Kraina_przedszkolaka_4latek_Przewodnik metodyczny. Kraina emocji.pdf

(2432 KB) Pobierz
PRZEWODNIK METODYCZNY
KRAINA EMOCJI
C Z T E R O L AT E K
Autor
Aneta Jegier
Koordynator projektu
Beata Szurowska
Redakcja merytoryczna
Dorota Jabłońska
Korekta
Magdalena Marczewska
Opracowanie graficzne
Paweł Kowalski,
Studio
KARANDASZ
Skład i łamanie
Marek Zapała
Wydawca oświadcza, że dołożył wszelkich starań, aby dotrzeć do wszystkich właścicieli i dys-
ponentów praw autorskich.
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw,
jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobi-
ście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich treści
i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.
Szanujmy cudzą własność i prawo.
Więcej na
www.legalnakultura.pl
Polska Izba Książki
© Copyright by Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o. o. 2015
Grupa Edukacyjna S.A.
25-561 Kielce, ul. Witosa 76
tel. 41 366 53 66; faks 41 366 55 55
e-mail: mac@mac.pl; http://www.mac.pl
Wstęp
Kraina emocji
to cykl zajęć opisanych w scenariuszach dla nauczyciela i uzupełnionych
kartami pracy dla dziecka. Treści zostały zaplanowane w oparciu o modele rozwoju
społeczno-emocjonalnego dziecka w wieku przedszkolnym. Głównym celem zajęć jest
wspomaganie rozwoju dzieci w zakresie inteligencji społecznej, moralnej i emocjonalnej.
Dzięki zaplanowanym sytuacjom edukacyjnym dzieci nabywają ważne kompetencje i le-
piej funkcjonują w świecie społecznym. Najważniejsze działania edukacyjne realizowane
w cyklu Kraina emocji to:
rozwijanie empatii i uwrażliwianie na potrzeby innych,
rozwijanie inteligencji moralnej i kształtowanie umiejętności rozróżniania dobra od
zła,
rozwijanie inteligencji społecznej i związanych z tym kompetencji (np. współpraca
w grupie, radzenie sobie w sytuacji konfliktowej, pełnienie ról i odpowiedzialność
za powierzone zadanie),
pomaganie dziecku w budowaniu poczucia własnej wartości,
wprowadzenie w świat uniwersalnych wartości,
rozwijanie inteligencji emocjonalnej i związanych z tym kompetencji (np. rozpozna-
wanie i nazywanie emocji, poznawanie sposobów radzenia sobie z emocjami).
3
WRZESIEŃ
Scenariusz 1
Temat: Rozpoznawanie uczuć
Cele ogólne
wdrażanie do rozpoznawania i nazywania uczuć.
Cele operacyjne
Dziecko:
wie, jak rozpoznawać i nazywać uczucia,
umie mówić o uczuciach.
Środki dydaktyczne:
szarfy w 3 kolorach, płyta muzyczna, lusterka,
KE,
karta 1, tablica
demonstracyjna
Emocje,
płyta muzyczna CD cz. 1
Polka Tritsch-Tratsch op. 214
J. Strauss.
Przebieg zajęć
1.
Zabawa integracyjna
Poranna iskierka.
N. zaprasza dzieci do porannego przywitania się. W tym celu wszyscy ustawiają się
w kole i chwytają za ręce. N. wysyła iskierkę, ściskając lekko dłoń dziecka po swojej
prawej stronie. Zadaniem dziecka jest przekazać iskierkę dalej, czyli ścisnąć dłoń ko-
legi ze swojej prawej strony, tak aby iskierka mogła zatoczyć krąg i powrócić do N.
Pogadanka
Mój nastrój.
N. pokazuje dzieciom tablicę demonstracyjną
Emocje
i mówi:
O tym, w jakim jesteśmy
nastroju, mówią nam nasze uczucia. Jak na przykład może się czuć ta osoba? A ta?
Zada-
niem dzieci jest nazywanie uczuć osób przedstawionych na planszy.
Zabawa ruchowa
Kolory.
Dzieci otrzymują szarfy w trzech kolorach. Stają w rozsypce. Na muzyczny sygnał (Po-
lka Tritsch-Tratsch op. 214
J. Strauss) wszystkie dzieci zaczynają biegać po sali. Gdy
muzyka milknie, za ręce łapią się dzieci z tym samym kolorem szarf.
Zabawa
Lusterka.
Dzieci otrzymują małe lusterka. Chwilę mogą się dowolnie nimi bawić, a następnie
N. mówi:
Pokażcie, jak wyglądają wasze buzie, gdy są ra-
dosne. Obejrzyjcie się w lusterkach. A jak wyglądają, gdy
się złościcie? A gdy czegoś się boicie, jakie macie miny?
A kiedy jesteście smutni?
Na koniec wszystkie dzieci ro-
bią radosne miny i sprawdzają w lusterkach, czy do-
brze wykonały zadanie. N. podsumowuje:
Nauczenie
się rozpoznawania i  nazywania tego, co czujemy, jest
ważne. Każde uczucie jest dobre. Są uczucia łatwiejsze,
przyjemniejsze, a także takie, które są mniej przyjemne.
Jednak wszystkie uczucia są nam potrzebne.
Wykonanie ćwiczenia z
KE,
karta 1.
N. rozdaje dzieciom karty pracy i prosi, żeby przyjrza-
ły się obrazkom, a następnie przykleiły obok każdego
Kraina emocji,
karta 1
2.
3.
4.
5.
4
z nich minkę pokazującą, co zajączek czuł w danej sytuacji (radość, smutek, złość,
strach). Gdy dzieci skończą przyklejać minki, N. prosi je, aby po kolei podnosiły swoje
prace i pokazywały je innym dzieciom. Następnie każde dziecko ma przykleić w ram-
ce na dole strony minkę pokazującą, jak ono się dzisiaj czuje. N. podchodzi do każde-
go dziecka i chwali wykonanie pracy.
6.
Zabawa integracyjna
Oto ja!
Dzieci stoją w kręgu. Po kolei, rozpoczynając od N. (który trzyma pacynkę zajączka
Kicusia), każde z dzieci mówi swoje imię w następujący sposób:
Ja
jestem
Kicuś
7.
tupie jedną nogą
tupie drugą nogą
podskakuje wysoko.
N. zaprasza dzieci, żeby usiadły w kręgu. Prosi, by każde z dzieci wypowiedziało się na
temat:
Co dzisiaj podobało mi się najbardziej na zajęciach?
Scenariusz 2.
Temat: Jestem odpowiedzialny
Cele ogólne
kształtowanie świata wartości dzieci – odpowiedzialność.
Cele operacyjne
Dziecko:
rozumie potrzebę wypełniania obowiązków i pomagania innym,
rozumie znaczenie bycia odpowiedzialnym.
Środki dydaktyczne:
szarfy w 3 kolorach, płyta muzyczna, koło z papieru dla każdego
dziecka, kredki,
KE,
karta 2, zdjęcia przedstawiające emocje lub tablica demonstracyjna
Emocje,
płyta muzyczna CD cz. 2
Nad pięknym, modrym
Dunajem J. Strauss.
Przebieg zajęć
1.
Zabawa wprowadzająca
Jak się czuję i dlaczego?
N. rozpoczyna zajęcia z dziećmi, zapraszając je do zajęcia miejsc w kole. Prezentu-
je i  omawia ilustracje lub zdjęcia przedstawiające podstawowe emocje, tj. radość,
smutek, złość, lęk, zaskoczenie, a następnie pyta każdego o samopoczucie (można
posłużyć się tablicą demonstracyjną
Emocje).
Dzieci mają za zadanie określić swoje
samopoczucie słownie i z pomocą ilustracji, a następnie podać jego powody. N. mo-
deluje charakter wypowiedzi, rozpoczynając pierwszy według wzoru:
Ja się dzisiaj
czuję bardzo dobrze. Jestem radosna/radosny
(podnosi ilustrację radosnej miny),
po-
nieważ świeci słońce, a ja lubię, gdy jest ładna pogoda. A jak Ty się czujesz, Basiu?
(pyta
dziecko po swojej lewej stronie i podaje mu zestaw obrazków z minami). Po każdej
wypowiedzi dziecka N. podsumowuje:
Powiedziałaś, Basiu, że czujesz się dzisiaj dobrze,
jesteś radosna, bo też lubisz ładną pogodę. Zapytaj Bartka, jak on się dzisiaj czuje.
Na
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin