bliskimi przyjaci

�½

mi jak

dawniej, lecz prawd

�½

c Harold nigdy nie zawiera

�½

bliskich

przyja

�½

ni. Nie by

�½

gadu

�½�½

, a Warwick trudno by

�½

oby nazwa

�½

tni

�½

�½ �½

yciem metropoli

�½

. By

�½

e Eliot nie powinien mie

�½

powod

�½

w do zmartwienia. Mo

�½

e nie mia

�½

o to nic wsp

�½

lnego z

testami.

Gdy taks

�½

wka dojecha

�½

a do zjazdu numer dziesi

�½�½

autostrady,

�½

nieg zaczyna

�½

zalega

�½

na drodze. Nad po

�½

onym

�½

tora kilometra dalej lotniskiem ja

�½

nia

�½

a przyp

�½

aszczona,

pomara

�½

czowa

�½

una lamp sodowych.

Nale

�½

o spodziewa

�½

zamkni

�½

cia lotniska w ci

�½

najbli

�½

szych paru godzin. W dolnej cz

�½

ci drogi zjazdowej

taks

�½

wka min

�½

a w

�½

z policyjny z obracaj

�½

cymi si

�½

bezg

�½

nie

czerwono - niebieskimi

�½

wiat

�½

ami. Nieco dalej pontiac w

�½

adowa

�½

w barierk

�½

Prowadz

�½

ca go kobieta sta

�½

a w

�½

wietle reflektor

�½

w radiowozu,

obejmuj

�½

c si

�½

ramionami i wpatruj

�½

c w pogniecion

�½

karoseri

�½

, jak

gdyby nie mog

�½

a uwierzy

�½

asnym oczom.

Powinna by

�½

a za

�½

zimowe opony - powiedzia

�½

kierowca,

potrz

�½

saj

�½

c g

�½

. - Ludzie zawsze o tym zapominaj

�½

, a

�½

nie zabij

�½

Pewnie my

�½

e nic z

�½

ego im si

�½

nie mo

�½

e przytrafi

�½

, nie?

* * *

Laboratorium Medan Diagnostic zajmowa

�½

o anonimowy, pi

�½

trowy

budynek o prostok

�½

tnych oknach w g

�½�½

bokich wn

�½

kach, stoj

�½

cy przy

�½

ym pustym dziedzi

�½

cu. Podobnie jak wi

�½

kszo

�½�½

�½

siednich

dzia

�½

ek, by

�½

o otoczone wysokim ogrodzeniem z siatki, jednak

otwartej g

�½�½

wnej bramy nikt nie pilnowa

�½

Tate czeka

�½

na Eliota w holu. Przez szklane drzwi wida

�½

o, jak chodzi powoli w t

�½

i z powrotem. Wci

�½�½

mia

�½

na sobie

bia

�½

y fartuch. Eliot zap

�½

aci

�½

taks

�½

wkarzowi i wszed

�½

rodka.

Tate stara

�½

udawa

�½

e jest w dobrym humorze. Powita

�½

serdecznie Eliota i potrz

�½

�½�½

jego r

�½

, jak gdyby by

�½

a to

zwyk

�½

a towarzyska wizyta, lecz na widok miny przyjaciela przesta

�½

miecha

�½

- Mike, przepraszam,

�½

e ci

�½

...

- Nie powinienem tutaj przyje

�½

, Harold - powiedzia

�½

Eliot, spogl

�½

daj

�½

c na umundurowanego stra

�½

nika za biurkiem w

recepcji.

- Och, nie przejmuj si

�½

tym, na mi

�½

�½�½

bosk

�½

. - Tate zamkn

�½�½

drzwi. - M

�½

j gabinet jest w g

�½�½

bi korytarza.

�½

trze budynku zaprojektowano w nowoczesnym stylu, nie

zapominaj

�½

c jednak o kosztach. Meble w jaskrawych kolorach

wykonano z metalowych rur, a na bia

�½

ych

�½

cianach wisia

�½

powi

�½

kszone fotografie mikroorganizm

�½

w. Eliot w milczeniu ruszy

�½

za Tateem.

- Straszna noc - powiedzia

�½

Harold. - A m

�½

e to dopiero

pocz

�½

tek.

Tate mia

�½

czterdzie

�½

ci sze

�½�½

lat i by

�½

o rok m

�½

odszy od

Michaela, chocia

�½

wygl

�½

o wiele starzej od niego. Nosi

�½

szpakowat

�½

brod

�½

, a jego wysokie czo

�½

o by

�½

o silnie pobru

�½

one,

podobnie jak delikatna sk

�½

ra wok

�½

oczu. Na pierwszy rzut oka

�½

by bez trudu uchodzi

�½

za marynarza. Eliot mia

�½

znacznie

�½

adsz

�½

cer

�½

i wygl

�½

bardziej elegancko. Br

�½

zowe oczy o

przyjaznym wyrazie dawa

�½

y z

�½

udne wra

�½

enie,

�½

e jest ma

�½

o odporny

na wstrz

�½

sy, co szczeg

�½

lnie poci

�½

o w nim kobiety.

Przeszli d

�½

ugim, o

�½

wietlonym lampami neonowymi korytarzem.

Za szeregiem pomalowanych na

�½�½

to drzwi po prawej stronie

znajdowa

�½

y si

�½

gabinety pracownik

�½

w. Podw

�½

jne, jaskrawoczerwone

drzwi po lewej prowadzi

�½

y do w

�½

ciwego laboratorium. Eliot

zobaczy

�½

przez szyby sto

�½

y laboratoryjne, zlewy, terminal

komputera i g

�½

sto zastawione buteleczkami i innymi naczyniami

�½

ki. Tabliczka pod jedn

�½

z szyb g

�½

osi

�½

RYZYKO SKA

�½

ENIA OD TEGO MIEJSCA OBOWI

�½

ZKOWE U

�½

YWANIE

MASECZEK I R

�½

KAWICZEK

- To m

�½

j gabinet - powiedzia

�½

Tate, wystukuj

�½

c kod na

klawiaturze przy jednych z

�½�½

to pomalowanych drzwi. - Jak si

�½

miewa Margaret?

Eliot nie odpowiedzia

�½

od razu. Wci

�½�½

zastanawia

�½

dlaczego Tate zachowuje si

�½

tak osobliwie. Ba

�½

e zostanie

pods

�½

uchany? Je

�½

eli tak, to przez kogo? Wydawa

�½

o si

�½

e z

wyj

�½

tkiem stra

�½

nika budynek jest opustosza

�½

- Dobrze - powiedzia

�½

wreszcie. - A jak Suzy?

- Och,

�½

wietnie. Nie mo

�½

e doczeka

�½

�½ �½

�½

t. Uwielbia t

�½

por

�½

roku, zw

�½

aszcza je

�½

li pada

�½

nieg. Zachowuje si

�½

wtedy jak

dziecko.

Tate zamkn

�½�½

drzwi. Gabinet by

�½

obszerny, wzd

�½

cian

ustawiono stoliki i szafki. Po przeciwleg

�½

ej stronie od wej

�½

cia

znajdowa

�½

o si

�½

biurko. Ro

�½

liny doniczkowe, segregatory, kubki po

kawie i sterty komputerowych wydruk

�½

w walczy

�½

y ze sob

�½

o miejsce

na ka

�½

dej poziomej powierzchni. Przez okno wida

�½

o parking, a

za nim - ciemn

�½

plam

�½

jakiego

�½

terenu. Eliot oceni

�½

e jest tam

pewnie park lub boisko.

- O ni

�½

ci chodzi, Harold?

- O kogo? - zapyta

�½

zdezorientowany Tate.

- O Suzy Macie jakie

�½

problemy?

- Och, rany boskie, nie. Dlaczego tak s

�½

dzi

�½

? - Tate,

zdziwiony pytaniem, wskaza

�½

Eliotowi proste, wysokie krzes

�½

o przy

swoim biurku. - Prosz

�½

, siadaj.

Michael, przykro mi,

�½

e... Popsu

�½

em ci ca

�½

y wiecz

�½

r. Mo

�½

napijemy si

�½

czego

�½

, co ty na to?

Eliot zdj

�½�½

�½

aszcz i usiad

�½

. Zrozumia

�½

e czekaj

�½

go z

�½

wiadomo

�½

ci, w dodatku dotycz

�½

ce go osobi

�½

cie. Popatrzy

�½

na pliki

wynik

�½

w na biurku Tatea i nagle zda

�½

sobie spraw

�½

e nic wi

�½

cej

nie chce wiedzie

�½

. Jeszcze nie teraz.

- Pracowa

�½

em w

�½

nie w salonie - powiedzia

�½

i popatrzy

�½

swoje pochlapane farb

�½

ce. - Staram si

�½

wreszcie sko

�½

czy

�½

remont. Wiesz,

�½

e zamierza

�½

em upora

�½

z tym ju

�½

prawie rok

temu, a najp

�½

niej na wiosn

�½

. My

�½

em o wynaj

�½

ciu fachowc

�½

w -

wiesz,

�½

aden ze mnie majsterkowicz - ale nie da

�½

wiary, ile

oni kosztuj

�½

. Zrujnowa

�½

bym si

�½

na samo malowanie i wymian

�½

przewod

�½

w. O posadzkach m

�½

bym wtedy zapomnie

�½

. Nie dalej jak

wczoraj facet powiedzia

�½

mi,

�½

e chce za to pi

�½

tna

�½

cie tysi

�½

dolar

�½

w. Zreszt

�½

sam wiesz...

Tate poda

�½

mu szklank

�½

whisky i usiad

�½

przy biurku.

- To pewnie mn

�½

stwo forsy - powiedzia

�½

, zmuszaj

�½

c si

�½

miechu.

Eliot przytakn

�½�½

i nabra

�½

w usta odrobin

�½

whisky. Prze

�½

�½�½

Zapad

�½

o niezr

�½

czne milczenie. Tate otworzy

�½

wreszcie jedn

�½

teczek na biurku.

Kolejne wydruki.

Zielone i bia

�½

e kartki, poziome paski. Na teczce czerwony

nadruk:

POUFNE.

- Michael, przepraszam,

�½

�½�½

em ci

�½

tutaj tak

niespodziewanie, ale nie mog

�½

em... uzna

�½

em,

�½

e tak b

�½

dzie

najlepiej. Nie chcia

�½

chyba,

�½

eby Margaret...

Mieszkam przecie

�½

jeszcze dalej. Uzna

�½

em,

�½

e najlepiej

�½

dzie, je

�½

eli porozmawiamy tutaj i wszystko ci wyt

�½

umacz

�½

. Nikt

nie b

�½

dzie nam tu przeszkadza

�½

, wi

�½

c b

�½

dziemy mogli otwarcie i

szczeg

�½

owo podyskutowa

�½

, rozwa

�½

wszystkie mo

�½

liwo

�½

ci.

Eliot poczu

�½

skurcz w

�½

�½�½

dku. Pali

�½

a go whisky.

- Podyskutowa

�½

o czym, Harold?

- C

�½

...

- O badaniach przesiewowych?

- B

�½

potrzebowa

�½

kolejn

�½

twojego D.N.A, to po

pierwsze - zacz

�½�½

nagle m

�½

Tate. - Wykonanie drugiego testu ma

ogromne znaczenie, je

�½

eli mamy by

�½

pewni. Chc

�½

pobra

�½

razu. Przygotowa

�½

em wszystko w laboratorium. To w

�½

nie dlatego

musieli

�½

my spotka

�½

tutaj, rozumiesz? Nie b

�½

dziemy mieli

pewno

�½

ci, dop

�½

ki nie przeprowadz

�½

powt

�½

rnego badania.

Oczywi

�½

cie, w zwyk

�½

ych warunkach nie zawracaliby

�½

my sobie

tym g

�½

owy.

Normalnie to po prostu... sprawa zawodowa. W tym przypadku

jest inaczej.

Jeste

�½

przecie

�½

moim przyjacielem, Michael. - Eliot

popatrzy

�½

na pod

�½

. Doznawa

�½

nieprzyjemnego uczucia

niewa

�½

ci. Nie mia

�½

ochoty zadawa

�½

kolejnych pyta

�½

. Niech

doktor Harold Tate si

�½

tym zajmie - przecie

�½

to jego cholerne

badania, jego technologia. - Tak czy inaczej, masz wszelkie prawo

dowiedzie

�½

, co stwierdzili

�½

my do tej pory. - Tate si

�½

�½�½

teczki i zacz

�½�½

rozk

�½

ada

�½

papiery na biurku. Po chwili urwa

�½

przytrzymuj

�½

c je d

�½

oni

�½

, jak gdyby ba

�½

e zdmuchnie je

wiatr. -Bardzo mi przykro, Michael, ale obawiam si

�½

e na

chromosomie czwartym znale

�½

my co

�½

nie

�½

adnego. Bardzo

nie

�½

adnego.

* * *

Dwie i p

�½

godziny p

�½

niej Eliot wraca

�½

na East Side. Tate

zaproponowa

�½

e go odwiezie, lecz w ko

�½

cu wypi

�½

cej szkockiej

od Michaela i nie m

�½

prowadzi

�½

samochodu. Eliot powiedzia

�½

mu,

�½

e nie ma sensu nara

�½

�½ �½

ycia,

�½

eby zaoszcz

�½

dzi

�½

par

�½

groszy na

taks

�½

wce. Tate potrz

�½

�½�½

ze smutkiem g

�½

i wlepi

�½

wzrok w

swoje buty. Eliot zd

�½�½

�½

zapomnie

�½

e Tate upija si

�½

na smutno.

Eliot wr

�½

lami do czas

�½

w collegeu. Usi

�½

owa

�½

przypomnie

�½

sobie wszystko, co mu si

�½

przez te dwadzie

�½

cia pi

�½�½

lat

przydarzy

�½

o, co zdo

�½

osi

�½

�½�½

Jednak opr

�½

cz paru wybijaj

�½

cych si

�½

na pierwszy plan zdarze

�½

reszt

�½

zdawa

�½

a si

�½

spowija

�½

szara mg

�½

z roku na rok bez

szczeg

�½

lnych dokona

�½

, nie mia

�½

szcz

�½

liwych wspomnie

�½

. Zmarnowa

�½

zbyt wiele czasu.

�½

nieg przesta

�½

pada

�½

, wiatr zel

�½

. Eliot mia

�½

wra

�½

enie,

�½

e wysoko nad kopu

�½�½

siedziby w

�½

adz stanowych

niewyra

�½

nie majacz

�½

gwiazdy. Mo

�½

e mimo wszystko lotnisko

pozostanie otwarte.

Tym razem kierowc

�½

taks

�½

wki by

�½

Murzyn po czterdziestce, o

byczym karku i kr

�½

conych siwych w

�½

osach. Nie odezwa

�½

ani

jednym s

�½

owem od wyjazdu z Warwick.

- Mog

�½

pana o co

�½

zapyta

�½

? - rzek

�½

Eliot. Kierowca oboj

�½

tnie

popatrzy

�½

we wsteczne lusterko. By

�½

pewnie bardzo zm

�½

czony. - Co

by pan zrobi

�½

, gdyby okaza

�½

o si

�½

e zosta

�½

o panu tylko kilka lat

�½

ycia, cztery, mo

�½

e pi

�½�½

, i mia

�½

by pan tyle forsy, ile tylko by

�½

panu marzy

�½

Kierowca mrukn

�½�½

�½

na po

�½

y z rozbawieniem, na po

�½

y z

lekcewa

�½

eniem.

Przystan

�½

li przed

�½

wiat

�½

ami na Memorial Boulevard. Min

�½�½

ich

samotny pick-up, zmierzaj

�½

cy w kierunku

�½

dmie

�½

cia.

- O jakiej forsie pan my

�½

li? - spyta

�½

wreszcie taks

�½

wkarz.

- Bez

�½

adnych ogranicze

�½

- Bez

�½

adnych ogranicze

�½

? Nawet milion dolar

�½

Kierowca popatrzy

�½

w stron

�½

East Side. Naturalnie, by

�½

a to

zamo

�½

na dzielnica starych, drewnianych rezydencji zamieszkana

przez dumnych absolwent

�½

w Iry League, ale wiele jeszcze

brakowa

�½

o, by mo

�½

na by

�½

o j

�½

uzna

�½

za dzielnic

�½

samych milioner

�½

- Pi

�½�½

, dziesi

�½�½

milion

�½

w. Niech b

�½

dzie dziesi

�½�½

Zapali

�½

o si

�½

zielone

�½

wiat

�½

o. Taks

�½

wka powoli skr

�½

a w

prawo, jedno z k

�½

przez chwil

�½

zabuksowa

�½

o na pochy

�½

ci.

- Cz

�½

owieku, wiem, co bym robi

�½

, gdybym mia

�½

dziesi

�½�½

milion

�½

w dolar

�½

w zachichota

�½

kierowca.

-Niech mi pan powie - rzek

�½

Eliot, wpatruj

�½

c si

�½

w twarz

Murzyna, widoczn

�½

we wstecznym lusterku.

- Dok

�½

adnie to, na co mia

�½

bym ochot

�½

* * *

Margaret zostawi

�½

a zapalone

�½

wiat

�½

o na zewn

�½

trz, ale parter

�½

pogr

�½�½

ony w ciemno

�½

ciach. Eliot wrzuci

�½

klucze do misy z

drewna r

�½

anego i ruszy

�½

przez hol, gdy us

�½

ysza

�½

os z pi

�½

tra:

- Michael? Michael, to ty?

Znu

�½

enie. Wyzuty Cie

�½

gniewu. Prawdopodobnie spa

�½

Wystarczy

�½

o skrzypni

�½

cie deski w pod

�½

odze,

�½

eby si

�½

obudzi

�½

a, a w

tym starym domu skrzypia

�½

y wszystkie deski.

- Tak, ja.

- Kt

�½

ra godzina?

Wiedzia

�½

a doskonale. Chcia

�½

eby sam to powiedzia

�½

- Druga. - Nie mia

�½

ochoty na rozmow

�½

. Nie teraz. Nie z ni

�½

- Stracili

�½

my mn

�½

stwo danych z komputera. W biurze. Musia

�½

zosta

�½

, dop

�½

ki sobie z tym nie poradzili

�½

my.

- Idziesz ju

�½

spa

�½

Podszed

�½

do podn

�½

a schod

�½

- Musz

�½

jeszcze co

�½

zrobi

�½

. Zaraz si

�½

Zobaczy

�½

jej cie

�½

cianie p

�½

tra i us

�½

ysza

�½

westchnienie. Po chwili cie

�½

znikn

�½�½

Przeszed

�½

do swojego gabinetu i osun

�½�½

�½

na fotel za

biurkiem.

Alkohol wci

�½�½

szumia

�½

mu w g

�½

owie, jednak siedz

�½

c w

�½

mroku,. Otoczony znan

�½

, na wylot graciarni

�½

swojego

�½

ycia -

nie przeczytanymi ksi

�½�½

kami, obrazami, kt

�½

re znudzi

�½

y si

�½

mu lata

temu, starymi meblami - zacz

�½�½

doznawa

�½

osobliwego uczucia

oderwania i spokoju. Ju

�½

nic go nie powstrzymywa

�½

o. Tysi

�½

ce razy

przemy

�½

liwa

�½

nad zmian

�½

swojego

�½

ycia.

Marzy

�½

o tym

�½

wiat mia

�½

o wiele wi

�½

cej do zaoferowania ni

�½

widok z

�½

smego pi

�½

tra,

�½

miertelnie nudni koledzy w pracy,

�½�½

dziesi

�½

t godzin tygodniowo za biurkiem. Marzy

�½

o pozbyciu si

�½

tego wszystkiego i rozpocz

�½

ciu od nowa. Nigdy jednak nie zrobi

�½

nic w tym kierunku - przynajmniej nic powa

�½

nego. Ba

�½

konsekwencji, ba

�½

e je

�½

eli z

�½

amie zasady, wcze

�½

niej czy

�½

niej za to zap

�½

aci.

�½

�½�½

do kieszeni po zwitek wetkni

�½

tych tam papier

�½

Komputerowe wydruki: bladozielone i bia

�½

e poziome paski, takie

same, jak wydruki w gabinecie Tatea. Eliot roz

�½

arkusze. Na

�½

dej kartce znajdowa

�½

y si

�½

kolumny cyfr i liter. Jeden z kod

�½

na pierwszym z arkuszy zosta

�½

zakre

�½

lony na czerwono.

Mniej wi

�½

cej p

�½

godziny przed odjazdem z laboratorium Tatea

Eliot poczu

�½

e wszystko nagle staje si

�½

dla niego jasne. Zda

�½

sobie spraw

�½

, czego chce.

Plik z chomika:

uzavrano

Inne pliki z tego folderu:

Patrick Lynch - Polisa.pdf (855 KB)
Patrick Lynch - zwiastowanie.pdf (971 KB)

Patrick Lynch - Polisa.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: