Karabin kal. 8 mm Murata Typ 22 1889.pdf

(2658 KB) Pobierz
JAPONIA
Technika lądowa
BROŃ
1889
Broń strzelecka
8 mm karabin Murata Typ 22
Dane taktyczno-techniczne
Murata Meiji 22-Shiki. Typ:
karabin powtarzalny.
Produkcja seryjna:
1889-1897.
Wyprodukowano:
100000 egzemplarzy.
Kaliber:
8 mm.
Długość:
1294 mm.
Długość lufy:
840 mm.
Waga:
4,09 kg.
Prędkość wylotowa poci-
sku:
435 m/s.
Magazynek:
rurowy 8 nabojów (karabinek 5 nabojów).
Pierwszą w dziejach Japonii powtarzalną konstrukcją długiej broni pal-
nej był karabin jednostrzałowy
Murata Typ 13
(zgodnie z japońskim kalendarzem Meiji 13 - rok
1880) kalibru 11 mm.
Skonstruował go oficer piechoty Cesarskiej Armii major Tsuneyoshi Murata.
Przed rozpoczęciem produk-
cji karabinu Armia Cesarska impor-
towała karabiny, głównie były to fran-
cuski Chassepot oraz brytyjskie Sni-
der-Enfield i karabin Spencera. Roz-
wój broni był długotrwały, gdyż obejmował stworzenie odpowiedniej struktury
przemysłowej. Doświadczenia z wojny Boshin wykazały potrzebę opracowa-
nia własnej znormalizowanej konstrukcji karabinu. Na projekt karabinu bar-
dzo mocny wpływ miał francuski karabin Gras. Karabin wszedł do produkcji
w
1880
roku (Meiji
13)
jako 11 mm Typ 13 na
nabój 11 × 60 mm R.
Nie-
wielkie modyfikacje, ulepszenia ergonomiczne, dopracowanie końcówek
bagnetów doprowadziły do powstania karabinu
Typ 16
(1883) i
Typ 18
(1885). Do karabinów stosowano
dwa modele bagnetów:
Typ 13 i Typ 18
W czasie dwóch lat konstruktor, pod
wpływem panujących wówczas w Europie
tendencji do zmniejszania kalibru w ręcznej broni palnej, zmodyfikował karabin, w rezulta-
cie czego w
1889
roku do uzbrojenia japońskiej armii wprowadzono karabin
Murata Typ
22
(właściwie Meiji 22)
kalibru 8 mm.
Była to broń
8-strzałowa
z magazynkiem rurowym
pod lufą, strzelająca
nabojem 8 x 53 mm R
(ang. Rimmed) z wystającą kryzą.
Podstawowy wzorzec przy budowie własnego karabinu dla majora Muraty bez
wątpienia stanowił niemiecki Mauser wz.71/84 kalibru 11 mm, choć dostrzec można także
wpływy francuskie: karabinu Kropatschek wz.1885 (magazynek rurowy i mechanizm do-
syłania amunicji) i Lebel wz.1886 (nowy nabój o zmniejszonym do 8 mm kalibrze). W
budowie zamka, wzorowanego na niemieckim rozwiązaniu, Murata wprowadził zmiany
dostosowujące jego produkcję do możliwości przemysłu japońskiego, jednocześnie prymi-
tywizujące nieznacznie konstrukcję, m.in. nie zastosował bezpiecznika, a przy wyjmowa-
niu z broni zamek rozpadał się na dwie części. Wprowadzone zmiany pozwoliły Japoń-
czykom uniknąć płacenia wszelkich, niewątpliwie należnych w innym wypadku, opłat li-
cencyjnych. W
1894
roku pojawił się także karabinek
Murata Typ 27
(właściwie Meiji 27)
przeznaczony dla kawalerii, który był skróconą wersją karabinu piechoty.
Karabiny 22-Shiki były produkowane przez Arsenał w Tokio. W latach 1888-1897
wyprodukowano ok. 100.000 karabinów 22-Shiki. Karabin Murata był standardową bronią piechoty Cesarskiej Armii Ja-
pońskiej w czasie pierwszej wojny chińsko-japońskiej (1894-1895) oraz w Powstaniu Bokserów. Japońskie karabiny oka-
zały się bronią bardzo zawodną, wrażliwą na zanieczyszczenia. Bardzo niska była też jakość produkowanych karabinów
co było powodem licznych wypadków rozerwania broni podczas strzelania.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin