Dziennik Ustaw z 1920 nr 89 poz 589.pdf

(452 KB) Pobierz
1626
Dziennik
Ustaw. Poz. 588 i 589.
N289.
§
2. Celem przeprowadzenia wymiaru
względnie
sprostowania po-
datku domowo-klasowego za rok
1920
według
powyższej
taryfy
wyda Dy-
rekcja
Skarbu we
Lwowie
szczegółowe zarządzenie.
§
3. Postanowienie
§
3 ustawy z dnia 23 stycznia 1914 r. (Dz. p. p.
Na
14), nie znajduje
zastosowania
wobec art. 4 ustawy z dnia 14 lipca
1920 r. (Dz. Ust. R. P.
N2
61, poz. 389),
mowo- klasowego.
Warszawa, dnia 4
września
również
odnośnie
do podatku do-
.
1920 r.
Minister Skarbu:
w
z.
Rybarski
589~
ROZPORZł\DZENIE
Ministra f\prowizacji
w sprawie podawania potraw
mięsnych
w restauracjach w Warsza-
wie w porze od 7-ej do 10-ej wieczór.
Na zasadzie
art.
2 i
3
ustawy
z dn. 2
lipca 1920
r. (Dz.
Ust.
N2
67,
poz.
449) i
rozporządzenia
Rady
Obrony'
(Dz.
Ust.
N2
73 poz. 500)
zarządzam:
Państwa
z dn.
6
sierpnia 1920 r.
Rrt.
1.
W
restauracjach,
garkuchniach,
jadłodajniach
,
barach, bufe-
tach
publicznych i klubowych, mleczarniach, kawiarniach
i
hotelach, w któ-
rych
podawane
sąw
godzinach od 7·ej do lO-ej wieczorem potrawy
mięsne
gorące,
winna
być
umieszczona
w cenniku i podawana jedna z
następują­
cych
potraw:
Pieczeń cielęca
,
"
barania,
"
wieprzowa,
"
wołowa,
Golonka
z
grochem.
Nóżki
cielęce
smażone.
Ragout baranie.
Rrt. 2. W restauracjach l
i
II kategorji
'
dania
powyższe
winny
być
wa-
gi
nie mniej jak 150 gr.
mięsa
niesiekanego, bez
kości
w
stanie gotowym,
w restauracjach III kategorji o wadze 100 gr.
mięsa,
z dodaniem
odpowie-
dniej
ilości
jarzyn.
Rrt. 3. Dania
mogą być
podawane
kolejno
z
wyżej
wymienionego
spisu, przyczem jedno
z tych
dań
nie
może być częściej
podawane
niż
co
4-ty
dzień.
Rrt. 4. Cena za wymienione dania nie
może przekraczać:
Dla
restauracji
I kategor. (t. j. l rz.
z
wyższemi
koszta-
mI admin.) . .
. .
• . .
.
. . .
.
. . . .
.
Mk. 30
Dla restauracji II kategor. (t. j. I rz. z
niższemi
koszta-
mi admin.) • . . . .
.
• . .
.
. • .
Mk. 27
Dla restauracji III kategor.
(t.
j.
drugorzędnych)
Mk. 20
Do ceny tej nie wolno
doliczać żadnych
dodatków,
rozumie
się
ona
wraz z
usługą.
N289.
Dziennik Ustaw. Poz. 589
i
-590.
1627
I\rt.
5. Przekroczenia
powyższego rozporządzenia będą
karane na
podstawie
art. 4 ustawy z dn. 2 lipca
1920
r. o zwalczaniu
lichwy
wojennej
(Dz.
Ust.
N2
67 poz.
449) aresztem do 6
miesięcy
i
grzywną
do 1.000.000
marek lub
jedną
z tych kar.
Rozporządzenie powyższe obowiązuje
z dniem
ogłoszenia
w DziennIku
Ustaw
Rzeczyp~spolitej
Polskiej.
Warszawa, dnia 13
września
1920 r.
Minister f\prowizacji:
w
z.
St.
Śliwiński
590.
ROZPORZF\DZENIE
Ministra Skarbu
i:elem
wykonania ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. NI! 79
poz.
528) o
opłacie
stemplowej od
sprzedaży
przedmiotów zbytku.
Na podstawie
art.
24
powołanej
ustawy
zarządza'm,
co
następuje:
CZĘŚĆ
I.
Postanowienia
1.
(art.
2
i 3 ustawy, poz. 1 i
7
a) spisu
ustawy.
P
r z e
d
m
i
o
t
o
P
ł
a
t
y.
dotyczące
załącz
onego
do
ustawy).
Sprzedaż podlegająca
opłacie.
sprzedaż
w
rozumieniu
§
2
ustawy
uważa
się także:
1)
pozbycie
się
przedmiotu w
drodze
zamiany, 2)
odstąpienie
p,rzed-
mi
otu
w
miejsce
wypłaty,
(np. z
tytułu
uiszczenia
długu,
wynagrodzenia
za
świadczenia usług
lub
t.
p.,
3.)
odpłatne
wykonanie
przedmiotu zbytku
na
zamówienie z materja/u, dostarczo.nego
przez
przedsiębiorcę, jeśli
ma-
terjał
ten stanowi
istotną
część składow~
przedmiotu,
a
nie
małowartościo­
§
1.
Za
wy
tylko jego dodatek.
Uwolnienie od
opłaty.
Zaświadczenie.
przedmiotów zbytku: a) przeznaczonych na przerobienie
lub
rozsprzedaż
(art.
3) ustawy), b)
będących narzędziami
wytwórcze mi (poz. 1
spisu
zał.
do ust.), c)
służących
do
q~lów
naukowych (poz. 1 spisu),
'd)
prze-
znaczonych do celów szkolnych (poz. 7 spisu), nie podlega
opłacie, jeśli
nabywca
złoży
sprzedawcy
zaświZldczenie
na dowód,
że,
w wypadku pod
a), trudni
się
zawodowo i
samoistnie przerabianiem lup
rozsprzedażą
na-
bywanych przedmiotów; w wypadku pod b), jest
wytwórcą
przedmiotów,
do których wyrobienia potrzebne jest nabywane
narzędzie
wytwórcze; w wy-
padku
zaś
pod c) i d),
że
przedmiot ma
służyć
do
kształcenia się,
naucza-
nia, lub,
że
nabywa
się
go na rzecz
zakładu
naukowego lub szkolnego.
Zaświadczenie
musi
być
złożone
z
reguły
w oryginale.
.
Osoby wskazane wart. 3 ust. 1 ustawy
mogą składać zaświadczenia
tak-
że
w
odpisach, uwierzytelnionych
urzędownie
lub notarjalnie.
§
2.
Sprzedaż
Zgłoś jeśli naruszono regulamin