Radziecka fantastyka naukowa
Galaktyka II
Wybór
Tadeusz Gosk
i Sławomir Kędzierski
Słowo wstępne
Władimir Szczerbakow BAJKA SZKOCKA
Dymitr Bilenkin DZIEŃ, W KTÓRYM ZJAWIŁA SIĘ ŻYRAFA
Dymitr Bilenkin MIASTO I WILK
Dymitr Bilenkin CYROGRAF
Walentyna Żurawlowa ŚNIEŻNY MOST NAD PRZEPAŚCIĄ
Aleksander Gorbowski KOINCYDENCJA
Wiktor Kołupajew KIOSK Z GAZETAMI
Askold Jakubowski GŁOSY W NOCY
Feliks Kriwin WYNALAZCA WIECZNOŚCI
Michaił Puchow PALINDROM DO ANTYŚWIATA
Michaił Puchow NASIONA ZŁA
Dymitr De–Spiller MYLĄCY WYGLĄD
Jurij Jarowoj KRYSZTAŁOWY DOM
Borys Łapin KONGRES
Wasilij Szukszyn NIM TRZECI KUR ZAPIEJE…
Walerij Poliszczuk SENS 54
Aleksander Szczerbakow ZŁOTY SZEŚCIAN
Władimir Małow TEN, KTÓRY POWRÓCI
Andriej Bałabucha TEMAT DYSERTACJI
O. Kriwicz SYNTEZA PSA
Borys Rudenko JEZIORO
Andriej Pieczenieżski METRO
Przy komponowaniu pierwszego tomu niniejszej antologii starano się uwzględnić utwory, które w większości swej były typowe dla pierwszego okresu radzieckiej fantastyki powojennej i są przykładem popularnych tematów, rozwiązań literackich, tendencji ideologicznych wreszcie. Zestawienie tej, w pewnym sensie klasycznej już, literatury SF z twórczością, która powstała w latach siedemdziesiątych, pozwoli, mamy nadzieję, na przeprowadzenie przez czytelników paraleli i porównań: Co zmieniło się w treści i formie radzieckiej fantastyki? Jakie problemy pozostały aktualne, jakie odeszły w przeszłość, co pojawiło się na ich miejsce?
Należy tu od razu stwierdzić, że owo przejście, wymiana pokoleń, nie odbyły się w sposób skokowy. Gdy zapoznamy się uważnie z notami biograficznymi pisarzy zamykających tom pierwszy i otwierających drugi, możemy bez trudu zauważyć, że zachodzą wyraźne zbieżności i wieku, i stażu w fantastyce. Dane statystyczne nie są tu jednak najważniejsze, charakterystyczna jest raczej pewna wspólnota ich losów — poszukiwanie swojego stylu, tematyki, problemów, przechodzenie od literatury dość nieskomplikowanej, błahej i opartej w dużej mierze na przygodowo–fantastycznej anegdocie, do utworów o bogatszej warstwie intelektualnej, z rozbudowanymi podtekstami i uogólnieniami. Strugaccy i Bułyczow, Władimir Szczerbakow i Bilenkin wciąż przechodzą ciekawą ewolucję pisarską, wciąż wydają się solidaryzować z wyrażonym niedawno w Uralskim Sliedopytie przez Arkadija Strugackiego poglądem, że „nasze najlepsze utwory są jeszcze przed nami”.
Jednocześnie twórczość tego pokolenia fantastów stała się jakby drogowskazem dla generacji, która pojawiła się w fantastyce w latach siedemdziesiątych, przykładem, że gatunek ten jest nie tylko rozrywkowy, ale również i nośny intelektualnie, jest gatunkiem pozwalającym się wypowiadać często w sposób silniejszy, bardziej wyrazisty niż w literaturze „głównego nurtu”. Stąd też może i zainteresowanie fantastyką, jakie zaczęli przejawiać ci, którzy legitymowali się już dorobkiem w innych dziedzinach literatury i nie tylko l...
chomaroma