Gardne Sir Laurence - Andrzej Krol.pdf

(4134 KB) Pobierz
LAURENCE GARDNER
KREW Z KRWI JEZUSA
(Bloodline Of The Holy Grail / wyd. orygin.: 1996)
SPIS TREŚCI:
PRZEDMOWA
1. ŹRÓDŁA RODOWODU
2. NA POCZĄTKU
3. JEZUS, SYN CZŁOWIECZY
4. MISJA. ETAP PIERWSZY
5. JEZUS MESJASZ
6. ZDRADA I UKRZYŻOWANIE
7. ZMARTWYCHWSTANIE
8. DALSZY CIĄG RODOWODU
9. MARIA MAGDALENA
10. JÓZEF Z ARYMATEI
11. RELIGIA I RODOWÓD
12. ELEMENTY WIEDZY ARTURIANSKIEJ
13. INTRYGI PRZECIW RODOWODOWI
14. ŚWIĄTYNIA GRAALA
15. STRAŻNICY GRAALA
16. POWSTANIE DOMU STEWARTOW
17. WIEK RYCERSTWA
18. HEREZJA I INKWIZYCJA
19. DOM JEDNOROŻCÓW
20. SANGRAL DZISIAJ
PRZYPISY I ŹRÓDŁA
WKŁADKA
ZAŁĄCZNIK I. TRZY STOŁY GRAALA
ZAŁĄCZNIK II. MUZYKA GRAALA
ZAŁĄCZNIK III. KARTY GRAALA MAJOR ARKANÓW TAROTA
ZAŁĄCZNIK IV. AMERYKA PRZED KOLUMBEM
ZAŁĄCZNIK V. Dodatkowe drzewa genealogiczne
PRZEDMOWA
Krew z krwi Jezusa jest wybitnym osiągnięciem na polu badań genealogicznych. Rzadko historyk
dociera do tak niezwykłych faktów, jak te przedstawione w niniejszej książce. Należy je uznać za
rewelacje, są one wręcz fascynujące. Ta książka to prawdziwa skarbnica wiedzy o początkach
chrześcijańskiego Kościoła w Europie i w państwach stworzonych przez krzyżowców.
Być może pewne aspekty tej książki wydadzą się heretyckie. Każdy ma prawo do takiego sądu,
jako że przedstawione w niej fakty odbiegają od ortodoksyjnej tradycji. Kawaler Labhrański
spenetrował do głębi dostępne manuskrypty i archiwa dotyczące tematu, wykraczając daleko poza
granice konwencjonalnej wiedzy. Wydobytą na światło dzienne prawdę zaprezentowano tu w
sposób niezwykle wyrazisty, interesujący, a także nieco prowokacyjny.
Dzięki tej pracy możemy zapoznać się z wielowiekową historią spisków, intryg i matactw władców
i ich otoczenia. Przez około dwa tysiące lat o losach milionów ludzi decydowały pojedyncze, często
chimeryczne osobistości, które wynaturzyły duchowe aspiracje naszej cywilizacji. Autor tej pracy
odważnie przeciwstawił się zależnościom pętającym rozliczne tajne związki naszego dziedzictwa.
Czyniąc to wskrzesił historię prześwietnej królewskiej dynastii, uciszonej przez Kościół. Teraz, w
nowej erze nauki, niech zwycięży prawda, a Feniks raz jeszcze powstanie z popiołów.
JKM książę Albany,
Michał
głowa królewskiego Domu Stewartów
1
ŹRÓDŁA RODOWODU
KOMU SŁUŻY GRAAL?
Po powstaniu żydowskim w Jerozolimie w I wieku n.e. wszelkie zapiski dotyczące pochodzenia
Jezusa Mesjasza z rodu Dawida rzekomo uległy zniszczeniu na rozkaz rzymskich dowódców.
Jednakże tego aktu destrukcji bynajmniej nie doprowadzono do końca i potomkowie Jezusa, którzy
ponieśli mesjańskie dziedzictwo z Bliskiego Wschodu na Zachód, zachowali stosowne dokumenty.
Jak potwierdza Historia kościelna Euzebiusza, biskupa Cezarei
1
, z IV wieku, nazywano ich
desposynes (starogr. potomkowie Mistrza)
2
, wedle wzniosłego stylu zarezerwowanego wyłącznie
dla rodziny Jezusa
3
. Do niej należało tajne dziedzictwo królewskiego domu Judy – dynastii
istniejącej do dziś.
W książce zbadamy czcigodną historię tej królewskiej linii, rozwijając szczegółowy genealogiczny
opis rodu Mesjasza (Sangrala, Świętego Graala) wywodzącego się bezpośrednio od Jezusa i jego
brata Jakuba. Zaczniemy od zbadania opowieści Starego i Nowego Testamentu z innej perspektywy
niż dotychczasowa. Nie będzie to pisanie na nowo historii, a jedynie powrót do źródeł wiedzy.
Chcemy jednak uniknąć powtarzania w nieskończoność mitów celowo zniekształconych przez ludzi
mających w tym zakulisowy interes.
Niewątpliwie znajdą się osoby, które będą podważać to, co zostało tu opisane. Inni natomiast
kurczowo będą się trzymać ogólnie przyjętych stereotypów, w czambuł potępiając tę książkę.
Można tylko mieć nadzieję, że waga owych krytyk będzie dokładnie odmierzona, gdyż – jak to
zauważył w 1922 r. wielebny Lewis z Glastonbury – ostrze krytyki często kieruje się w stronę
autora, podczas gdy ofiara zyskuje dzięki takim atakom.
Książka ta jest przeznaczona dla czytelnika obdarzonego otwartym umysłem, dociekliwego,
uduchowionego. Informacje w niej zawarte są związane z odkrywczymi interpretacjami
starożytnych dokumentów z Ziemi Świętej – rękopisów znad Morza Martwego i wielu świętych
tekstów starożytności, ukrytych przed okiem ogółu ku wygodzie mniejszości. Fakty zaczerpnięto
również z wielu celtyckich annałów i kronik wczesnego średniowiecza oraz z archiwów Europy
chroniących pamięć królów, świętych i rycerzy.
Przez wieki cicha zmowa Kościoła i władców była silniejsza niż spadek Mesjasza. Osiągnęła
szczyt, gdy cesarski Rzym odmienił bieg chrześcijaństwa, sprzeniewierzając się swoim ideałom, co
czyni zresztą do dnia dzisiejszego.
Wiele, zdawałoby się, nie powiązanych ze sobą faktów to dzieje nieprzerwanych prześladowań
rodu Mesjasza. Od wojen żydowskich z I wieku, poprzez osiemnastowieczną rewolucję
amerykańską i dalej, angielskie i europejskie rządy wespół z Kościołami – anglikańskim i
rzymskokatolickim – nieustannie prowadziły politykę opartą na matactwach i machinacjach. Ruchy
o poglądach zbliżonych do Kościoła rzymskokatolickiego, odmawiając prawa pierworództwa
królewskiemu domowi Judy, wprowadzały na tron marionetkowe reżimy, takie jak brytyjski dom
hanowersko-koburski. Podniesieni w ten sposób do godności władcy mieli za zadanie podtrzymać
określone religijne doktryny, podczas gdy inne głosiły religijną wstrzemięźliwość.
Teraz, gdy bliskie jest nowe milenium, nadszedł czas refleksji i reformy cywilizowanego świata – a
dokonując jej należy rozważyć błędy i dokonania przeszłości. Nic tak dobrze nie służy temu celowi,
jak zapiski kronik Sangreala.
Pojęcie Święty Graal powstało w średniowieczu jako sformułowanie literackie oparte (jak to będzie
przedstawione później) na błędnej interpretacji zapisków. Jest to bezpośrednie tłumaczenie Saint
Graal i wcześniejszych form San Graal i Sangreal. Starożytny Zakon Sangreala, dynastyczny Zakon
Szkockiego Królewskiego Domu Stewartów łączy się bezpośrednio z kontynentalnym europejskim
Zakonem Królestwa Syjonu
4
(Zakon Syjonu – Klasztor Naszej Pani z Syjonu). Rycerze obu
zakonów byli zwolennikami Sangreala, czyli (jak wskazano wyżej) królewskiej krwi (Sang Real)
Judy – linii Świętego Graala.
Poza fizycznym aspektem dynastyczny Święty Graal ma wymiar duchowy. Symbolizowało go
wiele przedmiotów, ale najczęściej mówiono o kielichu, zwłaszcza takim, który zawiera lub
zawierał kiedyś krew Jezusa. Ponadto przedstawiono Graala jako winorośl, pnącą się przez kroniki
przeszłości. Owocem winorośli jest winne grono, z którego powstaje wino. Pod tym względem
symboliczne elementy kielicha i wina łączą się, gdyż wino od dawna traktowano jako krew Jezusa.
Ta tradycja jest umiejscowiona w samym sercu sakramentu Eucharystii (Komunii Świętej) i
wiecznie żywa krew kielicha Graala reprezentuje wieczny rodowód Mesjasza.
W ezoterycznej (tajemnej) mądrości Graala, kielich i winorośl wyrażają ideał służby, podczas gdy
krew i wino odpowiadają wiecznemu duchowi spełnienia. Stąd też duchowe poszukiwanie Graala
jest pragnieniem spełnienia za pośrednictwem służby i bycia obsługiwanym. To, co bywa nazywane
Regułą Graala, samo w sobie jest parafrazą kondycji ludzkiej, gdyż wszyscy poszukując – służymy,
a służąc – dochodzimy do celu. Regułę wynaturzyła zasada skąpstwa ciążąca nad społecznością
ludzką, o czym świadczy hasło “przeżywają najsilniejsi"; całe sformułowanie jest tradycyjnie
tłumaczone jako ewolucja drogą doboru naturalnego, albowiem dzisiaj jest jasne, że bogactwo, nie
zdrowie to podstawa siły w społeczeństwie. Innym kryterium jest posłuszeństwo prawu.
Ale nad wszystkimi rozważanymi pryncypiami góruje inny wymóg – trzymania się ustalonych
zwyczajów i bicia pokłonów przed bożkami władzy. Ten warunek wstępny nie ma żadnego związku
z posłuszeństwem wobec prawa lub z przyzwoitym zachowaniem – to wszechmocny zakaz krytyki
tego, co jest; zakaz głoszenia opinii niezgodnych z powszechnie obowiązującymi. Ci, którzy nie
trzymają się karnie szeregu, zyskują w oczach rządzących piętno heretyków, ludzi wścib-skich,
kłopotliwych i stąd społecznie nieakceptowanych. Właściwy dobór to podporządkowanie się
indoktrynacji i zduszenie indywidualności służące zachowaniu status quo administrowanego
układu. Żaden system poznawczy nie uznałby tego za demokratyczny styl życia. Demokratyczny
ideał wyraża hasło “rządzony przez lud i dla ludu".
Ułatwia to organizacyjna zasada wyborcza, która sprawia, że garstka reprezentuje większość.
Reprezentanci są wybierani przez lud, by rządzić dla ludu – ale paradoksalnie wynikiem są na ogół
rządy ludu, co nie ma żadnego związku ze służbą i stanowi przeciwieństwo Reguły Graala.
Już dawno temu wybranym reprezentantom udało się odwrócić ideał harmonii: zajęli oni piedestał
górujący nad elektoratem. Tym to sposobem prawa jednostki, wolności i opieka społeczna są
kontrolowane mocą politycznego dyktatu i takie właśnie dyktatury decydują, kto jest społecznie
akceptowany, a kto nie. To decyduje w wielu przypadkach o tym, kto przeżyje, a kto nie. W tym
celu szuka się wpływów wyłącznie z chęci władzy nad innymi. Wybrańcy służąc własnym
interesom manipulują społeczeństwem, ogołacają z władzy większość. W rezultacie owa większość
zamiast być podmiotem służby jest zredukowana do statusu obsługujących.
Nie jest przypadkiem, że średniowieczna dewiza brytyjskiego następcy tronu brzmiała Ich dien
(służę). Ta dewizja miała źródło w Regule Graala z epoki rycerstwa. Następcy z linii, którzy
uzyskiwali władzę dziedzicznie, a nie z wyboru, hołdowali ideałowi służby. Ale czy monarchowie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin