HISTORIA KOSCIOLA JAKIEGO NIE ZNACIE.pdf

(18779 KB) Pobierz
HISTORIA KOŚCIOŁA
JAKIEGO NIE ZNACIE
1. HISTORIA KOŚCIOŁA PYTANIA I ODPOWIEDZI
2. HISTORIA DUCHOWOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
3. HISTORIA INKWIZYCJI
4. HISTORIA PAŃSTWA KOŚCIELNEGO
5. HISTORIA ROZŁAMU KOŚCIOŁA WSCHODNIEGO
I ZACHODNIEGO
6. HISTORIA WYBORU PAPIEŻY
7. SKAŁA, HISTORIA KOŚCIOŁA JAKIEGO NIE ZNACIE
8. HITLER STOLICA APOSTOLSKA I ŻYDZI ■
Premier Izraela wiatach 50.,
Golda Meir, nazwała Piusa XII „człowiekiem, któremu Żydzi tak wiele zawdzięczają"
Reprezentanci włoskich Żydów umieścili na tablicy pamiątkowej w rzymskim Muzeum Wyzwolenia
takie słowa: „Zjazd delegatów włoskich wspólnot żydowskich, który odbył się w Rzymie po raz
pierwszy od zakończenia wojny, czuje głęboki obowiązek oddać hołd Jego Świątobliwości i W
5
n-azić
uczucia wdzięczności wszystkich Żydów za okazane ze strony Kościoła dowody ludzkiego braterstwa
w czasie lat prześladowań, gdy ich życie było zagrożona przez nazistowskie i hitlerowskie
barbarzyństwo"
9. JAK KOŚCIÓŁ KATOLICKI ZBUDOWAŁ ZACHODNIĄ
CYWILIZACJĘ
10. MAŁA HISTORIA MODERNIZMU
11. MAŁA HISTORIA REFORMACJI W NIEMCZECH
12. PIERWSZE KROKI CHRZEŚCIJAŃSTWA
13. REWOLUCJA FRANCUSKA A KOŚCIÓŁ
14. HISTORIA WYPRAW KRZYŻOWYCH
15. SZALEŃSTWO CHRZEŚCIJAN
16. WIARA I MIECZ
17. WPROWADZENIE DO LITURGII
18. SOCJALIZM I KOMUNIZM
19. HISTORIA ŻYCIA ZAKONNEGO
20. CZERWONE KARTY KOŚCIOŁA
21. DOKTORZY KOŚCIOŁA
22. WIARA I KREW
23. DAWNE DZIEJE IZRAELA
HISTORIA KOŚCIOŁA
ODPOWIEDZI NA NAJBARDZIEJ PROWOKACYJNE PYTANIA
Autor Franco Pierini
Wydawnictwo ŚWIĘTY PAWEŁ
SPIS TREŚCI
CZĘŚĆ PIERWSZA Dwadzieścia wieków na fundamencie apostołów 7
1. Czy święty Piotr był naprawdę w Rzymie? 7
2. Dlaczego wszystkie drogi chrześcijan prowadzą do Watykanu?
11
3. Jakie jest znaczenie soborów dla wiary? 15
4. Kto decydował podczas pierwszych soborów: biskupi czy cesarze? 19
5. Czy krucjaty były złe, czy dobre? < 22
6. Skąd się wzięła tradycja Roku Jubileuszowego? 26
7. Czy Savonarola był świętym, czy heretaykiem? 30
8. Czy prawdziwe są fakty dotyczące rodziny Borgiów i skandali w Kościele? 34
9. Dlaczego „odkryciu" Ameryki towarzyszy tyle polemik? 38
10. Czy papieże są winni temu, że istniało niewolnictwo? < 42
11. Czy Kościół jest zawsze nieomylny? 45
12. Jak pogodzić „ducha Wandei" z Ewangelią? 48
13. Czy Mussolini był człowiekiem opatrznościowym? 52
14. O co tak naprawdę chodzi w liście Tertio Millennio Adveniente? 56
15. Czy uzasadnione są prośby papieża o wybaczenie za błędy chrześcijan? 59
CZĘŚĆ DRUGA Od podziałów do dialogu ekumenicznego 65
1. Na czy polega ekumenizm i prymat biskupa Rzymu? 65
2. Dlaczego droga do jedności chrześcijan jest taka trudna? 69
3. Co bardziej podzieliło chrześcijan: nacjonalizmy czy doktryny? 72
4. Dlaczego wyznawcy prawosławia nie uznają prymatu papieża? 75
5. Dlaczego w Rosji prawosławni mają więcej przywilejów niż katolicy? < 78
6. Jak wyglądają relacje katolików z Kościołami Wschodu? 81
7. Czy święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim są uznawane przez Kościół
katolicki? _85
8. Jakie są pra wdziwe fakty w historii prześladowań Żydów przez katolików?
89
9. Czy Palestyńczycy mogą mówić, że Jezus był jednym z nich? 93
10. Czy Palestyńczycy są prawdziwymi potomkami biblijnego ludu wybranego?
97
CZĘŚĆ TRZECIA Świadkowie między historią a świętością 103
1. Skąd się bierze współczesny antyklerykalizm? 103
2. Jakie mamy obowiązki wobec Urzędu Nauczycielskiego Kościoła? 107
3. Dlaczego i w jakich sytuacjach Kościół jest nieomylny? 111
4. Skąd się bierze bogactwo Watykanu? 115
5. Co sądzić o teologii wyzwolenia? < 119
6. Dlaczego Kościół przyjmuje podrzutków? 123
7. Dlaczego biskup Lefebvre został ekskomunikowany? 127
8. W jakich przypadkach wiernemu zagraża ekskomunika? 131
9. Czy katolicy mogą należeć do tajnych stowarzyszeń? 134
10. Dlaczego katolik nie może zostać masonem? < 138
11. Czy współczesne sekty mają coś wspólnego z historią templariuszy? 141
12. Skąd się biorą bluźniercze i antykościelne „święta"? 145
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
Czy dobry katolik może być dobrym obywatelem? 149
Dlaczego nie mówi się już nic o odpustach? 153
Jak można wytłumaczyć praktykę odpustów? < 157
Czy chrześcijański kult obrazów jest uzasadniony? 160
Czy istnieją święci uprzywilejowani? 164
Po co tyle stopni, jeżeii wszyscy jesteśmy powołani do świętości?
Czy małżonkowie mogą być świętymi? < 171
168
Numer strony z książki
CZĘSC PIERWSZA
Dwadzieścia wieków na fundamencie apostołów
1.
CZY ŚWIĘTY PIOTR
BYŁ NAPRAWDĘ W RZYMIE?
Przywiązuje się ogromną wagę do faktu, że święty Piotr poniósł męczeńską śmierć i
został pochowany w Rzymie. Te zdarzenia mają potwierdzać m. in. zasadę prymatu
papieskiego. Czy istnieją jakieś dowody historyczne na potwierdzenie tych faktów?
Eliza
Każdy, kto w Rzymie wejdzie do Bazyliki Watykańskiej i stanie w centrum jej
wielkiego sklepienia, może dostrzec w górze napis w języku greckim i łacińskim: „Ty
jesteś Piotr (czyli Skala), i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie
przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego" (Mt 16,18-19). Są to słowa, które
Chrystus skierował do świętego Piotra, a które mówią o założeniu Kościoła i o
przyznaniu prymatu Apostołowi. Ponadto wewnątrz Bazyliki Watykańskiej można
zobaczyć statuę świętego Piotra w geście błogosławieństwa i z kluczami prymatu w
ręce, a w pomieszczeniu pod ołtarzem papieskim miejsce, w którym znajduje się jego
grób. Rodzi się pytanie, czy istnieje jakiś związek między tymi faktami a ubranymi na
biało najwyższymi przywódcami Kościoła, którzy od wieków mieszkają na Watykanie?
Czy papieże są tam przez przypadek, czy może z powodu jakieś historycznej
konieczności?
Prześladowania za cesarza Nerona
Nie ma najmniejszych wątpliwości, że podobne p5dunia zadaje sobie nadal wielu
ludzi. Co ciekawe, problemy tego rodzaju nie istnieją w odniesieniu do takich
osobistości, jak Juliusz Cezar, Napoleon czy Czyngis-chan, ale powstają właśnie w odnie­
sieniu do Chrystusa, świętego Piotra i papieży. Jest to najbardziej wymowny znak, że
osoby Chrystusa, świętego Piotra i papieża nigdy nie tracą na aktualności. Jak wynika z
licznych dokumentów, papieże jako następcy świętego Piotra i przedstawiciele
(„zastępcy") Chrystusa na ziemi, mają wszelkie prawa do sprawowania swojego urzędu
w Rzymie. Za tym faktem przemawiają również kamienie.
Zacznijmy właśnie od kamieni Nekropolii Watykańskiej. Za panowania cesarza
Nerona (54-68) wiatach 64-67 wybuchły gwałtowne prześladowania chrześcijan.
Właśnie wtedy został schwytany pewien starszy chrześcijanin, który został skazany na
śmierć, a następnie ukrzyżowany najprawdopodobniej głową w dół. Nie znamy
dokładnego dnia, miesiąca ani roku tego wydarzenia, choć pewna badaczka, profesor
Małgorzata Guarducci aważa, że działo się to 13 października 64 roku. Właśnie od tego
dnia na cmentarzu na Wzgórzu Watykańskim, obok miejsca samej egzekucji istniał
ubogi, być może pokryty dachówkami, grób Piotra Apostoła. Dość wcześnie nad tym
grobem został wzniesiony pomnik: dwie kolumny, dwie wnęki, jeden cokół. Grobowiec
ten, mimo niewielkich rozmiarów, był znany w całym chrześcijańskim świecie, a mówił
o tym wielki historyk Kościoła pierwszych wieków, Euzebiusz z Cezarei (III-IV wiek). W
tym czasie wokół grobu Apostoła powstawały liczne i okazałe grobowce arystokratów i
bogatych wyzwoleńców, z których prawie wszyscy byli poganami, a tylko niektórzy
chrześcijanami.
Wykopaliska pod Bazyliką
Gdy na początku IV wieku do władzy doszedł Konstantyn, za jego panowania
Cesarstwo Rzymskie nawróciło się na wiarę chrześcijańską. Cesarz nie miał żadnych
wątpliwości co do autentyczności grobu na Wzgórzu Watykańskim, dlatego wyburzył
część cmentarza, aby na wzgórzu wybudować pierwszą wielką bazylikę, która kryła w
swoim wnętrzu grobowiec dedykowany Apostołowi. Bazylika ta niemal w niezmienionej
formie przetrwała aż do początku 1500 roku. Na przełomie VI i VII wieku papież
Grzegorz I wzniósł nad grobem świętego Piotra ołtarz, który został zadaszony w XII
wieku przez papieża Kaliksta II, i w XVII wieku, za papieża Klemensa VIII, przybrał
bogatą formę baldachimu, którą możemy podziwiać do dzisiaj.
Cały teren wokół grobowca świętego Piotra jest dziś niemal całkowicie odsłonięty po
pracach wykopaliskowych, przeprowadzonych w latach 1939-1951. Teren ten jest
dostępny dla zwiedzających. Jego układ bardzo przypomina zasadę tradycyjnych
rosyjskich „matrioszek": kolejne budowle ułożone są jedna nad dru^ i świadczą o tym,
co wydarzyło się od momentu śmierci Apostoła aż do dnia dzisiejszego. Ten łańcuch
monumentalnych śladów archeologicznych sprawia wielkie wrażenie, ale do tego
wszystkiego należy dodać jeszcze fakt, że wokół najstarszej części grobu odkryto liczne
chrześcijańskie napisy i kości, które z dużym prawdopodobieństwem należą do
świętego Piotra.
Jeżeli kamienie mówią same za siebie, to o ileż bardziej przemawiają dokumenty! Są
one jasne i czytelne dla wszystkich, któ rzy nie podchodzą do nich z uprzedzeniem. Już
pod koniec 1 wieku święty Klemens Rzymski w swoim liście do chrześcijan z Koryntu
wspominał dwóch Apostołów, Piotra i Pawła. Mówił o wspaniałym świadectwie ich
przynależności do Chrystusa, potwierdzonym męczeńską śmiercią właśnie podczas
prześladowań w5wvołanych w Rzymie przez cesarza Nerona. Kilka lat później święty
Ignacy Antiocheński, również męczennil^ napisał list do Rzymian, w którym podkreślał
ich związki ze świętym Piotrem i świętym Pawłem.
Odpowiedzialny przywilej
Około 170 roku do wspólnoty rzymskiej został skierowany list od biskupa Dionizego
z Koryntu, w którym autor podkreślał świadectwo świętych Piotra i Pawła dane w obu
tych miastach. Pod koniec II wieku powstały pisma świętego Ireneusza z Lyonu i
Tertuliana z Kartaginy, które zawierały wzmianki o śmierci Piotra Apostoła w Rzymie, o
następstwie pontyfikatu i o prymacie papieża.
Niestety, w odróżnieniu od kamieni, dokumenty i materiały źródłowe dotyczące
starożjAnej historii rzymskiego chrześcijaństwa zostały zagubione lub zniszczone
podczas prześladowań w III wieku lub też w następstwie różnorodnych, często
tragicznych kolei losu. Mimo wszystko na początku fV wieku wspomniany już wcześniej
historyl^ Euzebiusz z Cezarei, zgromadził wielką część świadectw, które dotyczyły
wspóinoty chrześcijańskiej w Rzymie i tradycji apostolskiej związanej z tym miastem.
Żadne inne miasto poza Rzymem, nawet tak szacowne, jak Jerozolima, Antiochia,
Aieksandria czy Konstantynopol, nie mogło i nie może szczycić się posiadaniem grobu
świętego Piotra. Jest to wielki zaszczyt, a zarazem równie wielka odpowiedzialność,
którą Bóg powierzył Rzymowi - i tylko Rzymowi. Przemawiają za tym dokumenty i
kamienie. Papieże nieustannie mają prawo przemawiać w imieniu Apostoła Piotra, a
przez to w Imię samego Chrystusa. Właśnie na tym polega prymat papieski.
11
2. DLACZEGO WSZYSTKIE DROGI CHRZEŚCIJAN
PROWADZĄ DO WATYKANU?
Dlaczego pomimo różnych schizm, zwłaszcza zachodniej, Rzym został wybrany Jako
siedziba papieska i jako reprezentant wiary chrześcijańskiej w świecie?
Gabriel
Powinniśmy zdać sobie sprawę, że p5danie to brzmiałoby dziwnie dla chrześcijan
pierwszych wieków. Działoby się tak dlatego, że brak było wtedy rozłamów, które
nastąpiły o wieie później (w XI wieku na Wschodzie i w XVI na Zachodzie]. Ponadto
wszyscy wiedzie ii o świętym Piotrze, że umarł w Rzymie, że tam właśnie był jego grób i
że biskupi Rzymu byii jego następcami. Niektórzy mogli sprawdzić prawdziwość tych
zdarzeń bezpośrednio w samym Rzymie, np. święty Ignacy Antiocheński, święty
Polikarp ze Smyrny, święty Ireneusz z Lyonu i niemal wszyscy wielcy biskupi i teolodzy
chrześcijańscy z I i II wieku.
Rzeczywistość historyczna
Przez długi czas nikt nawet nie śnił, aby zaprzeczyć tym faktom. Ani przedstawiciele
Wschodu po schizmie wschodniej, ani w większości sami protestanci nigdy nie
zaprzeczaii, że święty Piotr rzeczywiście przybył do Rzymu, tam poniósł śmierć i tam
został pochowany. Nikt nie zaprzeczał również, że koiejni biskupi Rzymu sprawują swój
urząd w łączności z Apostołem. Niektórzy twierdzili co najwyżej, że obietnice Chrystusa
dane świętemu Piotrowi (Mt 16,18-19;Łk22,31-32; J 21,15-17] dotyczyły tylko
Apostoła, a nie jego następców. Pierwsze prawdziwe wątpiiwości pojawiły się dopiero w
połowie zeszłego wieku.
Warto podkreśiić, że Rzym został „Stoiicą Apostoiską" chrześcijańskiego świata nie
tyiko dlatego, że był stolicą Cesarstwa.
Owszem, fakt ten z pewnością zachęcił Piotra do przybycia do miasta cesarzy (echo tych
wydarzeń odnajdujemy w 1 P 5,13]. Dia pierwszych chrześcijan decydujące znaczenie
miało jednak to, że „główny Apostoł" przemawiał w Rzymie, umarł w Rzymie i został
pochowany w Rzymie. Od momentu jego śmierci zdecydowanie wzrastała świadomość
biskupów rzymskich, że są następcami świętego Piotra. Również od tego momentu,
pomijając chwiie reiigijnego chaosu. Kościół Wschodni i Zachodni uznawał tę prawdę
wynikającą z faktów i prawa.
Wiele dokumentów i pomników z pierwszych trzech wieków zaginęło lub zostało
zniszczonych w czasie iicznych prześladowań. Mimo wszystko ocaiała taka ich liczba, że
można odtworzyć narodziny i historyczny rozwój „prymatu" Rzymu jako Stolicy
Apostolskiej w całym tego słowa znaczeniu.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin