Księga 16 K. Emmerych.pdf

(4560 KB) Pobierz

Ksi´ga XVI

˚ycie Maryji

po wniebowstàpieniu

Jezusa

z ca∏oÊci

˚YWOT I BOLESNA M¢KA

PANA NASZEGO

JEZUSA CHRYSTUSA

I NAJÂWI¢TSZEJ

MATKI JEGO MARYJI

wraz z Tajemnicami Starego Przymierza

Wed∏ug widzeƒ Êwiàtobliwej

Anny Katarzyny Emmerich

wg. zapisków Klemensa Brentano

wydanie czwarte wznowione w roku 2003 przez

Katolickie publikacje

Powrót do Natury

80-345 Gdaƒsk-Oliwa ul. Pomorska 86/d

tel/fax. (058) 556-33-32

Spis tematów:

1. NajÊwi´tsza Marya Panna przesiedla si´

z Janem w pobli˝e Efezu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

2. Droga krzy˝owa Maryji ko∏o Efezu.

Marya odwiedza Jerozolim´ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

3. ZejÊcie si´ Aposto∏ów przy ∏ó˝u Êmierci

NajÊwi´tszej Panny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

4. Âmierç, pogrzeb i wniebowzi´cie

NajÊwi´tszej Panny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

˚ycie Maryi po wniebowstàpieniu Jezusa

_______

NajÊw. Panna przesiedla si´ z Janem

w pobli˝e Efezu

_______

niej wi´cej w rok po ukrzy˝owaniu Chrystusa zginà∏ Szczepan

Êmiercià m´czeƒskà przez ukamieniowanie. Ograniczono si´

tylko do tego, ˝e zniesiono osady, jakie nowonawróceni poza-

k∏adali wokó∏ Jerozolimy i wyp´dzono chrzeÊcijan, przy czym

niejednego zamordowano. W kilka lat pó{niej podnios∏a si´

nowa burza przeciw wyznawcom Chrystusa. NajÊw. Panna

mieszkajàca dotychczas albo w ma∏ym domku obok wieczerni-

ka, albo w Betanii postanowi∏a wobec tego opuÊciç Jude´; na

Jej ˝àdanie zabra∏ Jà Jan w okolic´ Efezu, gdzie ju˝ potworzy-

∏y si´ osady chrzeÊcijaƒskie. Sta∏o si´ to na krótki czas przed

tym, jak ˚ydzi pojmali ¸azarza i siostry jego, wywo˝àc ich za

morze. Jan powróci∏ do Jerozolimy, gdzie jeszcze znajdowali

si´ inni Aposto∏owie. Dalsze przeÊladowanie Aposto∏ów jesz-

cze wtenczas nie nastàpi∏o; szybko zadecydowali miàdzy sobà

co do podzia∏u krajów, w których mieli rozwinàç swà dzi∏al-

noÊç apostolskà, a pierwszy opuÊci∏ Jerozolim´ Jakub Starszy

wyruszywszy do Hiszpanii.

Widzia∏am go, jak kry∏ si´ w grocie ˝∏obkowej, a potem tajemnie przekrada∏ si´ z towarzy-

szami ku morzu; Êledzono ich bowiem nie chcàc im pozwoliç opuÊciç kraju. Mia∏ jednak Ja-

kub przyjació∏ w Joppe i za ich staraniem uda∏o mu si´ wsiàÊç na okr´t. Pop∏ynà∏ najpierw do

Efezu, by odwiedziç Maryj´, a stàd dopiero do Hiszpanii. Wracajàc wkrótce przed Êmiercià do

Jerolimy, zatrzyma∏ si´ znowu ko∏o Efezu, by odwiedziç Maryj´ i Jana w ich osadzie. Tu Ma-

ryja przepowiedzia∏a, ˝e zginie on wkrótce w Jerozolimie, a zarazem pocieszy∏a go i umocni∏a

nadziejà przysz∏ej nagrody. Po˝egnawszy si´ czule z Maryjà i z bratem swym Janem, uda∏ si´

Jakub bez zw∏oki do Jerozolimy. W owym czasie mia∏ spraw´ z czarownikiem i jego uczniem,

obydwóch nawracajàc swymi cudami. ˚ydzi ju˝ kilkakrotnie chwytali Jakuba stawiajàc go

przed sàdem, ale zawsze udawa∏o mu si´ jakoÊ wyjÊç z tego ca∏o. Wreszcie pojmano go tu˝

przed Paschà, gdy naucza∏ na wzgórku pod go∏ym niebem. Pozna∏am zaÊ, ˝e to by∏o przed

pasch, bo widzia∏am wko∏o miasta zwyczajne obozowiska przybyszów ze wszystkich krajów.

Nie d∏ugo trzymajàc go w wi´zieniu skazano go na kar´ Êmierci, w tym samym budynku,

w którym niegdyÊ sàdzono Jezusa. Ale nie by∏o ju˝ teraz ani Êladu tych placów, kamieni i de-

sek, po których stàpa∏ Jezus. Zmieni∏o si´ wszystko widocznie za zrzàdzeniem Bo˝ym, by

nikt inny nie móg∏ stàpaç po miejscach, gdzie zosta∏y Êlady Jezusa. Po wydaniu wyroku wy-

prowadzono Jakuba za miasto w stron´ Kalwarii, a on naucza∏ przez ca∏à drog´ i wielu na-

wróci∏. Gdy mu wiàzano r´ce, rzek∏: „W waszej jest mocy zwiàzaç mi r´ce; ale nie mo˝ecie

skr´powaç danego mi b∏ogos∏awieƒstwa i j´zyka mego!” Przechodzono ko∏o chorego, siedzàce-

go przy drodze, a ten zawo∏a∏ na Jakuba, by poda∏ mu r´k´ i mu pomóg∏. Na to rzek∏ Jakub:

„Przybli˝ si´ do mnie i podaj mi r´k´!” Chromy powsta∏ natychmiast i uzdrowiony ju˝ zupe∏-

nie dotknà∏ si´ zwiàzanych ràk Aposto∏a. Nie uszli stàd daleko, gdy zabieg∏ drog´ Jakubowi

niejaki Jozyasz, ten sam, który oskar˝y∏ go przed ˚ydami; wielce skruszony przybieg∏ prosiç

go o przebaczenie, a ˝e przy tym zaczà∏ g∏oÊno wyznawaç Chrystusa, wi´c porwali go siepacze

i wraz z Jakubem powiedli na stracenie. Na pytanie Jakuba, czy ˝àda chrztu, da∏ Jozyasz po-

twierdzajàcà odpowied{; wtedy Jakub uÊciska∏ go, uca∏owa∏ i rzek∏: „Ochrzczony b´dziesz we

krwi w∏asnej!” Ju˝ byli na placu egzekucji, a jeszcze przybieg∏a jakaÊ niewiasta ze Êlepym

dzieci´ciem, proszàc Jakuba, by je uzdrowi∏, co te˝ za pomocà Boskà uczyni∏.

Przed wykonaniem wyroku postwiono Jakuba obok Jozyasza na podwy˝szonym miejscu

i odczytano g∏oÊno wyrok. Nast´pnie posadzili siepacze Jakuba na kamieniu, przykr´powali

mu do niego obie r´ce i zawiàzali oczy.Da∏ si´ s∏yszeç Êwist miecza i g∏owa Jakuba potoczy∏a

si´ na ziemi´. Mia∏o to miejsce w 12 lat po ukrzy˝owaniu Jezusa, a wi´c mi´dzy 46 a 47 ro-

kiem po Chrystusie. Jednego wi´c Jakuba zabrak∏o w gronie Aposto∏ów, gdy zebrali si´ przy

∏o˝u Êmierci NajÊw. Panny. Na jego miejsce wybrano innego, jakiegoÊ krewnego Êw. Rodziny;

by∏ on jednym z najstarszych wÊród grona 72 uczniów. Maryja umar∏a w 48 roku po narodze-

niu Chrystusa, w trzynaÊcie lat i dwa miesi´ce po wniebowstàpieniu. Oznajmione mi to zo-

sta∏o nie s∏owami tylko cyframi. Widzia∏am najpierw IV i VIII, co co oznacza∏o rok 48, na-

st´pnie XIII i dwa ksi´˝yce w pe∏ni.

Mieszkanie NajÊw. Panny nie znajdowa∏o si´ w samym Efezie, lecz 3 - 4 godziny drogi od

miasta, na wy˝ywienie, gdzie ju˝ przedtem zacz´li si´ osiedlaç chrzeÊcijanie z Judei, mi´dzy

nimi i kilka Êwi´tych niewiast, krewnych NajÊw. Panny. Wy˝yna ta opada skoÊnie ku Efezowi.

Mi´dzy nià a wzgórzem, na którym le˝y Efez wije si´ rzeczka. Zbli˝ajàc si´ ku Efezowi od po-

∏udniowego wschodu, odnosi si´ wra˝enie, jakby miasto le˝a∏o skupione tu˝ przed nami,

a tymczasem w rzeczywistoÊci rozciàga si´szeroko wko∏o góry. Przed miastem ciàgnà si´ d∏u-

gie aleje drzew owocowych; widzia∏am nawet w trawie pod drzewami opad∏e ˝ó∏ciutkie owoce.

Wàzkie Êcie˝ki prowadzà od miasta ku owej dzikiej g´sto zaros∏ej wy˝ynie. Na wy˝ynie tej,

a raczej wzgórzu w obwodzie mniej wi´cej jednogodzinnym, ciàg∏a sià ustronna, ale ˝yzna

równina, poros∏a cienistymi drzewami o g∏adkich pniach. CzyÊciutkie groty skalne dawa∏y

wystarczajàce schronienie. Osadnicy chrzeÊcijaƒscy uchodzàc tu, wyporzàdzili groty i podo-

dawali lekkie przybudowania z drzewa, zamieniajàc w ten sposób puste groty na mieszkania

pustelnicze, wyglàdajàce zdala jak osmotniona, rozproszona kolonia wieÊniacza. Z wierzchu

tej wynios∏oÊci, po∏o˝onej bli˝ej morza ni˝ Efez, rozciàga si´ widok z jednej strony na Efez,

z drugiejna morze zasiane wyspami. Nieopodal osady wznosi si´ stary zamek, zamieszka∏y

jak mi si´ zdaje przez jakiegoƒ króla, pozbawionego tronu, którego Jan pó{niej nawróci∏, cz´-

sto tam przebywajàc; w pó{niejszych czasach za∏o˝ono tu biskupià stolic´. WÊród przybyszów

najwi´cej by∏o niewiast i dzieci, kilku tylko widzia∏am m´˝czyzn. Nie wszyscy przestawali

z NajÊw. Pannà; kilka tylko Êw. niewiast odwiedza∏o Jà od czasu do czasu; te pomaga∏y jej

w gospodarstwie domowym i stara∏y si´ o jej potrzeby. Okolica by∏a bardzo samotna, nie

przechodzi∏y t´dy drogi publiczne i nikt tu nie zaglàda∏. Mieszkaƒcy Efezu nie troszczyli sià

o nowych osadników, ˝yli wiàc tu chrzeÊcijanie spokojnie, jakby zapomnieni. Utrzymywali

sià g∏ównie z ogrodnictwa, do czego nadawa∏a sià urodzajna ziemia; ze zwierzàt widzia∏am

w tej stronie tylko dzikie kozy.

Zanim Jan tu sprowadzi∏ NajÊw. Pann´ kaza∏ zbudowaç dla Niej w cieniu drzew domek

z kamienia, podobny zupe∏nie do Jej mieszkania w Nazarecie. Ognisko umieszczone w Êrod-

ku domu, dzieli∏o go na dwie cz´Êci. Znajdowa∏o si´ naprzeciw wejÊcia pzry ziemi w umyÊl-

nym zag∏´bieniu muru, który po obu stronach ogniska podnosià si´ schodkowato, tak, ˝e przy

Êcianach si´ga∏ a˝ do powa∏u; w powale umieszczony by∏ dymik, a od niego poprowadzona by-

∏a ponad dach rura, którà dym z ogniska wychodzi∏ na zewnàtrz. Lekkie Êciany z plecionki,

wznoszàce sià po obu stronach ogniska, oddziela∏y tà przednià komnat´ od tylniej cz´Êci do-

mu. Wzd∏u˝ ca∏ej tej izby po prawej stronie poustawiane by∏y parawany równie˝ z plecionki,

które dawa∏y si´ ∏atwo usunàç, skoro zachodzi∏a potrzeba o wi´cej wolnego miejsca. Parawa-

ny te, poprzedzielane, tworzy∏y malutkie celki, s∏u˝àce jako sypialnie dla s∏u˝ebnej Maryi

i Êw. niewiast, gdy przybywa∏y tu na d∏u˝sze odwiedziny.

Na prawo i na lewo od ogniska umieszczone by∏y w przegradzajàcej Êcianie lekkie drzwi,

wiodàce do drugiej, tylnej komnaty o Êcianach na rogach zokràglonych i wy∏o˝onych czyÊciut-

kà plecionkà z drzewa, w ogólnoÊci komnata ta sprawia∏a przyjemny widok. Sufit zaokràgla∏

si´ ku Êcianom; na tym zaokràgleniu u∏o˝one by∏y belki w krat´, odst´py powype∏niane fu-

trowaniem i plecionkà, a wykoƒczony w ten sposób pu∏ap, przystrojony by∏ pojedyƒczymi gir-

landami. W g∏´bi komnaty w tylnym okràg∏ym rogu, znajdowa∏ si´ modlitewnik Maryi od-

dzielony zas∏onà. By∏ tu w niszy Êciennej schowek, otwierajàcy si´ podobnie jak tabernaku-

lum pzrez obracanie, a w nim sta∏ krzy˝, d∏ugi mniej wi´cej jak rami´, z prostotà rze{biony;

wykona∏a go zdaje mi si´ sama NajÊw. Panna przy pomocy Jana. Krzy˝ ten, kszta∏tu krzy˝a

Plik z chomika:

Klaryssas

Księga 16 K. Emmerych.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: