izajasz.pdf

(674 KB) Pobierz
Karolina Milczarek Kl. 3TL
Jest to osoba
-będąca w kontakcie z Bogiem,
- będąca jego „ustami” na ziemi,
-wysłannik Boga
Od początków dziejów Izraela prorocy odgrywali wiodącą
rolę w historii biblijnej. To oni byli odpowiedzialni za
przekazywanie informacji od Boga. Oznaczało to często
podawanie Bożej oceny stanu świata i ujawnianie, co Bóg
zrobi teraz lub w przyszłości, aby ten stan rzeczy naprawić.
Prorok przemawiał z autorytetem Bożym i zaczynał swe
przesłanie od zwrotu: "Pan mówi..." Ludzie musieli
rozróżnić prawdziwego proroka od proroka fałszywego.
Prawdziwego proroka zawsze powoływał Bóg. "Od trzody
bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: Idź, prorokuj
do narodu mego, izraelskiego".
Izajasz
(hebr.
Jeszajahu,
Yesha'yahu
oznaczającego
„Jahwe jest zbawieniem”) (ur.
ok. 765, zm. do 701 p.n.e.) –
jeden z największych proroków
Starego Testamentu. Jego
proroctwa przedstawia
Księga Izajasza.
Prorok Izajasz działał na terenie
Królestwa północnego – Izrael
ze stolicą Samarią.
Pierwszy okres
działalności proroka to czas od
jego powołania do wojny syro-efraimskiej (736-733).
Zachęca wówczas do bezgranicznej ufności do Boga
zamiast pokładania nadziei w zabiegach
dyplomatycznych. W jego mowach dostrzega się
groźby wobec dworu królewskiego i karcenie za
panoszące się tam występki moralne (por. Iz 3,12-
15). Przepowiadanie to okazało się bezskuteczne,
ponieważ Achaz odmówił podporządkowania się
słowu Boga. Izajasz wycofał się wtedy z działalności
publicznej aż do śmierci króla.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin